Dżdżownica zazdrości
Cervantes zwany zazdrościł kornika wszystkich cnót i korzeni nieskończonego zła, Wszystkie przywary - dodał - mają pewną niewiedzę, ale rozkosz, uraza i złość.
Zazdrość nie jest zachwytem, który odczuwamy wobec niektórych ludzi, ani chciwością dla dóbr innych ludzi, ani pragnieniem posiadania darów lub cech innego człowieka. To coś innego.
Zazdrość zasmuca dobro innych. Jest to prawdopodobnie jedna z najbardziej bezpłodnych wad i trudniejsza do zrozumienia, a zarazem prawdopodobnie jedna z najbardziej rozpowszechnionych, choć nikt nie zakłada tego (z innych wad, które wielu zakłada).
Zazdrość niszczy -jak kornik- do zazdrosnych. Nie pozwala ci być szczęśliwym, nie pozwala ci cieszyć się prawie niczym, myśląc o tej drugiej osobie, która może cieszyć się więcej. A biedny zazdrosny człowiek cierpi, gdy tonie w najbardziej bezużytecznym i najbardziej gorzkim smutku: wywołanym szczęściem innych.
Zazdrosny próbuje uspokoić swój ból, zmniejszając w swoim wnętrzu sukcesy innych. Kiedy widzi, że inni są bardziej chwaleni, myśli, że ukradziono mu chwałę innym, staraj się zrekompensować zaniedbując ich cechy, dyskredytując tych, którzy wiedzą, że odnoszą sukcesy i osiągają sukces. Czasem dlatego pesymiści mają skłonność do zazdrości.
Wilde powiedział, że każdy może sympatyzować z cierpieniem przyjaciela, ale że prawdziwa szlachetna dusza potrzebuje szczęścia, by osiągnąć sukcesy przyjaciela. Zazdrość pochodzi od krzywego serca, a wyprostowanie wymaga głębokiej operacji i jest wykonywane na czas.
Aby przezwyciężyć zazdrość, trzeba starać się uchwycić to, co jest pozytywne w stosunku do ludzi wokół nas: poważnie zaproponuj, aby obudzić zdolność podziwu dla ludzi, których znamy.
W otaczających nas ludziach jest wiele rzeczy do podziwiania. To, co nie ma sensu, to być smutnym, ponieważ są lepsze, między innymi dlatego, że wtedy skazany byłby na stały smutek, ponieważ jest oczywiste, że nie możemy być najlepsi we wszystkich aspektach.
Zazdrość skłania ludzi do złego myślenia o innych bez wystarczającego fundamentu i interpretowania pozornie pozytywnych rzeczy innych ludzi zawsze w kluczu krytyki. W ten sposób zazdrosny wywoła złodzieja i zbeszczeje każdego, kto triumfuje w biznesie; lub zainteresowany i pochlebny dla tego, kto traktuje go poprawnie; lub, jako znak bardziej wyrafinowanej zazdrości, kiedy o tym mówi, który jest znakomitym sportowcem, uznanym przez wszystkich, powie: "to imbecyl, co za dobra gra!"
Podziwianie darów lub cech innych jest naturalnym uczuciem, że zazdrosny dusi się w ciasnocie serca.
