Granice i normy w edukacji dzieci: cele
Granice sprawiają, że dzieci odnoszą więcej sukcesów w różnych sytuacjach społecznych, ponieważ coś, co ogranicza nauczanie, to szanować prawo drugiego. Głównym celem limitów jest to, aby nasze dzieci przechodziły przez życie z serią wytycznych i norm społecznych, a także działały kierując się wewnętrznymi motywacjami i odpowiedzialnie. To nazywamy samodyscypliną.
Cele ograniczeń i norm w edukacji dzieci
1. Samodyscyplina Głównym celem jest, aby nasze dzieci przechodziły przez życie z szeregiem wytycznych i norm społecznych, a także działały kierując się wewnętrznymi motywacjami i odpowiedzialnie. To nazywamy samodyscypliną.
Samodyscyplina jest tym, co dziecko narzuca sobie po internalizacji przez codzienną praktykę. Oczywiście dwuletnie dziecko nie ma wewnętrznej motywacji. Ma pierwsze zewnętrzne motywacje i musimy nauczyć go stopniowo regulować własne zachowanie.
Odpowiedzialność z własnej inicjatywy wynikająca z wyborów dokonywanych przez dziecko prowadzi do niezależności i samoregulacji własnego zachowania, i to jest ostateczny cel, że mój syn jest niezależny, ale potrafi samoregulować swoje zachowanie, że przez całe życie nie potrzebuje matki ani taty, aby powiedzieć mu, co jest dobre, a co złe, co można zrobić i czego nie można zrobić.
2. Walcz z buntem.Tradycyjna dyscyplina była dyscypliną kierowaną całkowicie przez zewnętrzne motywacje, była nagroda za dobre zachowanie i kara za złe zachowanie. W tradycyjnej dyscyplinie rodzice odpowiadają za zachowanie dziecka. I to jest coś, co budzi strach i to oczywiście budzi bunt.
Spokojny bunt u dziecka szkolnego jest jawnym buntem u nastolatka. Jeśli ktoś jest wychowywany, mówiąc "nie rób tego, nie rób tego ...", zniesie to na etapie szkolnym, ponieważ jest jedynym modelem, jaki zna i pomyśli, że we wszystkich rodzinach to samo się dzieje. Ale kiedy nastolatek 14 lub 15 lat wyjdzie na świat i zobaczy, że świat działa w inny sposób, bardzo możliwe, że się zbuntuje.
3. Edukacja w zakresie odpowiedzialności. Zaczyna się, gdy dziecko jest dzieckiem i zaczynamy ustalać granice, których początkowo nie rozumie, ale usłyszy, jak powtarzamy je w kółko przez te wszystkie lata. I szybko dzieci zaczynają rozumieć, przed mówieniem rozumieją "nie" i "tak".
Pamiętaj, że dzieci muszą się uczyć, co jest "nie" jasne, co to jest "tak" i co "wybierasz". A "ty wybierasz" jest podstawą, ponieważ jest to prolog do samoregulacji, że wie, że ma opcje, że ceni możliwe konsekwencje każdej opcji i że wybiera, a następnie bierze na siebie konsekwencje. Zachęca się to, pozwalając dziecku zawsze wybierać spośród kilku alternatyw i zawsze narażać się na konsekwencje swojego wyboru.
Ignacio Iturbe
