Komunikacja z moimi nastolatkami, co się zmieniło?
Rodzina jest pierwszą i najważniejszą szkołą, w której uczymy się komunikować. Jako rodzina ustalamy normy komunikacyjne i wszyscy członkowie uczą się spełniać je od najmłodszych lat w celu zrozumienia i dobrej harmonii rodzinnej oraz zaspokojenia potrzeb wszystkich członków. Ale kiedy dzieci osiągają dojrzałość, zdajemy sobie sprawę, że coś się zmieniło.
Zmiany w komunikacji z młodymi dziećmi
Dlatego ważne jest, aby mieć dobrą komunikację z dziećmi, szczególnie na tym "trudnym" etapie, takim jak okres dojrzewania, gdzie towarzyszenie i dobry model rodziny odniesie sukces w przyszłych związkach i zachowaniu tego dziecka, które jest teraz przez okres dojrzewania w drodze do dorosłości.
Gdy nastolatek proponuje propozycję, którą rodzice uważają za niewłaściwy lub nawet wiąże się z niedozwolonym ryzykiem, jest kluczowym momentem, aby nawiązać z nim rozmowę w języku, który rozumie i przy użyciu odpowiednich sposobów na otrzymanie tego "nie". bez uczucia napaści.
Wytyczne są oparte na idei aktywnego słuchania. Pozwól mu powiedzieć. Bądź komunikatywny z dzieckiem i staraj się zrozumieć uczucia, które generują przed odpowiedzią na głośne nie. Wyjaśnij, dlaczego mówisz "nie" i oferujesz inne punkty widzenia, które są atrakcyjne i służą za model. W ten sposób na początku nie poczujesz się odrzucony i pomoże ci zrozumieć, dlaczego nie zgadzałeś się z tym, co zaproponował.
Są na etapie nauki i muszą eksperymentować. Istnieje wiele propozycji, które młodzież robi i których rodzice nie lubią lub wydają się nieodpowiednie. Musimy unikać stałego "nie", więc dobrze jest zarezerwować je dla tych wniosków, które wydają się niedopuszczalne.
W obliczu chwili, w której musimy wydać głośne "nie", komunikacja znów staje się kluczem. Pozwól mu i poproś go o podanie innej alternatywy. Proponuj, jeśli go nie zobaczy i zaakceptuj, jeśli podjęta decyzja jest mniej ryzykowna lub bardziej aktualna niż ta, którą początkowo proponowała twoja córka, nawet jeśli nie jest to to, czego chciałeś. Znalezienie zgodnych rozwiązań będzie bardzo pomocne dla nastolatka na tym etapie, aby poczuć zintegrowaną część rodzinnego jądra, a nie "niezrozumienie".
Porady dotyczące rozmowy z naszymi nastolatkami
1. Zaadresuj emocje Co czujesz? Bez bezpośredniego oceniania ich pomysłów lub krytykowania ich. Musimy uważać, aby nie anulować ich uczuć, ale towarzyszyć im w naszym własnym przykładzie, który będzie ich najlepszym przewodnikiem, do zwerbalizowania uczuć i myśli.
2. Wzmocnij ideę, że go rozumiesz. Aby zachęcić ich do wyrażania uczuć, możemy również pomóc sobie wyrażeniami, które wzmacniają myśl, że ich słuchamy i rozumiemy. Jest to po prostu kwestia przemawiających przemówień, które pokazują nam nasze aktywne słuchanie, jak "widzę". Sprawi, że dorastający będzie oczekiwał naszego zrozumienia i empatii w odniesieniu do swoich uczuć.
3. Zaznacz ograniczenia od początku zamiast korygować je bezpośrednio, aby uniknąć ciągłego podnoszenia nowych argumentów. A kiedy powstanie debata, zamiast wyraźnego zaprzeczenia, można odwołać się do propozycji rozwiązań alternatywnych. Adolescencja jest znana z egocentryzmu, więc karmienie ich innymi punktami widzenia przyniesie korzyści ich rozwojowi.
4. Użyj warunkowego założenia. Dobrą techniką jest, aby raz poprawić swoje pragnienia (często nierzeczywiste i niedojrzałe), przyznać je z fantazją ("To byłoby w porządku", "jak by to było, gdybyś mógł to zrobić?"). Może to być dobry mechanizm podejścia i jednocześnie Nastolatek czuje się bezpiecznie i pewnie, by wyrazić swoje emocje. Zredukujemy twój niepokój, a jednocześnie sam dorastający zweryfikuje korzyści i szkody związane z jego propozycją.
Cele zmiany w komunikacji z młodzieżą
- Zamiast walczyć z dzieckiem, opisz, jak się czujesz.
- Zamiast oskarżać, informuj.
- Zamiast grozić lub wydawać rozkazy, oferując opcje: wspiera autonomię i służy jako modelowanie, to znaczy, że ojciec / matka, poprzez swoje działania, musi służyć jako przykład dla własnego myślenia młodzieńca.
- Zamiast "dawać żar" długimi kazaniami, powiedz to jednym słowem.
- Zamiast zawsze uciekać się do nagany, używaj zaskakujących środków, takich jak poczucie humoru, do mówienia rzeczy.
- Używaj notatek, liter, aby mówić rzeczy. Pozwalają na większą refleksję nastolatka, unikają konfrontacji, które w końcu kierują dyskusją w formach, a nie w mediach.
Raquel García Zubiaga. Psycholog z Instytutu Neurologii Stosowanych w Edukacji
