Błędem przedłużania dzieciństwa dzieciństwa

"Musisz pozwolić im rosnąć." Ten slogan reklamy w obronie mniejszych ryb można również zastosować do dzieci w społeczeństwie ambiwalentnym, co czyni je starszymi w przypadku niektórych rzeczy - takich jak nowe technologie lub moda - a jednocześnie utknie w nich dzieciństwo dla innych znacznie ważniejszych, te, które kształtują ich dojrzałość i poczucie własnej wartości, ich odporność i konformację ich osobowości.

Częstym błędem wielu rodziców jest udawanie przedłużyć dzieciństwo dzieci ponad to, co jest należne, uniemożliwiając im nauczenie się przyjmowania obowiązków. Niektórzy rodzice uważają, że ich dziecko nigdy nie jest wystarczająco dorosłe: stale mu pomagają, obserwują go, mówią mu, co mają robić ...

Ryzyko przedłużenia dzieciństwa w dzieciństwie

Jest także wielu rodziców, którzy mają postawę ambiwalentną: z jednej strony nadopiekuńczość dzieci rozwiązują wszystkie problemy i robią wszystko dla nich, az drugiej strony pozostawiają je bez ochrony, bez przygotowania na niebezpieczeństwa środowisko: Internet, telewizja, pora nocna ...

Dziecko w wieku ośmiu lat dzisiaj wie dużo na temat seksu i widziało wiele scen, które nie powinny ujrzeć, jednak możliwe, że w tym wieku wciąż wierzą w Mędrców.

Rodzice powinni pamiętać, że dziecko nie rodzi się odpowiedzialne lub nieodpowiedzialne. Odpowiedzialność nie jest cnotą nabytą spontanicznie wraz z wiekiem. Musisz nauczyć się być odpowiedzialny. Od najmłodszych lat musimy przyzwyczajać nasze dzieci do samodzielnego robienia rzeczy i być autonomicznym we wszystkim, co mogą robić w sposób rozsądny na własną rękę. A gdy dorosną, zapewniają dziecku otoczenie, w którym mogą podejmować decyzje.

Nie ma żadnej odpowiedzialności bez wolności. Rodzice nie powinni po prostu mówić swoim dzieciom, co mają robić, ale pomagać im w podejmowaniu własnych decyzji, odpowiadając na ich obowiązki.

Po twojej stronie, gdy popełnisz błąd

Musimy pokazać naszym dzieciom, że im ufamy, że wiemy, że są zdolne do spełnienia i że oczekujemy od nich tego, co najlepsze. Również to nic się nie dzieje, ponieważ popełniają błędy, wiele się uczysz na błędach. Powinniśmy zachęcać ich do wypróbowania tych rzeczy, o których sądzimy, że są w stanie, bez wykonywania ich dla nich lub zastępowania ich, wiedząc, że jeśli im się nie uda, nie stracą naszej sympatii i uczucia, i że będziemy tam, aby udzielać im wsparcia, gdy popełniają błędy.

Wszystkie dzieci rodzą się pragnąc być kochane i akceptowane przez rodziców i przez innych: mają wrodzoną potrzebę pozytywnego rozpatrzenia. Jednak pozytywne uwzględnienie rodziców często zależy od zachowania i sukcesów dziecka: "pokaż mi, że jesteś dobrym dzieckiem i uzyskaj dobre oceny" lub "Chciałbym, abyś wygrał mecz tenisowy".

Aby dziecko miało odpowiedni rozwój, ważne jest, aby pozytywna uwaga była bezwarunkowa: że rodzice i znaczący dorośli akceptują dziecko bezwarunkowo, komunikując, że kochają i cenią go dla siebie, a nie dla dobra lub zła, że robi rzeczy , W ten sposób dzieci uczą się akceptować negatywne doświadczenia i błędy, zamiast je negować. Uczą się akceptować siebie, swoje słabości i braki, rozwijając bezwarunkową pozytywną samoocenę: akceptują siebie takimi, jakimi są, ufają sobie, kierują się własnymi interesami i zaczynają przyjmować cechy odpowiedzialnej osoby.

Wrażliwy okres odpowiedzialności

Najlepszy wiek do odpowiedzialność za rozwój wynosi od siedmiu do dwunastu lat, ponieważ w tym wieku istnieje szereg wrażliwych okresów, które ułatwiają poznanie tej cnoty: pragnienie bycia dobrze, pragnienie osiągnięcia doskonałości, chęć pomocy, rozwój sumienia moralnego ... Dziecko, które Wieki te nauczyły się być odpowiedzialne i będą bardziej przygotowane, aby stawić czoła kryzysowi dojrzewania i dojrzewania.

Ponadto, w ciągu siedmiu lat następuje postępujący rozwój sumienia moralnego. Od tego wieku stają się zdolni do ważenia i analizowania przyczyn i konsekwencji swoich działań, aby odkryć, co jest dobre, a co złe. Musimy wykorzystać ten etap, aby uformować swoje sumienie w atmosferze uczuć, ale także dyscypliny i pilności. W ten sposób będziemy sprzyjać rozwojowi osobowości.

Możesz jednak zacząć dużo wcześniej, przypisując prowizje lub obowiązki, a także nadzorując i chwaląc ich przestrzeganie. Mając zlecenie od sześciu lat, piętnaście osób uważa, że współpraca w domu jest logiczna. Jeśli z drugiej strony czekamy, aż będzie starsze, aby tego zażądać, kiedy dojdzie do wieku dojrzewania, będzie to znacznie trudniejsze.

Granice wolności

Równowaga jest skomplikowana, ponieważ wraz z wolnością i odpowiedzialnością rodzice muszą zachować opiekę nad swoimi dziećmi.Dzieci, bez względu na ich wiek (nawet jeśli mają 28 lat), powinny być jasne, że żyjąc pod naszym dachem, muszą przestrzegać zasad i autorytetu swoich rodziców i konsultować z nimi ważne decyzje, które mogą mieć wpływ na rodzinę.

W przypadku osób w wieku przedszkolnym będziemy musieli pomóc im odkryć, że prawdziwą osobowość można wykazać, wiedząc, jak być odpowiedzialnym, wiedząc, jak powiedzieć "nie". Pomóż im zrozumieć, że wolność idzie w parze z odpowiedzialnością i że muszą oni skalibrować konsekwencje swoich działań i skonsultować się z nami w razie wątpliwości, zanim je podejmą.

Dr Teresa Artola González. Profesor University Center Villanueva