Dzieci i kryzys obcych: Mamo, chcę z tobą!
The strach przed nieznajomymi Często jest to zaburzenie, które występuje przejściowo u dzieci. Około szóstego miesiąca większość dzieci zaczyna dostrzegać, że istnieje świat całkowicie obcy dla mamy i taty i to je przeraża.
Aby pomóc ci przezwyciężyć tę tymczasową niepewność, musimy przygotować drogę wcześniej:aby regularnie przyjmować gości, często chodzić po parku, od samego początku bawić się z innymi dziećmi ... Oto niektóre sztuczki, które pozwolą ci stawić czoła kryzysowi, gdy nadejdzie czas.
Prawie wszystkie bEbés z sześciu lub ośmiu miesięcy przechodzi przez "kryzys obcych". Ten bardzo częsty proces charakteryzuje się zasadniczo strachem i brakiem bezpieczeństwa w obliczu nieznanych osób i sytuacji. Dziecko odrzuca ze łzami i napadami złości wszystko, co wiąże się z nowością w jego życiu: przyjacielem rodziny, żłobkiem, nowym kangurem, którego właśnie zatrudniliśmy ...
Nieulotne llaninie przez kryzys obcych
W związku z tym nie pozwala nikomu, z wyjątkiem ojca lub matki, wziąć go w ramiona lub dać mu karantońę. Jesteśmy jego światem i kiedy on czuje, że jest "w niebezpieczeństwie", ma straszliwy napad złości. Płacze, gdy odchodzimy, gdy się budzi i odkrywa, że nas nie ma i jest zrozpaczony w rozłące, nawet jeśli są produkowane przez krótkie chwile.
Wszystkie te reakcje mają swoje wytłumaczenie. I to właśnie od sześciu czy ośmiu miesięcy, kiedy dziecko zaczyna rozumieć, że jest niezależne od swoich rodziców i dlatego staje się świadomy siebie jako osoby.
Nie jest tak źle, jak się wydaje
Ale to uczucie udręki dla rozłąki z naszym synem nie jest tak negatywne, jak na pierwszy rzut oka może się nam wydawać. Po pierwsze, ponieważ jego lęk przed "dziwnym" jest naturalnym odrzuceniem: Wszyscy mamy trudności z zaznajomieniem się z nieznajomym lub po prostu z nowymi sytuacjami. Po drugie, ponieważ ta frustracja, którą nasze dziecko manifestuje poprzez płacz, wzmacnia go na przyszłość: Jest oczywiste, że nie zawsze możemy być po twojej stronie i że jutro będzie musiał przezwyciężyć same dość nieprzyjemne sytuacje z twojego punktu widzenia (na przykład pierwszego dnia w szkole).
W każdym razie nie wszystkie dzieci przechodzą przez ten kryzys. Są pewne dzieci, które są bardzo towarzyskie od urodzenia i kiedy pojawiają się pierwsze separacje, nie przejawiają żadnego rodzaju niepewności, a jeśli tak, to są prawie niezauważalne.
Plan szoku przeciwko kryzysowi nieznajomych
Aby pomóc Ci przezwyciężyć tę sytuację, będziemy musieli wdrożyć "plan szoku". Od pierwszego dnia, na przykład, zabierzemy Cię więcej, abyś mógł poznać inne dzieci. Na początku, biorąc pod uwagę swój młody wiek, nie będzie mógł się z nimi bawić, ale te pierwsze relacje pozwolą mu stopniowo przedstawić się w interesującym świecie stosunków społecznych.
Będziemy także próbować grać z nim w domu. Gry takie jak tradycyjny "Cucú-Tras" pozwolą ci zrozumieć pojęcia tak ważne, jak fakt, że dana osoba znika z twojego wzroku, nie przestaje istnieć.
Ponadto, gdy nadejdzie czas i nasze dziecko poczuje się niepewnie, postaramy się pozostać przy jego boku tak bardzo, jak tylko możemy, w miarę możliwości, wprowadzając zmiany w jego rutynie i życiu: Jeśli nasz maluch przechodzi przez kryzys nieznajomych, bardziej odpowiednie może być poczekanie na kilka tygodni przed wyjazdem z opiekunem lub zabranie go do przedszkola.
Porady dla twojego dziecka, aby przezwyciężyć kryzys nieznajomych
1. System aby dziecko zaczęło rozumieć, że rzeczy nie przestają istnieć, znikając bawi się z nim, aby ukryć swoje zabawki. Aby to zrobić, możemy zacząć od nakrycia chusteczką jego ulubionych wypchanych zwierząt. Kiedy je znajdziesz, nie tylko będziesz pełen radości, ale także nauczysz się bardzo ważnej lekcji.
2. Jeśli wybierasz się do przedszkola i to trwa nieco niepewny i przerażający sezon, wygodnie jest, że czekamy, zanim to zrobimy. Najprawdopodobniej nasze dziecko przezwycięży ten niepokój za cztery lub pięć tygodni, a następnie będzie gotowe stawić czoła tej nowej zmianie.
3. Zaatakuj jak najszybciej, aby wchodzić w interakcję z innymi dziećmi. W ten sposób przyzwyczaimy go do tego, aby był bardziej towarzyski i dlatego z większą łatwością pokona lęk przed obcymi, gdy nadejdzie czas.
4. Jeśli jesteśmy niesolidni, niepewni i mamy kilku przyjaciół, jest prawdopodobne, że nasz syn kończy się zachowywać w ten sam sposób. Aby uniknąć tej sytuacji, musimy starać się otworzyć na innych, więc nasz maluch zrobi to samo jutro.
5. Są małe, które z natury nie są towarzyskie. Jeśli nasze dziecko jest takie, nie zmuszajmy go zbyt mocno.Lepiej, żebyśmy pozwalali mu na przystosowanie się do nieznajomych we własnym tempie, ponieważ nie każdy ma taki sam charakter, a nasz syn może potrzebować więcej czasu na poznanie i pokochanie otaczających go osób.
6. Nawet jeśli kosztuje nas oddzielenie Musimy przyzwyczaić naszą małą do bycia z innymi ludźmi od pierwszego dnia. Więc nie rezygnujcie z naszych wycieczek od czasu do czasu. Spędzanie kilku godzin z dziadkami lub z twoimi wujami i kuzynami może być bardzo korzystnym doświadczeniem dla naszego dziecka w obliczu przyszłości.
Czy mówię "żegnaj", czy też znikam?
Jednym z najbardziej typowych lęków w tym wieku jest separacja rodziców. Pomysł, że kiedy mama lub tata wychodzi z domu nie ma powrotu, jest najbardziej powszechny u dzieci. Dlatego, jeśli nasz syn zacznie płakać za każdym razem, gdy wyjdziemy bez niego, nie będziemy przyzwyczajać się do zniknięcia przed nim. W takich przypadkach lepiej zostawić go w grze i odejść.
Kiedy jest trochę starszy i musimy wyjść, wyjaśnimy, że musimy odejść na pewien czas i że w określonym czasie wrócimy, aby być z nim. Oczywiście, jeśli powiemy mu, że wrócimy do domu o piątej po południu, spróbujmy być punktualni. W ten sposób nie tylko pokonasz swoje obawy, ale będziesz bardzo jasne, że zawsze możesz zaufać naszemu słowu.
Marisol Nuevo Espín
Może Cię zainteresować:
- Kryzys płaczących dzieci
- Niepokój separacyjny u dzieci
- Porady dotyczące przystosowania się do przedszkola lub przedszkola
- Przywiązanie dzieci i udręka separacji
