Proces żałoby po utracie bliskiej osoby

Smutek jest procesem nieodłącznym dla człowieka, tak naturalnym jak życie i śmierć. W obliczu utraty bliskiej osoby odczuwa się silny dyskomfort, psychiczne i afektywne niedostosowanie, które wymaga czasu, aby powrócić do równowagi i znaleźć sens. Ten proces następujący po nierównowadze jest znany jako proces żałoby. Smutek jest bolesnym procesem, prawdopodobnie najbardziej bolesnym, przez który przechodzą ludzie, ale trzeba stawić czoła utracie i kontynuować własne życie.

Utrata bliskiej osoby

Utrata bliskiej osoby, przez śmierć lub przerwę, jest jedną z najbardziej bolesnych sytuacji, przez które przechodzą ludzie. Utrata nie tylko implikuje fizyczną utratę ukochanej osoby, ale idzie znacznie dalej i pociąga za sobą głęboką emocjonalną i emocjonalną stratę. Utrata obejmuje kilka strat i wynikającą z tego nierównowagę emocjonalną:

1. Utrata bliskiej osoby zakłada utratę jej uczucia.
2. Strata oznacza utratę marzeń mieliśmy z drugą osobą, wspólne projekty, plany itp.
3. Oznacza to utratę bezpieczeństwa, które dała nam druga osoba, czuć się kochaną przez tę osobę. Wiedza o tym, co było, kiedy tego potrzebowaliśmy i świadomość, że tak nie będzie, może stworzyć poczucie bezradności w niepewności i bezbronności.
4. Strata zakłóca równowagę że czuliśmy, że zdeponowaliśmy w osobie. Są to uczucia, które są niewłaściwie umieszczone i które należy przenieść.

Utrata polega na bardzo intensywnym nieprzystosowaniu psychicznym i emocjonalnym, pojawia się wiele emocji: smutek, złość, frustracja, strach itp. konieczna jest korekta, która pomaga nam zrozumieć wszystko, co się wydarzyło i przenieść uczucia, które złożyliśmy w drugiej osobie. Stawienie czoła stracie nie oznacza zapomnienia o drugiej osobie, jeśli nie uczy się żyć bez niej.

Proces żałoby i jego fazy

Proces żałoby jest procesem przystosowania psychologicznego, które koniecznie pojawia się po utracie bliskiej osoby. Jest to bolesny proces, ale naturalny i konieczny, aby stawić czoła utracie i móc iść naprzód. Czas trwania smutku zależy od każdej osoby i osobistego doświadczenia utraty, jak również od bliskości z osobą, która odeszła i od charakterystyki straty.

Wszystkie procesy żałobne mają wspólne fazy:

1. Faza odmowy. Początkowo pojawia się faza wyparcia, szoku lub osłupienia. Utrata bliskiej osoby wydaje się być czymś, co może nam się przydarzyć, nie może być prawdziwa, a nasz umysł próbuje zaprzeczyć temu, co się stało, aby nie odczuwać bólu. Pojawiają się automatyczne zachowania, które próbują zaprzeczyć rzeczywistości, w tej fazie ludzie mogą pozostać "pozornie całymi", jakby nic się nie wydarzyło. Zdobycie otrzymanych informacji zajmuje trochę czasu i rozumie, że jest prawdziwe.

2. Faza gniewu, gniewu lub agresji. Kiedy nasz umysł nie może zaprzeczyć ani ukryć rzeczywistości straty, pojawia się ból, a pierwszą reakcją jest gniew. Gniew jest emocją, która pojawia się, gdy odbieramy atak, a strata wywołuje gniew. To prawda, że gniew może towarzyszyć całemu procesowi żałoby, ale w tej fazie będzie bardzo intensywny, wściekłość będzie naprzemiennie różne przedmioty, na które spadnie: osoba, która pozostawiła na sobie, innych krewnych, przyjaciół, a nawet o innych ludziach, lekarzach itd.

3. Faza negocjacji. W tej fazie ból pozostaje, ale gniew zanika. Negocjacja polega na szukaniu wyjaśnień, co się stało, może towarzyszyć jej poczucie winy, ponieważ w tych wyjaśnieniach mogą pojawić się myśli typu: "jeśli tam *". "Powinienem był zrobić * ..", itp.

4. Faza depresji. Jest to jedna z najtrudniejszych faz, osoba staje się świadoma rzeczywistości, z dala od odmowy, gniewu i wyjaśnień. Rozumieją, że pomimo odmowy, złości lub szukania wyjaśnień, osoba ta nigdy nie powróci, a to powoduje głęboki smutek i dyskomfort. Rozpacz i frustracja Na tym etapie jest normalne, że osoba jest w bezruchu, odczuwa głęboką pustkę i intensywny ból, apatię i porzucenie osoby i nawyki lub hobby. Depresja generowana przez smutek, to depresja, która dąży do samotności, jeśli ukochana osoba nie jest osobą, która cierpi z powodu utraty, nie chce innych uczuć, nie chce innych ludzi niż ukochana, i może wydawać się, że nawet to przeszkadza Ci ludzie są, a ta droga osoba nie jest. Jest to bardzo trudna faza i zwykle jest najdłuższa, ale jest to faza niezbędna.

5. Faza akceptacji. Wreszcie i stopniowo pojawia się akceptacja. Osoba jakoś zaczyna rozumieć stratę, czyni pokój ze swoim bólem i zaczyna stawać w obliczu sytuacji i iść naprzód.
Smutek to długi, bolesny i skomplikowany proces, po którym osoba nie jest już taka sama.Fazy tego samego są stopniowe, to znaczy, nie przechodzą one od jednego do drugiego i często mieszają się ze sobą.

Celia Rodríguez Ruiz. Kliniczny psycholog zdrowia. Specjalista z zakresu pedagogiki i psychologii dzieci i młodzieży. Dyrektor Educa i ucz się, Autor kolekcji Stymuluj proces czytania i pisania.

Może Cię zainteresować:

- Śmierć bliskiej osoby, jak pokonać smutek

- Jak rozmawiać o śmierci z dzieckiem

- Smutek, jak dzieci stają w obliczu utraty bliskiej osoby

- Jak wyjaśnić śmierć dzieciom