Twardy i dojrzały
Krytycy mówią, że zbyt łatwo jest mówić o naszych własnych doświadczeniach w pierwszej osobie. Jednak tym razem zrobię wyjątek, aby skomentować pewne doświadczenia, które sprawiły, że myślę uczciwie i naga, na wypadek, gdyby ktoś mógł służyć jako "zawiadomienie nawigatorów".
Nie po raz pierwszy szukam świąt Bożego Narodzenia, aby spędzić tydzień w szpitalu. Zimno, tak częste w tym czasie, często poluje na moje uszkodzone płuca, aby wywołać zapalenie płuc z naturalnym akompaniamentem antybiotyków i kortyzonów. Kiedy podaje się pierwsze leki, nie jest to choroba, która powoduje silny ból, chociaż dyslokacja i luz są odczuwane w całym ciele. Do tej pory wszystko było normalne, ponieważ w tej samej fabryce kilku kolegów cierpiało na te same dolegliwości.
Cóż to za anegdota, żeby glosować tak wulgarnie? Wyjaśnię. Mam ogromne szczęście posiadania starego przyjaciela lekarza, już na emeryturze, z zasłużoną reputacją i prestiżem, który wybrał specjalność onkologiczną. Nie raz słyszałem, jak komentował swoją magiczną formułę leczenia chorych: na ból fizyczny opioidów, aby wzmocnić nastrój, miłość.
Miałem ogromną fortunę, aby czuć się otoczoną przez całą rodzinę: kobiety i dzieci rywalizowały ze sobą, oferując mi całą swoją miłość. Pomimo długich zmian akompaniamentu spędziłem wiele godzin patrząc na sufit mojego pokoju i robiąc moje rozważania we wszystkich kierunkach.
Co było podstawowym przedmiotem moich przemyśleń? Zepsute rodziny. Co by się stało, gdyby nie płaszcz bezinteresownej miłości? Moja fantazja doprowadziła mnie do wielu sytuacji, tak jak ja wokół mnie, że któregoś dnia, gdy były pełne zdolności, "sprzedały pierworodztwo za talerz z soczewicą". Jak teraz pocieszasz swoją bezradność? Kto teraz oferuje im okruchy oficjalnej wizyty - jeśli w ogóle to nastąpi! - w której próbują jedynie pozorować uratowanie konwencji społecznej?
Jak można dokonywać ustaleń w sytuacjach boomu, nie myśląc o tym, że nadejdzie dzień, w którym rodzina jest jedyną prawdziwą ostoją, w której możemy się wzmocnić? Nie chodzi o nadzwyczajne sytuacje. W życiu jest więcej smutków niż radości, a brak realizmu nie polega na tym.
Samolubstwo? Wręcz przeciwnie, w tym pokoju szpitala miał ogromną fortunę, by oczekiwać, że zbierze to, co zasiał.
W tym świecie, w którym spędzamy kilka lat naszego istnienia, nic nie jest wolne. Musisz być twardy i dojrzały *, który również przyszedł. Jest to zadanie, które trwa całe życie, w którym chociaż małżeństwo nie jest "rynkiem perskim", każdy musi umieścić coś ze swojej strony i ćwiczyć wspólne spędzanie dobrych i złych chwil.
Nalegam, widziałem wszystko w tych dniach, ale szczególnie uderzyło mnie to, w jaki sposób samotni pacjenci zajmowali się nieobecnością swojej rodziny. Wszyscy znaleźli przeprosiny za swoich bliskich. Nadal go kochali i była jego pociecha.
Moje wnioski? Nie możesz podejmować pochopnych decyzji, ponieważ to, co dziś wydaje się wyzwoleniem, jutro może być stosem, który miażdży nas. Rodzina, rodzina, rodzina, istnieje rozwiązanie wszystkich bolączek społeczeństwa, ale w sposób szczególny lekarstwo na nasze niedociągnięcia, które prędzej czy później docierają do nas wszystkich.
