Jesteśmy odzwierciedleniem naszych dzieci: przytłoczeni, aby dać przykład?
Część życia naszych dzieci jest utrwalana na podstawie własnego doświadczenia. Staramy się wpajać opinie, wartości i postawy wobec życia w oparciu o własne doświadczenia. Albo śledzić nasze kroki, albo właśnie w celu uniknięcia problemu, z którym mieliśmy już do czynienia, prawda jest taka jesteśmy lustrem naszych dzieci i stajemy się wzorem dla młodych ludzi.
Przez całe dzieciństwo nasze dzieci szukają ludzi w swoim otoczeniu, którzy stają się ich przewodnikami, postaciami, które sami wybierają iw których chcą rozwinąć zarówno swoją osobowość, jak i wizję życia. Modele te są zazwyczaj w pierwszej kolejności rodzicami. ¿Czujemy się przytłoczeni tym, że dajemy przykład? Jeśli wiemy, jak działać, nie mamy powodu.
Poszukiwanie to jest najbardziej widoczne w okresie przed dorastaniem i dorastaniem, kiedy dzieci rozpoczynają proces "znalezienia siebie" w drodze do dorosłości. W tym momencie mogą zidentyfikować osoby, które naprawdę będą dostarczać odpowiednich doświadczeń.
Jak być lustrem naszych dzieci
A żeby ten związek naprawdę działał, co powinniśmy zrobić?
- Implikacje obu stron. Nie jest dobrze, aby nasz syn szukał pomocy lub porady, jeśli nie jesteśmy w stanie zrealizować i zwrócić uwagi.
- Wsparcie jest niezbędne. Z tego powodu, jeśli nie wybiorą nas jako modelu i poczują się bliżej wuja lub przyjaciela rodziny, na przykład naszym obowiązkiem będzie poprawienie relacji z tą osobą, o ile uznamy, że jest godny zaufania i że będzie wykonywał pozytywny wpływ
- Informacje o ofercie. Jeśli chcemy, aby nasz syn robił takie rzeczy jak my, nie ma sensu narzucać kryteriów, ale informować, dlaczego podejmujemy pewne decyzje. Muszą się nauczyć, że nie poruszamy się tylko pod wpływem impulsu i że każdy czyn, który wykonujemy, opiera się na konkretnych decyzjach. W ten sposób będą rozumieli powód naszych działań, w taki sposób, że w przyszłości będą mieli niezbędne narzędzia do działania.
- Klimat bezpieczeństwa. Dla nich bardzo ważne jest stworzenie klimatu, w którym czują się bezpiecznie. Przede wszystkim należy unikać osądzania ich lub odczuwania ataku. Relacja z twoim przewodnikiem musi być całkowicie godna zaufania, tak aby postrzegali cię jako swój wzór do naśladowania i aby czuli się dobrze z ich działaniami.
- Unikaj nacisku. Czasami z powodu braku informacji lub po prostu dlatego, że sytuacja nas przerasta, możemy odczuwać pewien ciężar, który również im przekazujemy. Próbując się zrelaksować i poświęcić minutę dla siebie, pomożemy kontrolować sytuację, czuć się spokojniej.
Bez względu na związek, jaki mamy z naszymi dziećmi, ważne jest, aby stworzyć klimat spokoju. Rodzice, stosując proaktywne techniki wychowawcze, mogą czuć się spokojni i pewni siebie podczas przekazywania naszej wiedzy. To będzie jedyny sposób, aby przekazać im siłę.
Deanna Marie Mason, ekspert w dziedzinie edukacji i zdrowia rodziny. Autor bloga Dr Deanna Marie Mason. Proaktywne ojcostwo Profesjonalne wsparcie dla nowoczesnej rodziny.
