Jak uniknąć toksycznych dzieci
Zwykle dzieci, które nie traktują swoich rówieśników, pochodzą z rodzin, w których styl edukacyjny znajduje się na skraju lub autorytatywne lub permisywne, Zgodnie z wnioskami, które zostały uzyskane z różnych doświadczeń w ostatnich latach, w pierwszym przypadku dowiedzieli się, że sposobem komunikowania się z innymi jest narzucanie własnych opinii.
Najbardziej akceptowana klasyfikacja stylów edukacyjnych dzieli je na asertywny (wyznacza granice i konsekwencje w zrównoważony sposób), pobłażliwy (przeprasza za każde zachowanie i emocjonalnie opiera swój związek z dziećmi), autorytarny (nadmierna kontrola i konsekwencje sztywne) i permisywny (Niewielka kontrola bez ustalenia konsekwencji).
Dzieci, które wychowały się w liberalnym stylu edukacji, przyzwyczaiły się do robienia tego, co chciały, kiedy chciały, bez przeszkadzania im w spełnianiu ich życzeń. Dlatego ważne jest, aby zdefiniować, jakie są nasze zainteresowania wychowawcze jako rodzice i działać zgodnie z nimi, ponieważ model, który im dajemy, ma decydujący wpływ na sposób, w jaki komunikują się ze swoimi kolegami z klasy.
Dlaczego tak trudno jest dostrzec wady u naszych dzieci?
W atawistyczny sposób w naszej zachodniej kulturze pojęcie "bycia dobrym ojcem lub dobrą matką" jest rozumiane jako postawa obrony dzieci we wszystkich sytuacjach i we wszystkich obszarach. Jednak dobry rodzic szuka tego, co jest najlepsze dla wzrostu ich dziecka i ich rozwój jako osoba, W tych celach edukacyjnych jest korekta postawy, która nie jest dla niego dobra.
Czasami rodzice niechętnie dostrzegają problem, który przedstawia im dziecko, ponieważ nie odpowiada on obrazowi dziecka i odczuwają go jako zagrożenie lub krytyka w kierunku rodziny. W innych przypadkach rodzice sami "obawiają się" reakcji małoletniego na korektę i unikają jej stawienia czoła.
Jednak kształcenie dzieci, aby byli szczęśliwymi i wykwalifikowanymi społecznie osobami dorosłymi, obejmuje korektę i samoanalizę, aby zobaczyć, gdzie możemy zrobić lepiej. W obliczu braku pewności co do tego, jak postępować, jeśli uważamy, że nasz syn nie traktuje odpowiednio swoich towarzyszy, możemy udać się do specjalisty, który poprowadzi nas w prosty sposób podczas jednej lub dwóch sesji dotyczących ustalenia norm i konsekwencji w domu.
Ucz się od pierwszego dnia, aby uniknąć posiadania toksycznych dzieci
Aby nie mieć "toksyczne dzieci"to sprawia, że życie jest niemożliwe dla innych, kluczem jestducarles w wartościach od pierwszego dnia. Nauki, które przekazujemy naszym dzieciom na temat tego, jak powinny zachowywać się na podwórku podczas infantylnej opieki, sposób uczęszczania do tego partnera, z którym nikt nie chce się bawić, lub który jest bardziej opóźniony w klasie, jest oznaczony, ponieważ nosi okulary lub jest gruby, wysoki lub krótki. Bardzo ważne jest, aby wyjaśnić dzieciom z małej równej godności wszystkich i sprawić, by zrozumiały, jak ważne jest dbanie o tych, którzy najbardziej tego potrzebują.
Komentarze banalnych rodziców, takie jak "jesteś wart więcej" lub nadmierna presja, aby odnieść sukces w zajęciach sportowych, mogą być przygotowaniem gruntu dla przyszłego napastnika. Musimy zaszczepić naszym dzieciom ciągłe poszukiwanie sprawiedliwości, aby mogły wykryć i ujawnić wszelkie przypadki nękania, jakie widzą wokół nich.
11 kluczy do wychowania naszych dzieci w przyjaźni
1. Wyjaśnić dzieciom koncepcję i wymagania prawdziwej przyjaźni.
2. Pomóż dzieciom odróżnić autentyczną przyjaźń od powierzchowności i wygody.
3. Pomóż odróżnić przyjaźń od innych typów relacji: towarzystwa, sympatii, towarzyskości, miłości.
4. Rozwiń ideę przyjaźni: otwartość na nowych ludzi
5. Przedstaw przyjaźń jako relację wymagającą wzajemnego zachowania etycznego.
6. Ukierunkuj dzieci na możliwe problemy wynikające z przyjaźni (nadmierna towarzyskość, agresywne zachowanie)
7. Ukierunkuj dzieci na ryzyko braku przyjaciół i złych przyjaciół: wiedz, jak pokonać nieśmiałość lub wygodę.
8. Zachęć ich, aby prowadzili i pomagali swoim przyjaciołom być lepszymi ludźmi i lepszymi przyjaciółmi.
9. Mieć przyjaźń (ze strony rodziców z kilkoma przyjaciółmi dzieci.
10. Nawiąż przyjaźń z rodzicami przyjaciół dzieci, aby współpracować we wszystkim, co dotyczy.
11. Daj przykład dzieciom prawdziwej przyjaźni: lojalny, pełen szacunku, szczery, szczodry *
Mar García Sánchez. Walencki Instytut Pedagogiki Kreatywnej
