Kolory przeciw dysleksji

Nieporęczne, powolne, problematyczne ... to tylko niektóre z terminów, które są często używane do definiowania dzieci, które cierpią na pewne problemy z nauką. Nie są w stanie czytać z równą szybkością, co ich rówieśnicy, a nawet mają nieczytelny charakter pisma ... Podsumowując: są to dzieci, które cierpią dysleksja, dysfunkcja mózgu, która zakłóca procesy umysłowe podczas czytania i pisania.

W związku z tym obciążenia, które dysleksja sprawił, że tysiące dzieci nie były w stanie żyć szczęśliwym dzieciństwem od pokoleń. Złe notatki, dokuczanie kolegom z klasy, niekończące się kursy wsparcia w szkole ... Przy takiej panoramie, kto może cieszyć się swoim dzieciństwem!

Ashley i jej dysleksja

"Do tej pory dysleksja był uważany wyłącznie za problem psychologiczny. Chciałbym jednak opowiedzieć o moim doświadczeniu na wypadek, gdyby mogło być przydatne ... Moja córka Ashley ma 9 lat i ma współczynnik intelektualny powyżej 120 lat. Jest całkowicie dwujęzyczna, ale do niedawna nie potrafiła czytać ani pisać według niej wiek! Ashley narzekała, że słowa "przeskoczyły" w jej pierwszym roku w szkole. Na jej naleganie postanowiliśmy zabrać ją do okulisty, który przepisał jej okulary. Jaka ulga dla wszystkich! Dziewczyna nie czytała dobrze, bo po prostu potrzebowała okularów! Koszmar się skończył! Niestety, w ciągu kilku tygodni zobaczyliśmy, że ten zły sen nie tylko zniknął (niektórzy nauczyciele nawet określili to jako głupie i niewyraźne), ale że wciąż tam był, mimo że Ashley używał swoich nowych soczewek w sposób odpowiedzialny.
Późniejsze badania wzroku przeprowadzone przez nowego okulistę wykazały, że nie powinien nawet nosić okularów. "

Życie Ashleya jest podobne do życia wielu innych dzieci z dysleksją, Przed rozpoczęciem szkoły byłam wesołą i optymistyczną dziewczyną. Niedługo później problemy szkolne spowodowały, że jej poczucie własnej wartości gwałtownie spadło, a ona zamknęła się w swoim własnym świecie i zanurzyła się w depresji trudnej do wyjaśnienia w tak małej dziewczynce.

W tej rozpaczy i po udaniu się do najbardziej zróżnicowanych specjalistów (jak wiele innych rodzin z dzieci z dysleksją Rodzice Ashleya opłacali kursy o wartości ponad 3000 euro), pewnego dnia odkryli w angielskiej gazecie artykuł o soczewkach ChromaGen, haploskopowym filtrze, który pozwala "kontrolować ruch" słów.

Oczywiście, po wypróbowaniu praktycznie wszystkiego i uzyskaniu tak złych wyników, nie zawahali się oni zacząć szukać tych soczewek. "Obecnie tego typu filtry są rozprowadzane w wielu krajach wokół nas, Francji, Stanach Zjednoczonych, Anglii, są niektóre z nich", mówi Nicol, matka Ashley, z entuzjazmem. "Nie ma słów, by wyrazić radość, którą czujemy i emocje, które dostrzegła moja córka, gdy znalazła dla niej odpowiednią kombinację kolorów ... Po małym teście jej twarz się rozjaśniła i powiedziała: Mamo, słowa przylgnęły do papieru! "

ChromaGen nie jest lekarstwem, ale ...

To właśnie wtedy Ashley po raz pierwszy mogła wyjaśnić rodzicom, jak widziała wcześniej słowa: głowa "T", "A" to "V", a gdy inni mówili 22, widziała "TT". Nicole, nie wątp w to. Odkąd Ashley używa swoich filtrów, nabyli oni małe pojęcie o tym, co dziewczynka ucierpiała w ciągu ostatnich kilku lat.

"Biorąc pod uwagę trudności, jakie dziewczyna miała podczas czytania - kontynuuje Nicole - w pierwszych latach studiów nie miała innego wyjścia, jak tylko walczyć o przystosowanie się, w rzeczywistości Ashley wymyśliła nowy alfabet, aby spróbować podążać za jej klasami. z drugiej strony, praktycznie próbował skupić się na listach, które nie pozostawały w bezruchu.

W końcu udało nam się zrozumieć wiele rzeczy na temat dysleksji. Jedną z nich jest to, że dziewczyna potrzebowała okularów, ale nie astygmatyzmu czy krótkowzroczności, ale po prostu, najwyraźniej, aby zrekompensować niedobór koloru lub światła. Teraz, mimo że nie jest to ostateczne lekarstwo na dysleksję (dysfunkcja nadal występuje) dzięki ChromaGen, widzi słowa bez ruchu. Nie tylko łatwiej jest czytać i pisać, ale także śledzić czytanie bez pomijania słów i linii, a nie powtarzania. Krótko mówiąc, te nowe soczewki otworzyły drzwi do nowego świata: zrozumieć to, co czytasz, a zatem móc się uczyć. "

Co to jest ChromaGen?

ChromaGen to filtry stworzone w 1997 roku przez Davida Harrisa, które miały poprawić wzrok u pacjentów z trudnościami w rozróżnianiu kolorów.
Po zastosowaniu systemu ChromaGen z tymi pacjentami i osiągnięciu wielkiego sukcesu zdecydowano się wypróbować je u osób, które oprócz tego, że są ślepymi na kolory, również miały dysleksję.Ku zaskoczeniu zespołu badawczego, takiego jak Ashley, dzieci, które wróciły po tygodniach w celu wykonania nowych testów, nie tylko odkryły, że potrafiły odróżnić kolory i odcienie, ale także płynniej czytać i pisać.

Co pamiętają niektórzy sławni dysleksiści

- Ogólnie rzecz biorąc, szkoła bardzo mnie zniechęciła. Nie było przyjemnie czuć się przytłoczonym przez innych w tak silny sposób i pozostać w tyle na samym początku wyścigu. (Winston Churchill).
- Powiedział mi, że jego nauczyciele stwierdzili, że był umysłowo powolny, nietowarzyski i nieustannie błąkał się w swoich głupich snach. (Hans Albert Einstein, odnosząc się do swojego ojca, Alberta Einsteina.
- Moi nauczyciele mówią, że mam zdezorientowany umysł ... mój ojciec myślał, że jestem głupi, i prawie przekonałem siebie, że muszę być szakalem. (Thomas Edison)

Elena López Viejo