Powrót do szkoły: 3 najczęstsze reakcje dzieci i sposób działania
W edukacji wczesnoszkolnej, w pierwszych dniach "wracamy do szkoły"Są szczególnie wrażliwi zarówno na dzieci, jak i rodziny, szkoły o tym wiedzą i koncentrują swoje wysiłki na przyjmowaniu dzieci, ponieważ ta inkorporacja pozostawia głębokie wrażenie na ich poczuciu bezpieczeństwa.
Podczas tych pierwszych dni obecności w centrum chłopiec lub dziewczyna przejdzie serię zmian, ponieważ przechodzi od bycia w medium, w którym jest głównym bohaterem, do drugiego, w którym będzie musiał żyć razem, relate i dzielić się z rówieśnikami. Ponadto musi zostać włączony do nowego środowiska, w którym ludzie, przestrzenie i materiały są mu nieznane i musi oddzielić się od ludzi kochanych i znanych.
Są to 3 reakcje dzieci w powrocie do szkoły
Biorąc pod uwagę ich nowe włączenie do życia szkolnego, dzieci często reagują na różne sposoby:
- Niektórzy buntownicy w pierwszym momencie powrotu do szkoły i uwolnienia ich zawartego gniewu, w postaci płaczu, kopania, a nawet rzucania przedmiotami i nie chcenia niczego, co jest zadawane. Niektórzy nawet odmawiają jedzenia lub zaczynają ponownie siusiać. Zasadniczo jest to normalna reakcja, a prognoza przystosowania jest dobra.
- Inni noszą go dobrze między cudzysłowami pierwszego dnia, ale jest w drugim lub trzecim (aby zobaczyć, że sytuacja nie jest przejściowa), kiedy buntują się z gniewem lub smutkiem. Ten przypadek jest również powszechny, a także wnosi poprawną adaptację i nie za długo.
- Kolejna grupa dzieci zdaje się akceptować sytuację, ale manifestują one postawy izolacji. Nie płaczą, robią to, co im każą, współpracują na żądanie, ale ze smutną i zrezygnowaną twarzą. Zwykle siedzą w kącie, oglądając się biernie i niewiele mówią. Są to najbardziej niepokojące osoby wychowujące, ponieważ mają trudności z odzyskaniem swoich uczuć i stanu emocjonalnego i potrzebują więcej czasu na adaptację.
Okres adaptacji może zostać zakończony, gdy w grupie osiągnie się pewną stabilność emocjonalną, a dzieci będą mogły z większą spokojnością zakładać momenty rozdzielenia i ponownego połączenia z rodzinami, a także całość czasu pobytu w grupie. centrum.
Wskazówki dla nauczycieli dotyczące przystosowania się do szkoły
Chociaż okres adaptacji ma szczególne cechy, które zależą od kilku czynników, takich jak wiek dziecka lub wcześniejsza frekwencja w szkole, Światowe Stowarzyszenie Nauczycieli Wczesnego Dzieciństwa (AMEI-WAECE) oferuje kilka porad dla rodziców:
1. Zachowaj spokój i pokazuj spokój i bezpieczeństwo. W zależności od postawy rodziców, dziecko może przeżyć swój pierwszy dzień w szkole jako przygodę lub złe doświadczenie. Jeśli matka lub ojciec żyją z trudem w tej chwili, dziecko będzie się skarżyło z niepokojem i będzie żyło w adaptacji z niepewnością i strachem.
2. Związek zaufania między centrum a rodziną jest bardzo ważna. Celem jest osiągnięcie wzajemnej wiedzy między zaangażowanymi stronami (rodzice-dzieci-szkoła), w którym ustanowiony zostaje związek zaufania.
3. Bądź bardzo czujny, ponieważ każde dziecko uzewnętrznia i wyraża emocje tych dni na różne sposoby, ale wszyscy potrzebują pomocy ze strony rodziców i wychowawców.
4. Przestrzegaj adaptacji. Ośrodek edukacyjny powinien informować rodziny o znaczeniu przestrzegania okresu adaptacji, a zaleca się dostarczenie dokumentu informującego o tym, jak należy go przeprowadzić, aby służył jako punkt odniesienia dla obu stron. Podczas pierwszego spotkania z opiekunem lub nauczycielem w klasie, czasy będą ustalane z rodzicami aż do całkowitej trwałości dziecka w ośrodku, z uwzględnieniem jego indywidualności, potrzeb rodziny i osobistej sytuacji.
5. Obecność rodzin. W okresie adaptacji będzie zależeć od wieku dzieci, charakterystyki grupy i podejścia każdego ośrodka lub wychowawcy. Ośrodek musi traktować tę opcję jako ofertę, nigdy jako nałożenie, ponieważ konieczne jest rozważenie sytuacji rodzinnych, w których rodzice nie mogą iść ze swoimi dziećmi, ponieważ nie pozwalają na to w pracy. W tym przypadku rodzice nie powinni czuć się winni, ale pomagać w jak największym stopniu, aby okres dostosowania był jak najmniej traumatyczny dla dziecka.
6. Procedury. Chociaż to, czego się oczekuje w okresie adaptacji, to to, że dziecko jest włączone w nowe rutyny, w pierwszych dniach trzeba być elastycznym, a przede wszystkim cierpliwym, ponieważ dzieci muszą dostosować się do nowych harmonogramów.
"W tych momentach rodzice są pod wpływem tego, jak sami przeżywają separację: lęki, oczekiwania, niepokój, udrękę, poczucie bezpieczeństwa, niepewność, stopień zaufania do instytucji i możliwości dziecka. a itp.Wszystko to jest przekazywane i pojmowane przez dziecko "- mówi Juan Sánchez Muliterno, prezes Światowego Stowarzyszenia Nauczycieli Wczesnego Dzieciństwa (AMEI-WAECE)." Jeśli matka przeżyje z trudem, tym razem dziecko będzie narzekało z niepokojem i będzie żyło adaptacja z niepewnością i obawami. Najważniejsze jest zachować spokój i pokazać bezpieczeństwo. "
Marisol Nuevo Espín
Rada:Juan Sánchez Muliterno, prezes Światowego Stowarzyszenia Nauczycieli Wczesnego Dzieciństwa (AMEI-WAECE).
