Wirtualny świat: kiedy wprowadzić dzieci?
Jesteśmy w epoce, w której nowe technologie są niezbędnym środkiem w życiu. Ale mieliśmy "szczęście", aby kształcić się w analogicznym świecie, a tym samym móc odkryć jego możliwości, a także ograniczenia i niebezpieczeństwa. Nasze dzieci są już cyfrowymi tubylcami "i jeśli nie skierujemy ich wprowadzenia w ten wirtualny świat, nie będą w stanie tego zrobić, dlatego musimy je znać, aby nimi kierować, także w nowych technologiach.
Naukowiec i psychiatra Manfred Spitzer uważa, że "osobiste uczenie się zależy od postaci rodziców i nauczyciela, aby uporządkować wiedzę, zdolność inteligencji, która jest określona w ustanawianiu relacji neuronalnych między tymi sieciami mózgu ... A w opóźnieniu uczenia się mogą wpływać na ekrany, jeśli nie używamy ich poprawnie, szczególnie u dzieci i nastolatkowie. "
Edukacja osoby zawsze będzie analogiczna. Trzeba uczyć się w rodzinie, jak ważne jest życie, wchodzić w interakcje z innymi, uczęszczać na uczucia, czuć się kochanym, wiedzieć, jak zaskakiwać, wyobrażać sobie, czynić je atrakcyjnymi ... Musimy umieścić inteligencję emocjonalną w relacjach międzyludzkich. I w ten sposób, z miłością i wiedząc, jak uczynić to interesującym, nauczyć czytać, pisać, robić notatki, pracować w klasie z nauczycielem, studiować itd.
Kiedy wprowadzić dziecko w wirtualnym świecie?
Amerykańska Akademia Pediatrii wydała kilka zaleceń w tym zakresie, skierowanych do rządów, szkół ... itd. Na przykład zaleca, aby nie używać tabletek u dzieci przed upływem dwóch lat; a następnie z pewnymi warunkami. Są bardzo zaniepokojeni ilością czasu, jaki dzieci spędzają przed ekranem. Mimo że rozpoznają swój potencjał, niewiele treści spełnia wymogi uzyskania pozytywnych efektów. Dlatego zaangażowanie rodziców jest niezbędne.
Inne informacje: w wieku pięciu lat, Możesz korzystać z ekranów * maksymalnie przez godzinę dziennie, ale z odpowiednią zawartością i określonymi regułami. Zawsze prowadzony przez rodziców.
Dla przez ponad sześć latKonieczne jest ustalenie konkretnego planu w rodzinie, z czasem ćwiczeń i troską o sen. Oznacza to, nie używaj ich na dwie godziny przed snem. Dlatego każda rodzina jest protagonistką i musi ustalić swój plan. Podobnie jak mamy projekt edukacyjny z każdym dzieckiem, w odniesieniu do nabywania przyzwyczajeń, wiedzy, szkolenia ich woli, dbania o uczucia ... musimy również myśleć o tym, co chcemy przedstawić w wirtualnym świecie.
Pediatrzy ostrzegają również o częstotliwości "uspokojenia" dzieci ekranami, więc zostawiają nas w spokoju. To nie jest dla nich dobre i przyzwyczajają się do tego. Ponadto gra społecznościowa jest znacznie bardziej wzbogacająca niż cyfrowa, a także źródłem nabywania umiejętności i zdolności, a także osobistej interakcji.
Jak działają mózgi dzieci
Mózg nie działa jak komputer o określonej pojemności. Mózg uczy się, ustanawiając związki między różnymi obszarami, w oparciu o to, co już zostało zasymilowane, a emocje mają z tym wiele wspólnego. Im więcej wiemy, tym lepiej nauczymy się innych nowych rzeczy, ponieważ mamy gdzie to ustawić i powiązać je.
Nie jest hurtownią danych, ale ją przetwarza i opiera się na połączeniu sieci neuronowych, które dotyczą informacji, którymi się zajmują. Na przykład, połączenie między różnymi strefami sensorycznymi, strefą poznawczą, strefą emocjonalną ... Dlatego też, aby być inteligentnym, należy rozumieć różne rzeczy. * Istnieją również różne rodzaje inteligencji, jak zauważa H. Gardner. a każda osoba jest innym światem. *
Ale musisz mieć empiryczną bazę do nauki i budowania własnej wiedzy. A dzieci potrzebują osoby, która kształtuje ich naukę, którzy są pierwszymi rodzicami, a następnie nauczycielami i nauczycielami, wspomaganymi również przez rodziców. I nie tylko "uczą" rzeczy, ale czynią ją atrakcyjną, że dziecko chce się uczyć, to motywuje go od wewnątrz, ponieważ lubi. W ten sposób nie kosztuje cię wysiłku i przyswaja to, co cię podnieca.
Ponadto mózg nie tylko zarządza danymi z rzeczywistości, ale także obrazami, wspomnieniami, a zwłaszcza uczuciami i emocjami. Cała rzeczywistość jest zabarwiona uczuciami i wiemy o tym dzięki naszej wrażliwości i uczuciu. To ułatwia naukę. Z drugiej strony wrażliwość matki lub ojca, która ustanawia więź z dziećmi, przez którą czują się akceptowani i kochani ... I w ten sposób czują się bezpieczni i pewni siebie, rozwijają się, dojrzewać, być sobą.
W ten sposób dzieci uczą się nowych rzeczy
Dziecko uczy się, gdy nowy internalizuje to, co już wie, kiedy się z nim wiąże i kiedy ustanowi więź uczuciową. Jeśli nie, nie możesz się uczyć. A rodzice lub nauczyciel dają struktury, na których można zbudować to, czego powinni się nauczyć.To musi być ekscytujące, motywować dziecko i móc je przyswoić, ponieważ je lubi.
Kiedy umysł jest już nieco uporządkowany, możesz wprowadzić świat cyfrowy z pewnymi przesłankami. Ale najpierw możesz opóźnić rozwój i dojrzewanie dziecka.
Inger Enkvist, szwedzki ekspert w dziedzinie edukacji, potwierdził to już wiele lat temu, zanim nastąpił rozkwit technologii. Umiejętności cyfrowe są raczej rodzajem profesjonalnej nauki, którą można zdobyć lub udoskonalić w dowolnym momencie życia, ale nie pomaga ona w szczególności rozwojowi intelektualnemu ani zdolności myślenia dziecka. *
María José Calvo Blog autor Optymiści kształcą i kochają
