Pamięć o jego życiu: naturalna konsekwencja śmierci
Wielka fabryka filmów Disney Pixar pokazała na naszych ekranach film śmierć które powinny być niezbędne dla dzieci, nastolatków, młodzieży, rodziców i dziadków we wszystkich domach: Coco, Ustawiona w Meksyku pozwala "przekroczyć staw" tradycją głęboko zakorzenioną w jej kulturze, pamięć zmarłych.
Podczas gdy po tej stronie świata pozwalamy, by Halloween był najtrudniejszą wersją partii, która obejmuje uroczystości Wszystkich Świętych, pierwotne znaczenie tej tradycji powoli zanika w rodzaju wyścigu, aby uniknąć śmierci To uderzające, że dzisiejsze społeczeństwo nie boi się dzieci i nastolatków zbliżających się do dystopii, takich jak duchy, duchy czy zombie, a mimo to umyślnie dystansuje je od realiów takich jak choroba, niepełnosprawność czy śmierć.
Ale w naszym zadaniu jako rodzice, zarówno śmierć jak procesy, które do tego prowadzą, powinny być częścią edukacji, którą chcemy dać naszym dzieciom, ponieważ brak refleksji nad tą rzeczywistością prowadzi jedynie do kradzieży możliwości stawienia jej czoła we właściwy sposób.
To, co nie jest policzone, nie istnieje
Wielu rodziców twierdzi, że lepiej jest dzieciom żyć szczęśliwie i nie słyszeć o bólu i śmierci. Pod koniec dnia, prędzej czy później znajdą tę rzeczywistość. Nie odczuwają potrzeby przewidywania tej chwili. Jednak mówienie im, że istnieją z językiem i obrazami odpowiednimi do wieku każdego dziecka, zawsze będzie sprzyjało ich osobistemu rozwojowi. Tylko jeśli jesteś świadomy tej rzeczywistości, możesz zrozumieć jej zakres.
W poprzednich pokoleniach dzieci i młodzież odczuwały chorobę i śmierć od dzieciństwa. Występowały wysokie wskaźniki wczesnej śmiertelności i rodziny wielopokoleniowe lub mieszkały bardzo blisko, tak, że wnuki mieszkały z dziadkami, z którymi dzieliły swoją chorobę i towarzyszyły im w bliskim sąsiedztwie przejścia na śmierć. Dziś nie jest tak powszechne, że takie sytuacje występują wokół nich, a jeśli tak się dzieje, wiele rodzin ukrywa je, aby uniknąć cierpienia dzieci.
Ale Psycholodzy zobowiązują się do umożliwienia dzieciom i młodzieży udziału w takich sytuacjach aby je internalizować i nauczyć się zarządzać emocjami, które je wytwarzają. W przeciwnym razie ryzykujemy, że dojdziemy do młodości lub dorosłości bez tej rozwiniętej zdolności i bólu twarzy z reakcji, która nie jest zbyt refleksyjna, przejawia się w nadmiarze przez emocje.
Pozytywne podejście
Centralne pytanie o perspektywę, z jaką borykamy się z bólem i cierpieniem, aby spróbować przekazać je naszym dzieciom, ma związek z podejściem, jakie mu dajemy. Jak wyjaśnia María José Calvo, lekarz rodzinny, optymizm jest kluczem do przeniesienia rzeczywistości, która może generować negatywne emocje i uczucia, na przykład pomyślmy o procesach degradacji fizycznej i poznawczej, które może ponieść osoba starsza. Społeczeństwo, oparte na produktywnym pragmatyzmie gospodarki rynkowej, określa je jako negatywne.
Jednak rodzina może przekazać bardzo pozytywne odczucia dotyczące bólu i cierpienia, zarówno w odniesieniu do osoby, która cierpi, jak i tych, którzy się nią opiekują. Dzieci otrzymują przesłanie poświęcenia, hojności i uczucia, które są bardzo cenne dla ich edukacji w cnotach.
Mniej Halloween i więcej wspomnień
Możliwe, że w twoim przypadku walka z napływem Halloween i ich dziwacznymi kostiumami, lawiną słodyczy i atrakcją wszystkiego, co brzmi amerykańsko, jest prawie niemożliwe. Ale rodzice mogą uczynić cnotę koniecznością i korzystać z tego trybu celebracji, mieszanki pochodzenia religijnego z pogańskimi tradycjami, aby dodać to, co jest naprawdę ważne w dzisiejszych czasach: pamiętajcie o tych, którzy nie są.
Odzyskaj tradycja obchodów 1 listopadaDzień Wszystkich Świętych jest okazją, aby pomóc naszym dzieciom wzrastać. Nie tylko dlatego, że jest to okazja do rozmowy o śmierci w zależności od wieku i zdolności każdego dziecka, ale przede wszystkim dlatego, że pozwala zachować poczucie przynależności do rodziny, przywiązanie do tych, którzy nie są i uznanie codziennego życia ludzi, którzy zostawili na nas znak.
Alicia Gadea
