Nieregularne zachowanie u dzieci, dlaczego nie chcą rozmawiać o swoich codziennych działaniach?
Rodzina to środowisko wsparcia. Rdzeń, w którym każdy członek może powiedzieć, co go niepokoi i słuchać słuchaj, Są jednak chwile, kiedy jeden z tych członków rodziny decyduje się na milczenie, a nie na rozwiązywanie ich problemów. Nieobliczalna postawa, która zawsze jest symptomem, że dzieje się coś innego.
W szczególności powinno się brać pod uwagę niekonsekwentne zachowanie w przypadku najmłodszych członków domu, którzy zazwyczaj są ekstrawertyczni, ale z jakiegoś powodu wybierają mutyzm. Od lęku do środowiska społecznego, które prowadzi do fobii, aż po nieśmiałość, nie zapominając o strachu przed powiedzeniem, co się z nim dzieje, ze strachu przed konsekwencjami. Oto niektóre z wyjaśnień tych sytuacji.
Mutryzm selektywny
Jednym z wyjaśnień, jakie można dać tej nagłej ciszy, jest wybiórczy mutizm, Zaburzenie, które wywołuje lęk u dzieci i zapobiega komunikowaniu się w środowisku społecznym. W zależności od powagi dziecka przestaje mówić po prostu w środowiskach pełnych ludzi lub, jeśli jest bardziej intensywny, nie wymawia nawet słów przed swoimi bliskimi.
W takich przypadkach dziecko nadal dominuje umiejętności komunikacyjne i nie ma problemu w jego rozwoju, który uniemożliwia mu wypowiedzenie słowa. Oto niektóre z przyczyn, które mogą prowadzić do selektywnego mutyzmu:
- Nadopiekuńczość przez rodzinę.
- Rozwój mowy nie jest stymulowany.
- Traumatyczne doświadczenia, które pozostawiły go w szoku.
- Dwujęzyczne nauczanie, które dezorientuje cię na temat języka, którego powinieneś używać
- Lęk społeczny, objaw fobii, którą należy leczyć tak szybko, jak to możliwe, aby zapobiec dalszym przypadkom.
Prognozy dotyczące selektywnego mutyzmu są korzystne, ale leczenie jest bardzo dobre pracowity, Konieczne jest, aby wszystkie podmioty obecne w edukacji dzieci współpracowały, aby zachęcić dziecko do mówienia. Nie musisz zmuszać ich do komunikowania się, ale raczej czuć się komfortowo w środowisku, w którym muszą się odnosić, aby stopniowo porzucić mutyzm.
Strach przed konsekwencjami
Innym wyjaśnieniem niestosownego zachowania u dzieci jest to, że doświadczają oni pewnego rodzaju szykan w college, Z tego powodu nie mówią rodzicom, jak poszli do szkoły, z obawy, że starsi mogą dowiedzieć się o ich sytuacji i są konsekwencje ze strony napastnika. Takim sytuacjom często towarzyszą inne objawy, takie jak brak wyposażenia w szkołę, drobne zadrapania i gniew, gdy rodzice są nimi zainteresowani.
W takich sytuacjach nie tylko rodzice i nauczyciele muszą zebrać się, aby rozwiązać ten problem. Koledzy z klasy również muszą wnieść swój wkład granit aby zapobiec poczuciu samotności i zachęceniu dziecka do zgłaszania swojej sytuacji. Geneza tej ciszy rodzi się ze strachu przed konsekwencjami, sprawiając, że dziecko czuje się bezpieczne jest najważniejsze w tych przypadkach.
W tym celu musimy przyjrzeć się pewnym szczegółom postawy dziecka:
- Jest smutniejsza i bardziej bezbronna
- Dziecko udaje, że tęskni za klasą
- Jest mniej związany z rówieśnikami i zwykle unika towarzystwa innych uczniów.
Damián Montero
