Wiązanie przywiązania: gdy brak jest przywiązania z dzieckiem lub resztką
The uzależnienie jest słowem, które pomaga opisać więź uczuciowa istniejące między dzieckiem a dorosłym. Ten dorosły staje się jego referencją i postacią wsparcia, co daje mu wystarczająco dużo bezpieczeństwa, by rosnąć. The przywiązanie zwykle kojarzy się z relacją z rodzicami, ale nie tylko występuje z rodzicami, ale może być również przeprowadzane z innymi dorosłymi, takimi jak wychowawcy, opiekunowie i bliscy krewni.
Więź przywiązania jest niewidoczną, ale istotną nicią, Jest ono wykute zdecydowanie w pierwszych latach życia dziecka, kiedy nawet rozumowanie zajmuje drugie miejsce. I to częściowo zależy od późniejszego rozwoju osobowości. Jest to przywiązanie, element, który jest niezbędny, ponieważ jest trudny do opisania, który buduje fundamenty, na których buduje się budowanie edukacji i szkolenia w zakresie wartości.
Bezpieczne i pozytywne mocowanie
A pozytywne i pozytywne przywiązanie to taki, który pozwala dziecko czuje się bezpiecznie w tym samym czasie, które nabiera poziomu niezależności które pozwalają mu rosnąć i dojrzewać. Dlaczego tak ważne jest, aby dzieci czuły się bezpiecznie przywiązane do swoich rodziców? Dziecko rodzi się całkowicie niechronione pod względem zasobów własnych. Co oznacza, że potrzebujesz wsparcia osoby dorosłej, aby przeżyć. Brak takiego wsparcia w sposób bezwarunkowy i afektywny spowoduje poczucie bezbronności i bezradności w obliczu sytuacji życiowej, którą musisz rozwiązać. Od najbardziej podstawowych, takich jak żywność, po wszelkie inne bardziej złożone.
Zbuduj bezpieczny załącznik ponieważ jest bardzo mały, pomoże rozwijać swoją osobowość w trybie ciągłym. Dzięki temu będzie mógł podejmować inicjatywę, ryzykować w nowych sytuacjach, próbować wszelkich przyszłych wyzwań, ponieważ będzie wiedział, że cokolwiek się stanie, będzie miał wsparcie i siłę swoich najbliższych rodziców.
Z tego powodu należy zwrócić uwagę, jako rodzice, na stworzenie tych silnych więzi emocjonalnych, abyśmy mogli osiągnąć równowagę. Nie możemy się skupić tylko na uczucia i oznaki uczucia, ale musimy też ustalić wytyczne dotyczące autonomii, aby pomóc im się rozwijać. Nie należy ich zastępować, ale nie powinni też wymagać, aby robili wszystko bez naszej pomocy lub obecności. Równowaga polega na podawaniu im wytycznych, będących dla nich dobrym wzorem i pozwalającym im być zawsze blisko, jeśli potrzebują naszej pomocy.
Gdy brakuje załącznika
Kiedy nie ma bezpiecznego i stabilnego zajęcia, dziecko rozwija serię obawy i niepewność to sprawi, że będzie działał w sposób nieadaptacyjny, wywołując sytuacje blokady emocjonalnej lub ważne reakcje buntu. Generujemy słabe i niepewne osobowości, które mogą wrócić do dorosłości, kiedy same odkrywają narzędzia do radzenia sobie z życiem. Ale ogólnie, w dzieciństwie dorastają zwykle z tym brakiem emocji spowodowanym brakiem przywiązania.
Ponadto, ponieważ nie czuli się kochani i nie otrzymywali żadnych oznak uczucia, są zazwyczaj trudniejszymi dziećmi, zamkniętymi w sobie, emocjonalnie ciemnymi, ponieważ nie wiedzą, jak kochać lub okazywać tę miłość. Zwykle prowadzi to do trudności w relacjach społecznych.
Po przejściu: nadmiar przywiązania
Jeśli szkodzenie dzieciom bez przywiązania jest szkodliwe, tak też jest nadmiar przywiązania, który uniemożliwia dzieciom oddzielenie się od rodziców. Niektóre rodziny przywiązują zbyt dużą wagę do przywiązania i często zachodzi nierównowaga w próbowaniu ciągłego unikania sytuacji możliwego cierpienia u dziecka. Relacja skupia się na ofiarowaniu im dużo uczuć i uczuć oraz zapobieganiu cierpieniu. W tym celu przychodzą zrobić dla nich wszystko. Nie ma pomocy, ale raczej substytucji. To powoduje wielką zależność od części dziecka względem rodziców. Nie wiedzą, jak zrobić cokolwiek samemu, nie są nawet w stanie oddzielić się od innych dorosłych lub innych dzieci. To powoduje wielkie cierpienie dla dziecka, kiedy musi zmierzyć się tylko z pewnymi sytuacjami. W dużym stopniu przeciw temu, co rodzice mogą myśleć, w taki sposób działania nadopiekuńczy wygeneruje więcej cierpienia w przyszłości.
Przywiązanie w oddzielnych małżeństwach
W przypadku oddzielone rodziny Ważne jest, aby zawsze myśleć o dziecku nad osobistymi i indywidualnymi zainteresowaniami. Oznacza to, że jest to bardzo ważne ułatwienie obojgu rodzicom kontaktów i współistnienia z pewną regularnością, aby móc stworzyć dobre wiązanie przywiązania z każdym z nich.
Bycie z dziećmi jest warunkiem koniecznym do rozwinięcia przywiązania, ale czas nie powoduje bezpośredniego przywiązania. Coś innego jest ważne. Zachowanie osoby dorosłej ma kluczowe znaczenie dla wygenerowania jednego typu przywiązania lub innego. Dlatego w przypadkach separacji ważne są pewne chwile koegzystencji, ale dodatkowo postawa rodziców powinna zmierzać do osiągnięcia przywiązania.
Innym interesującym aspektem, który należy podkreślić w tych sytuacjach jest to, że lMałżonkowie muszą szanować i wzmacniać przywiązanie drugiego małżonka. Kiedy dochodzi do rozbieżności i napięć między obojgiem, powszechne jest krytykowanie lub mówienie źle o byłym partnerze, a zatem odsunięcie dziecka od małżonka. To bezpośrednio szkodzi dziecku, ponieważ wpływa na przywiązania powodujące negatywne konsekwencje ich braku.
Przywiązanie z innymi dorosłymi
Przywiązanie nie występuje wyłącznie z rodzicami, ale rozwija się wraz ze wszystkimi dorosłymi, którzy z czasem generują bezpieczeństwo i stabilność emocjonalną u dziecka, pomagając temu bezpieczeństwu we właściwym rozwoju i rozwoju osobistym.
Z tego powodu w przedszkolach, nauczycielach, szczególnie tych, którzy przejmują wiodącą rolę, takich jak Nauczyciele często rozwijają bardzo silne więzi przywiązania z dziećmi. W tym środowisku nauczyciel jest Twoją referencyjną postacią. To samo dzieje się z opiekunem lub inną osobą dorosłą, która przyjmuje pewną rolę z dziećmi pełnymi miłości, wsparcia i pomocy.
María Campo Dyrektor szkoły NClic-Kimba
