5 przypadków, w których dziecko staje się ojcem lub matką

W terapii rodzinnej jest znany z termin rodzicielski kiedy syn, zwykle starszy brat, zastępuje ojca lub matkę z różnych powodów zakładając tę rolę, odpowiedzialność i funkcję. Jedną rzeczą jest prosić o większą współpracę w domu i po drugie, pozbawić go jego potrzeb i wymagań jako młodzieńca, który przezwycięża okres dojrzewania, aby zostać ojcem lub matką swoich braci lub powiernikiem członka pary.

Dzieci zawsze powinny być postrzegane jako dzieci, a nie jako równe lub jako przyjaciele lub koledzy. Rodzice powinni wpajać w nas uczucie wdzięczności, a my okazujemy im miłość, zaufanie i wsparcie dla ich potrzeb i potrzeb. Ale czasami możemy zmienić go w ojca lub matkę, gdy ta funkcja mu nie odpowiada, z ryzykiem wytworzenia braku równowagi w integralnym rozwoju jego osobowości.

To prawda, że mówimy o młodych chłopcach, którzy odchodzą od wieku dojrzewania. Mają więcej dojrzałości, aby podjąć większe obowiązki w domu, ale nigdy nie wolno nam zapominać, że są dziećmi.

1. Starsi rodzice, zmęczeni lub przepracowani, którzy obwiniają swojego najstarszego syna jako ojca maluczkich.

2. Śmierć jednego z małżonków. Jeśli ojciec umiera, starszy mężczyzna przejmuje tę odpowiedzialność. Jeśli matka umiera, najstarsza córka przejmuje tę rolę.

3. Rodzice o złym związku, rozdzieleni lub rozwiedzeni. Dziecko staje się powiernikiem drugiego małżonka z emocjonalnym wsparciem i traktuje go jak równego sobie, zamiast postrzegania go jako dziecka.

4. Choroba jednego z małżonków. Najstarsze dziecko przejmuje zadania opieki, ochrony, nauczania, ustalania limitów itp. z resztą braci, ponieważ drugi małżonek znajduje się pod opieką partnera.

5. Dziecko niepełnosprawne. Zdrowy syn otrzymuje odpowiedzialność za ojca w nadzorze swojego chorego brata, poza jego umiejętnościami.

Starsi lub przepracowani rodzice

Rodzice, którzy mieli ostatnie dziecko w wieku powyżej 40 lat lub których dni pracy są bardzo długie, nie powinni zapominać o założeniu: dzieci zawsze muszą widzieć rodziców jako takie. Starszy brat zawsze będzie jego bratem, nie będzie postrzegany przez małego jako ojciec, nawet jeśli przyjmie tę rolę. Ponadto misja tego głównego może powodować konflikty między braćmi i problematyczne relacje. Jedną z rzeczy jest poproszenie najstarszego syna o pomoc w zabawie ze swoim młodszym rodzeństwem, pomoc w różnych zadaniach, gdy rodzice nie przyjeżdżają, bardzo pozytywną współpracę na rzecz dojrzałości młodych i niezbędną w każdej rodzinie, a zupełnie innym jest nadanie tej funkcji coś systematycznego.

Istnieją badania, które pokazują, że gdy rodzice nie przyjmują tej wiodącej roli w odniesieniu do swoich dzieci, mogą w nich pojawić się różne psychopatologie, w szczególności zaburzenia zachowania i nadużywania substancji.

Śmierć jednego z małżonków

Nigdy nie mówcie naszemu synowi / córce po śmierci ojca lub matki: "Teraz jesteście ojcem, teraz jesteście matką". Syn zawsze będzie synem, a ojciec zawsze będzie ojcem, nawet jeśli nie będzie obecny na ziemi. Aby utrzymać obecność zmarłego małżonka, wygodnie jest zapamiętać, jak zachowałby się w tej czy innej sytuacji.

Jakie problemy mogą się pojawić? Podobnie jak w poprzednim przypadku, napięta relacja między rodzeństwem, oprócz głębokiego stresu i niepokoju u starszego dziecka: "Zrobię jak matka, będę na wysokości ojca", pomyśli. Najstarszy syn może sprawować niewystarczającą władzę nad swoim młodszym rodzeństwem, przyjmując postawę despotyczną, tworząc konflikty braterskich związków. Z kolei najmłodsze dzieci wyrażą ambiwalentne uczucia, z jednej strony wdzięczność i lojalność, ponieważ starszy przejął większą odpowiedzialność, az drugiej, ponieważ jego brat nie jest już jego równy, nie jest już taki sam obowiązki i prawa.

Z drugiej strony, starszy syn może wywołać stan niepokoju, gdy widzi smutną, przygnębioną matkę lub ojca, chcącego wziąć na siebie więcej obowiązków, niż na to zasługuje. Jego misją w tych przypadkach jest współpraca i wsparcie jako najstarszy syn, z jego zaletami i wadami, a nie z cnotami i wadami, które zmarły małżonek miał.

Rodzice o złym związku lub oddzieleni

Kiedy związek między parą jest zły, konfliktowy lub są rozdzielone, oboje doświadczają zrozumiałej pustki afektywnej. Muszą wypełnić tę lukę emocjonalną, zastąpić ją. Ale miłość między rodzicami i dziećmi jest inna niż ta, którą para musi wyznać. Ojciec jest powyżej. Miłość, jaką syn otrzymuje od swoich rodziców, jest przywództwem i autorytetem, nigdy równym sobie.

Z tego powodu dotknięty małżonek musi wypełnić tę lukę emocjonalną z inną osobą dorosłą: bratem lub siostrą, przyjacielem, rodzicami, jeśli żyją itd., Ale nigdy nie nawracać swoich dzieci na swoich powierników, ich równych sobie.

Z drugiej strony, para nie może nigdy zapomnieć, ze względu na swoje dzieci, że zawsze muszą oddać im najlepszy możliwy obraz drugiej postaci, ponieważ dziecko musi dorastać ze świadomością, że ma dobry ojciec i dobra matka, Ponadto, krytykowanie drugiego małżonka, spowoduje krzywdę dziecka, które ostatecznie zwróci się przeciwko temu, kto je robi. To bardzo negatywne dla integralnego rozwoju dzieci, aby stworzyć koalicję ojca i syna z drugim współmałżonkiem.

Inna konfliktowa sytuacja jest taka, że ojciec peryferyjny, Jest to człowiek, który ma niewielką obecność w życiu codziennym i afektywnym rodziny. Fakt ten zmusza matkę do zajęcia wszystkich przestrzeni i przybywa, aby szukać "rodziców zastępczych", a jednym z nich będzie najstarsze męskie dziecko, które zastępuje typowe funkcje roli ojcowskiej, takie jak te związane z porządkiem i normami.

Chora para

Choroba może wpływać na istotne aspekty małżeństwa, wprowadzając istotne zaburzenia równowagi. W takich sytuacjach starsze dziecko może zastąpić rodziców z powodu ich braku, ponieważ zdrowy małżonek opiekuje się chorym.

W takich przypadkach niezbędna jest otwarta komunikacja. Istnieje pewna tendencja wśród par, w których występuje ważny problem zdrowotny, aby utrzymać powierzchowną komunikację. Jednak zaobserwowano, że ci małżonkowie, którzy są bardziej świadomi stanu emocjonalnego współmałżonka, są bardziej zadowoleni ze związku, prawdopodobnie dlatego, że ułatwiają wyrażanie uczuć. Wraz ze starszym synem musisz także zachować cotwarta komunikacja, Podobnie jak w poprzednich przypadkach, będziemy musieli poprosić wszystkie dzieci o więcej współpracy w domu, ale nie o to, aby zastąpić rodziców.

Choroba musisz najpierw założyć jako "nasz problem", problem pary, aby później podejść do dzieci, bez zwymiarowania problemu i bez niedowartościowania, w zależności od wieku każdego z nich. Ponadto zarówno zdrowy małżonek, jak i chory, będą bardzo dobrzy psychicznie, nie zapominając o swojej ojcowskiej funkcji, zapominając o chorobie.

Niepełnosprawne dziecko

Dzieje się tak, gdy zdrowe dziecko musi podjąć się opieki nad swoim chorym bratem i te zadania są nadmierne, ponieważ zabierają mu czas na wykonywanie czynności w jego wieku.

Ten ciężar może wywoływać lęk, stres, a nawet na dłuższą metę, odrzucenie własnego brata za znalezienie trudności w dzieleniu się tą odpowiedzialnością.

Marta Santín
Rada: Juan de Haro, terapeuta rodzinny