Wojny, terroryzm ... Wychowywać dzieci w obliczu tragedii
Czy powinniśmy rozmawiać o terroryzmie, przemocy, lęku i śmierci z dziećmi ...? Tak, ale z pewnymi kryteriami edukacyjnymi. Są to ważne kwestie, które podobnie jak my mogą uderzyć mocno w twoją głowę i duszę. Dzieci potrzebują wielu okazji, aby wyrazić swoje uczucia na temat tego, w jaki sposób przyjmują różne tragedie, jakie widzą lub słyszą.
Musimy zwracać uwagę na objawy, które mogą świadczyć o kryzysie emocjonalnym, takim jak częste płaczu, koszmary senne, nagłe i irracjonalne obawy, skrajna drażliwość ...
Żyjemy wśród nowości i obrazów różnych katastrof i tragedii. ¿Czy mają one wpływ na wiadomości telewizyjne? Jak możemy pomóc im zrozumieć i przezwyciężyć surową rzeczywistość, którą telewizja i gazety oferują nam niemal codziennie? U dorosłych, jeśli nie odczuliby się, mogą stworzyć szeroką gamę emocji: smutek, złość, strach ... Ale nasze dzieci również mogą rozwinąć podobne uczucia, chociaż być może ich sposób wyrażania jest inny i dlatego nie pożyczamy ich niezbędna uwaga.
Szczerość, ale z taktem przed tragedią
Z tego powodu, a przede wszystkim Powinieneś być szczery... ale z taktem. Jeśli nasze dzieci są już wystarczająco dojrzałe, aby zadawać pytania o to, co się stanie, będą również w stanie zrozumieć powody. Mogą przetwarzać szczere i szczere wyjaśnienia. Jeśli z drugiej strony nie będziemy szczerze rozmawiać z nimi, możemy osłabić ich zaufanie do dorosłych. Wyjaśnienia o tym, co się wydarzyło, nie mogą być osłodzone ani dostarczone informacje, które nie są bardzo dokładne.
W przypadku niektórych dzieci, szczególnie tych, które są bardzo młode lub mają skłonność do lęku, konieczne może być podjęcie pewnych środków: Ogranicz czas ekspozycji do niepokojących obrazów w mediach; unikajcie nadmiernej rozmowy o tych tragediach ... Mimo to rodzice i nauczyciele powinni udzielać im dokładnych informacji, z zachowaniem niezbędnej ostrożności.
Uczciwe słowa i język odpowiedni do wieku dziecka
Musimy używać języka odpowiedniego do rozwoju każdego z dzieci, jeśli chodzi o mówienie o istnieniu zła na świecie. Młodzi faceci mogą nie rozumieć pojęć takich jak "zło", "okropni ludzie", ale w rzeczywistości rozumieją, że dana osoba może zachowywać się źle, bardzo źle.
Wyrażenie: rysunki również mówią
Dzieci potrzebują wielu okazji, aby wyrazić swoje uczucia na temat tego, w jaki sposób przyjmują różne tragedie, jakie widzą lub słyszą. Być może niektóre starsze dzieci mogą zręczniej wyrazić swoje uczucia za pomocą słów. Rodzice i nauczyciele powinni przywiązywać wagę do tego, co mówią, jeśli pojawią się oznaki głębszej traumy. Z młodszymi dziećmi powinieneś zwracaj uwagę na inne sposoby wyrażania się: rysunki, zachowania, tiki itp.
Jak widzieliśmy w wielu przypadkach, dzieci, które doświadczyły pewnych tragedii wkrótce zaczynają włączać to, co działo się w ich rysunkach i pracach ręcznych. Ważne jest, aby pamiętać, że takie wyrażenia odzwierciedlają naturalny i zdrowy proces traumatycznego wydarzenia. To, że sprawiają, że budynki eksplodują lub malują wojnę, nie wskazuje na przykład na brak szacunku dla zmarłych, ani nie jest oznaką, że chłopcy mogą być zdolni do takich działań w przyszłości.
Traumy: uwaga na sygnały
Istnieje kilka oznak, które mogą wskazywać na poważniejszy stres u dzieci. Niektóre dzieci, szczególnie te, które są bardziej wrażliwe lub bezpośrednio wystawione na zdarzenia, mogą cierpieć z powodu poważnych reakcji emocjonalnych. Powinieneś zdawać sobie sprawę z oznak, które pokazują jeden z emocjonalnych kryzysów, takich jak częste płaczu, koszmary senne, nagłe i irracjonalne obawy, skrajna drażliwość ... Jeśli wykazują którykolwiek z tych objawów, może być wskazane, aby skontaktować się z lekarzem.
Odporność i odporność
W każdym razie musimy pamiętać, że te małe są odporne. W psychologii coraz częściej mówi się o "odporności", czyli zdolności do przeciwstawiania się przeciwnościom. Jest to mechanizm samoobrony tworzony najpierw przez więź uczuciową, z którą liczy się każde dziecko, a następnie poprzez ekspresję emocji.
Kiedy mieli obfite możliwości wyrażania i przetwarzania swoich uczuć, chłopcy często umieszczali traumatyczne wydarzenia na długo przed dorosłymi. Wracając do normalnych rutyn tak szybko, jak to możliwe, ułatwisz ten proces. Kiedy wydaje się, że dzieci doszły do siebie, nie powinieneś wymuszać dyskusji na temat tragedii. O wiele lepiej jest ufać temu oporem dzieci, pokazując nam uważność, ale "na odległość". To coś, co mocno przypomina nam, że życie toczy się dalej.
Porady dla wychowania w obliczu tragedii
1. Powinieneś zawsze kontrolować to, co twoje dzieci oglądają w telewizji, a przed silnymi obrazami należy zwrócić szczególną uwagę.Wiele mediów poszukuje wpływu i sensacji, nie biorąc pod uwagę wrażliwości tych, którzy konsumują swoje produkty.
2. Chłopcy i dziewczęta potrafią odróżnić przemoc od prawdziwych tragedii od symulowanych i dlatego nie są tak bardzo dotknięte filmami wojennymi. W każdym razie wartości przekazywane przez takie filmy mogą nie być zgodne z tym, czego staramy się je uczyć w domu.
3. Ciesz się bezpieczeństwem i cichym otoczeniem, Podobnie jak świadomość, że ich rodzice je kochają, to właśnie daje im największą siłę. W ten sposób udowadniają, że nie są sami i że ich rodzice są odpowiedzialni za ich ochronę.
4. Procedury rodzinne pomagają im czuć się bezpieczniej. Często pojawiają się obawy w czasie zasypiania. Dlatego warto spędzać czas w nocy, aby cieszyć się ze swoimi dziećmi i dobrze jest modlić się o ofiary lub rannych.
5. Sposób, w jaki stajemy w obliczu tragedii to bardzo na nich wpływa. Dlatego musimy bardzo ufać naszemu współmałżonkowi, rozmawiać z dobrym przyjacielem lub profesjonalistą, aby opuścić nasze obawy przed przekazaniem ich maluchom.
Zdrowym sposobem radzenia sobie z traumatycznymi wydarzeniami jest podjęcie działań, które przynoszą korzyści osobom, których to dotyczy, takich jak wolontariat, darowizna ubrań i pieniędzy lub modlitwa za ofiary. Robienie czegoś jest bardzo potężnym sposobem, aby wysłać wiadomość, że nawet z największych tragedii może powstać dobro.
Ricardo Regidor
