Wczuj się w młodzież: kiedy ich propozycja jest niedopuszczalna
Kiedy nastolatek podnosi propozycję, którą rodzice uważają za niewłaściwą, lub nawet zakłada niedopuszczalne ryzyko, jest to kluczowy moment, aby rozpocząć rozmowę z nim w języku, który wie, jak rozumieć, oraz z odpowiednimi sposobami otrzymywania tego "nie" bez uczucia ataku.
Wytyczne są oparte na idei aktywnego słuchania. Pozwól mu powiedzieć. Bądź komunikatywny z dzieckiem i staraj się zrozumieć uczucia, które generują przed odpowiedzią na głośne nie. Wyjaśnij, dlaczego mówisz "nie" i oferujesz inne punkty widzenia, które są atrakcyjne i służą za model. W ten sposób na początku nie poczujesz się odrzucony i pomoże ci zrozumieć, dlaczego nie zgadzałeś się z tym, co zaproponował.
Są na etapie nauki i muszą eksperymentować. Istnieje wiele propozycji, które młodzież robi i których rodzice nie lubią lub wydają się nieodpowiednie. Musimy unikać stałego "nie", więc dobrze jest zarezerwować je dla tych wniosków, które wydają się niedopuszczalne.
Komunikacja jest kluczem dla nastolatków
W obliczu chwili, w której musimy wydać głośne "nie", komunikacja znów staje się kluczem. Pozwól mu i poproś go o podanie innej alternatywy. Proponuj, jeśli go nie zobaczy i zaakceptuj, jeśli podjęta decyzja jest mniej ryzykowna lub bardziej aktualna niż ta, którą początkowo proponowała twoja córka, nawet jeśli nie jest to to, czego chciałeś. Znalezienie zgodnych rozwiązań będzie bardzo pomocne dla nastolatka na tym etapie, aby poczuć zintegrowaną część rodzinnego jądra, a nie "niezrozumienie".
Rodzina jest pierwszą i najważniejszą szkołą, w której uczymy się komunikować. W nim ustalamy zasady komunikacji, dzięki którym członkowie będą uczyć się przestrzegać zasad dobrej harmonii rodzinnej, a także zaspokajać potrzeby wszystkich członków.
Dlatego ważne jest, aby mieć dobre wykształcenie z dziećmi, szczególnie na tym "trudnym" etapie, takim jak okres dojrzewania, gdzie towarzyszenie i dobry model rodziny odniesie sukces w przyszłych związkach i zachowaniu tego dziecka, które jest teraz przez okres dojrzewania w drodze do dorosłości.
Porady dotyczące rozmowy z naszymi nastolatkami
1. Zaadresuj swoje emocje Co czujesz? Bez bezpośredniego oceniania ich pomysłów lub krytykowania ich. Musimy uważać, aby nie anulować ich uczuć, ale towarzyszyć im w naszym własnym przykładzie, który będzie ich najlepszym przewodnikiem? wyrażać uczucia i myśli.
2. Zachęcać do wyrażania uczuć możemy również pomóc sobie wyrażeniami, które wzmacniają myśl, że ich słuchamy i rozumiemy. Jest to po prostu kwestia przemawiających przemówień, które pokazują nam nasze aktywne słuchanie, jak "widzę". Sprawi, że dorastający będzie oczekiwał naszego zrozumienia i empatii w odniesieniu do swoich uczuć.
3. Mamy tendencję do korygowania ich bezpośrednio. Bardziej użyteczne jest oznaczanie granic od początku, aby uniknąć ciągłego podnoszenia nowych argumentów. A kiedy powstanie debata, zamiast wyraźnego zaprzeczenia, można odwołać się do propozycji rozwiązań alternatywnych. Adolescencja jest znana z egocentryzmu, więc karmienie ich innymi punktami widzenia przyniesie korzyści ich rozwojowi.
4. Dobra technika to, aby raz poprawić swoje pragnienia (często nierzeczywiste i niedojrzałe), obdarz je fantazją ("To byłoby dobre", "jak by to było, gdybyś mógł to zrobić?"). Może to być dobry mechanizm podejścia, a jednocześnie odczucie młodzieńca pewni i pewni, że potrafią wyrazić swoje emocje. Zredukujemy twój niepokój, a jednocześnie sam dorastający zweryfikuje korzyści i szkody związane z jego propozycją.
Cele dla zmiany nastawienia rodziców
- Zamiast chłostać chłopca, opisz, jak się czujesz.
- Zamiast oskarżać, poinformuj.
- Zamiast grozić lub wydawać rozkazy, oferują opcje: wspierają autonomię i służą jako modelowanie, to znaczy, że ojciec / matka, poprzez swoje działania, musi służyć jako przykład dla własnego myślenia młodzieńca.
- Zamiast "dawać żarom" długimi kazaniami, powiedz to jednym słowem.
- Zamiast zawsze uciekać się do nagany, używaj zaskakujących środków, takich jak poczucie humoru, do mówienia rzeczy.
- Używaj notatek, liter, aby mówić rzeczy. Pozwalają na większą refleksję nastolatka, unikają konfrontacji, które w końcu kierują dyskusją w formach, a nie w mediach.
Raquel García Zubiaga. Psycholog Institute of Neurosciences Applied to Education
