Odpowiedzialność dzieci: jak iz kim ponosić odpowiedzialność

Wszyscy żyjemy w społeczeństwie i musimy sprawić, aby nasze dzieci zrozumiały, że są ich częścią. Tak więc, oprócz twojego rosobiste obowiązki, nauka, zadania, materiały itd., dzieci są również w pewnym sensie odpowiedzialne za ludzi wokół nich: rodziców, rodzeństwo, przyjaciół i kolegów w szkole.

Ponadto ważne jest nauczenie ich, że mają pewne obowiązki, które przyczyniają się do poprawy sytuacji. Od najbardziej materialnych rzeczy, takich jak nie rzucanie rzeczy na ziemię lub wchodzenie po ogrodach, nawet troska o innych.

Podajmy przykład: Zapytałem Teresę, dziesięcioletnią dziewczynę, jakie były jej obowiązki, jej obowiązek, a ona kazała mi się uczyć, odrabiać zadania domowe. Nalegałem, za co jesteś odpowiedzialny? Po chwili namysłu odpowiedział, od rodziny, na pomoc w domu, od zbierania rzeczy, od ustawienia stołu ... Kiedy zapytałem i za kogo odpowiadasz? Otrzymałem odpowiedź, twarz zdziwienia i chwilę ciszy. Po chwili powiedział: dbać o mojego brata.

Ta rozmowa, tak naturalna w dziewczynie w tym wieku, może nas opuścić, z rozsądku, zadowolona. Może również służyć jako podstawa do pójścia o krok dalej w twojej edukacji i nauczenia cię, jak myśleć o potrzebach innych ludzi i rozumieć je. Oprócz osobistych obowiązków, studiów, zadań, materiałów itd. Jest on w pewnym sensie odpowiedzialny za ludzi wokół niego: rodziców, braci, przyjaciół, kolegów ze szkoły.

Znaczenie widzenia użyteczności bycia odpowiedzialnym

Bardzo dobrze działa dla dzieci, aby zobaczyć ich użyteczność odpowiedzialne działania i konsekwencje ich nieodpowiedzialności. Ważne jest to, że nie robią rzeczy przy zamówieniach, ale dlatego, że ich potrzebujemy, a inni ich potrzebują.

Kiedy więc dzieci nie zrobiły tego, co powinny, rodzice nie powinni robić rzeczy naszych dzieci, które robią. Wręcz przeciwnie, musimy nalegać, aby mieli pewne obowiązki i że muszą się do nich stosować nie przez bezsensowne posłuszeństwo czy nałożony obowiązek, ale dlatego, że ma on użyteczność, ponieważ kończy się dobrem dla siebie i dla innych.

W ten sposób dzieci nie zobaczą pracy, obowiązków, rozkazów, porządku ... jako kary, ale jako dobra. Nasze dzieci muszą doświadczyć satysfakcji z robienia czegoś dla innych i nie zawsze szukać własnego dobra, tego, co "mi odpowiada" lub "chcę".

Naucz dzieci, aby były odpowiedzialne To nie znaczy, że trzeba im poczuć się winnym. Nie mogą uzyskać więcej obowiązków niż ich wiek i pozwala na to ich dojrzałość. Nie możemy też stale krytykować i krytykować ich braku odpowiedzialności. Powinniśmy szukać innych nagród lub pochwał. Dzieci, które uczą się odpowiedzialności, podejmują lepsze decyzje niż ci, którzy nie nauczyli się być odpowiedzialni. Sprawdź z dzieckiem listę obowiązków, a nie obowiązek, ale spraw, aby zobaczył osobistą satysfakcję, którą on sam produkuje, dla siebie i dla innych: w domu, z innymi, z samym sobą.

Jak i z kim ponosić odpowiedzialność

Z RODZINĄ
"Posłuchaj, Pedro, mama i tata nie są tylko po to, by spełnić twoje potrzeby, dom należy do wszystkich, to także twoje, każdy z nas musi zająć się wszystkim, aby wszystko poszło dobrze. Musisz również być zainteresowany obawami twoi rodzice i twoi bracia. "

Branie odpowiedzialności za rzeczy w domu nie jest karą, jest coraz lepiej, a sytuacja jest lepsza. Nie jest posłuszne przez posłuszeństwo, ma znaczenie, użyteczność. Twoja odpowiedzialność nie kończy się na drzwiach "mojego pokoju", ponieważ musisz także dbać o sprawy innych. W ten sposób wkrótce dowiedzą się, że dobry postęp w domu zależy od wszystkich współpracowników, zgodnie z ich możliwościami.

Dziecko musi się nauczyć, że rodzice nie są po to tylko, aby zaspokajać ich potrzeby. W ten sam sposób, kiedy jest smutny, jego rodzice martwią się o jego smutek, kiedy widzi, że jego matka się nie uśmiecha, albo że jego ojciec ma zmartwioną minę i nie mówi, przychodzi zapytać ich, co jest nie tak i jak może im pomóc.

Inną odpowiedzialnością może być zainteresowanie życiem dziadków, odwiedzanie ich bez żadnych zobowiązań. Weź również udział, wyrażając swój punkt widzenia na niektóre decyzje rodzinne.

Bracia są bardzo ważni. Wraz z nimi spędza się wiele godzin, jest wiele doświadczeń i człowiek uczy się brać pod uwagę punkt widzenia innych i opuszczać siebie. Z tego powodu wygodnie jest sprawić, by zobaczyli, że wśród nich wszyscy są odpowiedzialni za siebie nawzajem. Nie tylko starszy brat, który jest tradycyjnie zawsze odpowiedzialny, ale także średni i mały.

Nasz syn musi jasno określić swoje obowiązki w domu. Jeśli któregoś dnia nie możesz wykonywać tych prac z jakiejkolwiek przyczyny wagi, możemy powiedzieć: "Od dzisiaj musisz się uczyć, pomogę ci i postawię stół, który jest twoim zadaniem dzisiaj".

UZYSKAM SIEBIE
"Co wolisz, wiedząc rzeczy lub nie znając ich, znając całą lekcję lub nie mając pojęcia?" Wiem, że teraz chcesz oglądać telewizję zamiast uczyć się. Co byś pomyślał, gdybym zamiast przygotowywać kolację oglądał telewizję? "Można by pomyśleć, że mała matka, która nie jest odpowiedzialna, nie dba o swoje dzieci, musisz znać swoje obowiązki wobec siebie. dać wiele satysfakcji.

Musimy motywować nasze dzieci. Zdolność do wzięcia odpowiedzialności pomoże im zdobyć osobowość, wzmocnić ich charakter, zyskać wolność, mieć więcej przyjaciół, poczuć się lepiej w środku.

Z INNYMI
"Możesz myśleć, że nie jesteś odpowiedzialny za to, że twój partner nie ma przyjaciół, ale jeśli spróbujesz się do niej zbliżyć, martwisz się o jej problemy i pomożesz jej, zrobisz dla niej wspaniałą przysługę, zrobisz coś bardzo dobrego i będziesz bardziej odpowiedzialny".

Poczucie odpowiedzialności za innych to miłość, to nabywanie wyższego wymiaru. Kiedy odkryją, że zrobili coś dobrego dla partnera, podoba im się to, robią to z radością. Czują się dumni z siebie i reszty z nich.

Dziecko jest odpowiedzialne, jeśli ...

Wykonuje swoje normalne zadania bez konieczności otrzymywania przypomnień przez cały czas.
Możesz rozumować, co robi.
Nie obwiniaj innych systematycznie.
Mówi prawdę o twoich działaniach.
Jest w stanie wybierać spośród różnych alternatyw.
Możesz grać i pracować samotnie bez udręki.
Możesz podejmować decyzje, które różnią się od tych, które inni podejmują w grupie, w której się poruszasz, zawsze szanując innych.
Poszanowanie i uznanie ograniczeń nakładanych przez rodziców bez zbędnych lub nieuzasadnionych dyskusji.
Możesz skupić uwagę na skomplikowanych zadaniach (w zależności od wieku) przez określony czas, bez sytuacji frustracji.
Wykonaj to, co on mówi, że zamierza zrobić.
Rozpoznaj swoje błędy.

Źródło: Ministerstwo Edukacji i Kultury

Alejandra Márquez
Rada: Conchita Albistur, Dyrektor szkoły IEEE w San Sebastián

Wideo: YOUTUBERZY TO...