Długie drzemki zwiększają ryzyko cukrzycy typu 2
Chociaż krótki czas siesta po jedzeniu może być korzystne, odpoczynek więcej niż rachunek zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Jest to wskazane przez badanie z Uniwersytetu w Tokio z dr Yamada Tomahide na czele.
W tej pracy porównano te przypadki, w których nie zasnął siesta oraz tych, w których przekroczył czas, aby sprawdzić, który z nich miał większe ryzyko rozwoju cukrzyca typu 2.
Wspólne wzory
Tomahide chciał sprawdzić swoją teorię analizując dane 300 000 pacjentów uczestnicy późniejszych badań. Po przeanalizowaniu tych przypadków odkrył, że drzemki trwające godzinę lub więcej były związane ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 2. przerwy mniej niż 60 minut nie miały wpływu na rozwój tej choroby.
W szczególności Tomahide mówi o zwiększonym ryzyku 45% w przypadkach, gdy sjesta przekroczyła godzinę trwania. Jednak badacz stwierdza, że chociaż jest to obiecujący początek, Według Japończyków wciąż pozostaje wiele do zrobienia, aby wykazać, że istnieje rzeczywiście związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy długimi drzemkami a ryzykiem cukrzycy typu 2.
Inni badacze zajmujący się cukrzycą zauważyli interesującą teorię przedstawioną przez Tomahide. Tak jest w przypadku doktora Joela Zonszeina, dyrektora Centrum Klinicznego Centrum Diabetologicznego Montefiore, który wykracza poza czas drzemki. Ten specjalista twierdzi, że cukrzyca typu 2 jest bardzo złożony proces na który wpływ ma kilka czynników środowiskowych.
Według Zonszeina drzemki mogą być odzwierciedleniem stylu życia, który powoduje cukrzycę typu 2 połączyć kilka elementów, Ten badacz wyraża, że być może najdłuższe drzemki są w rzeczywistości krótkimi okresami snu i bardziej powszechne u osób, które pracują przez wiele godzin. To powoduje, że ci ludzie są zestresowani cały dzień i muszą uciekać się do fast foodów.
Zdaniem Zonsteina długie drzemki są tylko wyznacznikiem stylu życia, który wpływa na ryzyko cukrzycy typu 2. Należy pamiętać, że ta choroba jest zazwyczaj związana ze złym stylem życia z dużą obecnością siedzącego trybu życia i złe karmienie.
Wzór pasujący do typu osoby, która według tego badacza nadużywa tych okresów odpoczynku.
Krótkie drzemki stanowią mniejszy stres
Zonstein przedstawia również swoją teorię, dlaczego krótkie drzemki nie mają wpływu na rozwój cukrzycy typu 2. Dla tego naukowca te krótkie okresy odpoczynku popołudniami wiążą się ze stylem życia z mniej stresu i więcej wolnego czasu, który pozwala im prowadzić zdrowszy tryb życia.
Inny badacz cukrzycy, dr Gerald Bernstein, twierdzi, że rzeczywiście istnieje związek między długimi drzemkami i wzrost cukru we krwi. Chociaż nie oznacza to, że okres długiego odpoczynku po południu wywołuje tę chorobę. Oczywiście, Berstein zaleca, aby na wypadek, gdyby dana osoba zdecydowała się zdrzemnąć, lepiej, żeby to było krótkie.
Damián Montero
