Emocjonalna edukacja poprzez bajki
Czy to ma sens dzisiaj Opowiadaj dzieciom bajki? Aby móc odpowiedzieć, należy zacząć od zadania sobie pytania: co to za bajka, która upiększa dzieci wszystkich czasów? Dlaczego te same argumenty występują w odległych kulturach, które nie miały kontaktu? Skąd pochodzi ta magia, która przetrwała pokolenia?
Aby zrozumieć, co jest unikalna wartość przekazywana przez bajki możemy zadać sobie pytanie, co je definiuje, co różni się od innych. "Dawno, dawno, w odległym kraju" odsyła nas do czasu, który nigdy nie zdarzył się w miejscu, które nigdy nie istniało ... lub raczej w czymś, co zawsze się dzieje, we wszystkich miejscach? Dlaczego postacie nie mają nazwy, ale odnosimy się do nich przez jakąś powierzchowną identyfikację ("Czerwony Kapturek") lub mają wspólne imię ("Jaś i Małgosia" w Niemczech, w tym czasie, jest jak powiedzenie " Juan i María "), który jest tak samo jak powiedzenie" chłopiec i dziewczynka "? Są to imiona, które oznaczają "kogokolwiek": te postacie tak nieokreślone pozwalają nam reprezentować uniwersalną ludzkość, kogoś, w kim możemy się projektować, kogoś, z kim możemy odnieść sukces lub cierpieć.
The wyimaginowane doświadczenia są bardzo potężnym źródłem nauki, jak wykazała neuronauka w lokalizowaniu neuronów lustrzanych i neuronów w czytaniu i jak wiemy z efekt terapeutyczny snu i wizualizacji, Kiedy łączę się z opowieścią, czuję zapach lasu, czuję ciemność, zauważam, jak biegną moje nogi. To, co dzieje się z protagonistą, przytrafia się mnie. Słuchając opowieści, dzieci są zaproszone do reagowania na potężne idee i emocje, bardzo bliskie ich doświadczeniu, ale które trudno wyrazić. Im bardziej znajome jest doświadczenie, które obserwuję, tym większy wpływ na mnie, tak jak dzieje się z tancerzami, którzy obserwują innych ćwiczących i służą jako trening. Historia zmienia nas w istoty, których się uczymy.
Symbolika bajek
Obawa przed porzuceniem lub porzuceniem odczuwana przez dzieci w procesie separacji jest trudna do zwerbalizowania, ale dziecko zrozumie głęboko, jak Jaś i Małgosia czują się w środku lasu. Przerażenie w stosunku do rodziców, od których zależy na wszystkich poziomach, a zwłaszcza od uczuć, jest przerażające, ale można chcieć pokonać macochę lub giganta. Ukryte wiadomości z opowiadań dla dzieci są proste i znaczące, a każda z nich mówi zgodnie z potrzebami. Dziecko zobaczy w Jaślu, że jedynym wyjściem z trudnej sytuacji jest wyjście, podczas gdy inne ujrzą w Małgosi, że choć jest to najmniejszy czas, to właśnie on powinien wyjąć kasztany z ognia.
Klasyczne historie nie rozumieją płci, wszystkie dzieci utożsamiają się z protagonistą, dobrem, tym, który rozpoczął, był dowcipny, pomógł najsłabszym i dzięki temu dostał pomoc, pokonał trudności, został ocalony. I zrozumieją, że kara niegodziwości jest samotnością i że tylko miłość czyni życie wartościowym, ponieważ historie mówią w symbolicznym języku, który wszyscy rozumiemy na poziomie nieświadomości.
Edukacja emocjonalna jest obecna w baśniach
Jak mówi Robert Fisher: "Dzięki historiom odkrywamy rzeczy o sobie i świecie, a także uczymy się zmieniać siebie i świat". Słuchanie opowiadań jest sposobem na zdobywanie doświadczenia bez jego życia: wyobraźnia karmi się tym, co zostało przeżyte i wyobrażone, przez dokonane odczyty. Historie, w przeciwieństwie do doświadczeń życiowych, mają początek i koniec, a w nich łatwo jest obserwować znaczenie sytuacji i opcji, które są podejmowane. Z opowieściami docieramy tam, gdzie rzeczywistość nie może dotrzeć.
Klasyczne historie, udoskonalone przejściem z pokolenia na pokolenie, oferują scenariusz, w którym dzieci mogą symbolizować ich lęki i obawy, które są uniwersalnymi lękami i obawami, i próbują rozwiązań. W ten sposób uczą się lekcji mądrości, które nie mają nic wspólnego z moralnością kodeksów moralnych, jak mogą być odzwierciedlone w bajkach, ale jest to wiedza o głębi i znaczeniu życia, która pomaga odnaleźć nasze miejsce w tym świecie. Ukryte wiadomości, podprogowe, na wielu warstwach. Czego nauczył nas Czerwony Kapturek? Czego nie ufamy obcym? Czy raczej ta pomysłowość nie uratuje nas i poczucie winy nie ma sensu, tylko działanie? Ile wiadomości kryje jedna historia? Bajki mają wartość, której nie mogą przegapić nasze dzieci w erze technologicznej.
W jakim wieku powiedzielibyśmy bajki?
Chociaż każde dziecko przeżyje historię na poziomie, na który jest przygotowane, są to rodzaje historii, których nie powinno zabraknąć w życiu dziecka:
- Od 0 do 2 lat. Prosty język, znajome tematy (park, babcia *).
- Od 2 do 3 lat. Dołącz dziecko do opowieści. Użyj onomatopei i wymyślonych słów. Humor
- Od 3 do 4 lat. Powtarzające się zwroty, powiązane sytuacje (La gallinita roja) Natura, animizm (Pulguita y Piojito)
- Od 4 do 5 lat. Magiczny i cudowny świat, szczęśliwe zakończenia (Śpiąca królewna) 6 do 7: Wartości moralne, takie jak odpowiedzialność, pracowitość i odwaga (Stara matka Frost)
- Od 7 do 8 lat. Sytuacje, które zostały rozwiązane przez przebiegłość (Puss in Boots)
- Od 8 do 9 lat. Fakty heroiczne, biografie, legendy (Ulysses)
Czy lepiej jest opowiedzieć tę historię, przeczytać ją, pokazać zdjęcia, czy nie?
Wyobraźmy sobie ojca patrzącego w oczy jego syna i opowiadającego mu zasadę Kopciuszka: jak macocha ma dwie piękne, ale złe córki. The związek między ojcem a synem jest wyjątkowy, ojciec przekazuje emocjonalny ładunek każdej scenie, podczas gdy on widzi zainteresowanie dziecka, a dziecko uczy się sposobu komunikowania się i otrzymywania całej uwagi swojego ojca, która jest najlepszym pokarmem dla poczucia własnej wartości.
Czytanie jest wygodniejsze dla dorosłych niż liczenie historii pamięci, wymaga mniej wysiłku, koncentracji i komunikacji. Ale wyobraź sobie jeszcze raz tę scenę, z tym samym ojcem czytającym oryginalny tekst braci Andersena: "Druga kobieta przyniosła do domu dwie córki, piękną twarz i białą cerę, ale czarne i złe serce." The Piękno kompozycji i siła ekspresji dokładnego wyboru słów nie można powtórzyć w ustnej narracji.
Słownictwo jest bardzo ważne, ponieważ zdolność językowa pozwala nam rozumieć świat: zwiększa zdolność abstrakcji, wyjaśniania i werbalizacji oraz jest bardziej świadomy procesów umysłowych. Jeśli chodzi o piękno tekstu, wprowadza dziecko w świat przyjemność estetyczna i artystyczna, Wartość czytania różni się od wartości narracji, ale jest równie niezaprzeczalna.
Jeśli chodzi o pokazywanie obrazów, wymaga to również refleksji. Sam obraz ma dużą wartość: tak samo jest w przypadku katedry, do której nikt nigdy nie widział obrazu. Obrazy poszerzają naszą wizję świata, a tym samym naszą kreatywność, potrafią przenosić emocje i style komunikacyjne.
Jednak obrazy uniemożliwiają stworzenie obrazu siebie, który jest podstawowym ćwiczeniem dla rozwój poznawczyIm mniejsze dziecko. I nawet to nie jest jego największą wadą, ale używane w bajki zmniejszają swój symboliczny potencjał, utrudniając identyfikację między słuchaczem a głównym bohaterem, a także podobieństwa do własnego życia i doświadczeń. Dlatego postaramy się, aby dziecko miało okazję wysłuchać i zinternalizować historię wiele razy przed pokazaniem jej na zdjęciach.
Elena Furnace Edukacyjny konsultant ds. Innowacji. Założyciel Crianza Con Sentido i La Escuelita Arturo Soria.
