Jak dziecko z zespołem Downa
Ogólnie, wszystko dzieci z zespołem Downa którzy zostali odpowiednio pobudzeni, mogą grać i bawić się eksperymentując ze wszystkim, co mają na wyciągnięcie ręki. Dla jego prawidłowego rozwoju bardzo ważne jest, aby najbliżsi ludzie, rodzice i rodzeństwo, dzielili się z nimi działaniami, aby ich zmotywować. Ponadto, podobnie jak pozostałe dzieci, eksperci z fundacji "Down Spain" potwierdzają, że przechodzą różne etapy.
Etapy dzieciństwa dzieci z zespołem Downa
0 - 2 LATA
Z fundacji "Down Spain" wynika, że na tym etapie dzieci z zespołem Downa uczą się chodzić, rozmawiać, jeść, chodzić do łazienki ... ale ich osiągnięcie kosztuje trochę więcej niż dzieci bez niepełnosprawności.
Wsparcie rodziców wraz ze specjalną stymulacją w domu i przedszkolu sprawi, że te dzieci z zespołem Downa dowiedzą się czegokolwiek. Dla nich ważne jest, aby powtarzać więcej rzeczy, a dla rodziców trzeba uzbroić się w cierpliwość. Ustanawianie rutyny i robienie rzeczy zawsze w ten sam sposób bardzo im pomaga
2 - 6 LAT
Od tego wieku dziecko z zespołem Downa, które zostało odpowiednio pobudzone, może bawić się samodzielnie i dobrze się bawić, doświadczając tego, jak działa to w jego zasięgu, ale jest wygodne dla ciebie, twoich rodziców, a także dla twojego rodzeństwa lub przyjaciół , graj i dziel się z nim aktywnością, ponieważ będzie to nieoceniony czas na wzmocnienie więzi i zwiększenie ich rozwoju.
6 - 12 LAT
Dzieci z zespołem Downa rozwijają się bardzo szybko w pierwszych latach, ale w drugim dzieciństwie ich ewolucja ma wolniejsze tempo. Począwszy od wieku 6 lat, nadal zyskują siłę i sprawność ruchów. Dzięki ich rozwojowi psychomotorycznym dzieci te stają się coraz bardziej autonomiczne. Jednak ich zdolność do osiągania celów, które są proponowane, rozwija się wolniej, tak, że ich postęp przychodzi, aczkolwiek wolniej.
ADOLESCENCE
Okres dojrzewania jest skomplikowanym etapem dla każdego, co zazwyczaj zakłóca koegzystencję w rodzinie. Podobnie jak inne dzieci w ich wieku, nastolatki z zespołem Downa również mają konflikty z rodziną i dlatego wolą być z przyjaciółmi. Są to lata fizycznych zmian, osobowości, w których może powstać pierwsza miłość. Wraz z tymi zmianami pojawia się pragnienie niezależności, które często kłóci się z nadopiekuńczością rodziców, kiedy już istnieje. Ci nastolatkowie chcą robić to samo, co inni młodzi ludzie w ich wieku, a niektórzy rodzice nie wiedzą, jak kierować tymi impulsami.
Marisol Nuevo Espín
