Problemy dzieci: strategie pomagające im
Czy twój syn wie? staw czoło swoim problemom? Czy rozwiązujesz je? Jeśli udzielimy im "niepotrzebnej pomocy", interweniując bezpośrednio w celu rozwiązania problemu problemy dzieci, jest bardzo prawdopodobne, że bez udawania tego robimy z nich dzieci z brakiem osobistej autonomii, niepewne, zależne od dorosłych, niezbyt kreatywne, a zatem wrażliwe i niezdolne do osiągnięcia pełnej dojrzałości.
Wszystkie dzieci, podobnie jak wszyscy ludzie, napotykają na trudności przez całe życie. Bez zamiaru zagłębiania się w bardziej poważne problemy patologiczne lub psychologiczne lub inne formy społeczne, takie jak zastraszanie, zajmiemy się niektórymi codziennymi sytuacjami, które są problemami dla dzieci w wieku od 7 do 12 lat.
Problematyczne doświadczenia, które są problemami dzieci
1. Nie kończ integracji w klasie. Trudno jest zaprzyjaźnić się z powodu nieśmiałości lub z innych powodów.
2. Ma zbyt porywczy charakter i często mieszają się z innymi. Zawsze chce być pierwszy.
3. Ma szczególne trudności w badaniach, niskie wyniki w nauce i ewidentna niedojrzałość. Możesz być w stanie powtórzyć.
4. Nie ucz się codziennie.
5. Brak dyscypliny i złe zachowanie. Z pewną częstotliwością nauczyciel komentuje rodzicom taką postawę dziecka.
6. Oni z nim rozmawiają o "nerd".
7. Zabawiają się nim / nią za posiadanie jakiejś "dziwności": krótkie, zbyt wysokie, pulchne, kręcone włosy, małe włosy itp.
8. Zwykle ważne materiały pozostają w domu lub klasie, jak gimnastyka, praca domowa itp.
Reakcja rodziców na problemy dzieci
Jak reagujesz? Zanim przejdziesz dalej, przestań myśleć, jak zareagujesz na którykolwiek z tych problemów lub coś podobnego, na które może cierpieć Twoje dziecko ...
Teraz, po przeanalizowaniu twoich reakcji, możesz kontynuować czytanie poniższej tabeli, którą oferujemy. Chodzi o pewne sposoby działania niektórych rodziców przed wyżej wymienionymi problemami:
1. Mówią dziecku, że lepiej być samotnym niż źle towarzyszyć i proszą o zmianę klasy.
2. Nie widzą w tym problemu nadmiernego zachowaniawręcz przeciwnie, ma drewno lidera. Jest to sposób na obronę przed innymi.
3. Żal im syna i odmówić wprowadzenia specjalnej miary wzmocnienia, ponieważ byłoby traumatyzowane, by czuć się inaczej. Nie chcą powtórzyć. Twoja samoocena może zostać uszkodzona.
4. Nie żądają tego codziennie i pozwolili mu zostać w domu bez pójścia do szkoły, gdy następnego dnia ma egzamin.
5. Mają tendencję do usprawiedliwiania swojego syna. Myślą, że "inni" są winowajcami lub są przesadą nauczyciela.
6. Często krytykują innych i reagują na swoje dziecko: "Oni ci zazdroszczą." Ponadto zachęcają cię, abyś także bronił się, angażując się w innych.
7. Mają też skłonność do obwiniania innych, sprawiają, że jest on ofiarą i napełniają go innymi odszkodowaniami.
8. Chodzą do szkoły, aby wziąć rzeczy który został pozostawiony lub odebrany.
Dzieci też zapakowane przez rodziców
Logicznie, naszym największym dążeniem jest to, aby nasze dzieci były szczęśliwe i dlatego chcemy uniknąć "niepotrzebnego" cierpienia, ale oszczędzić im wszelkiego rodzaju problemów w ich życiu, ilekroć pojawia się trudność, to pozbawić ich koniecznego uczenia się.
W tym sensie Borys Cyrulnik, tak zwany "psychiatra nadziei", utrzymuje, że "chronione dzieci, super chronione, nie przezwyciężają ran życia (...), brakuje im bezpieczeństwa w takim stopniu, w jakim nigdy nie były narażony na ból, smutek, cierpienie, konieczne jest, aby dziecko poznało strach, aby mógł go pokonać, pozbawienie go jest sposobem na uczynienie go wrażliwym (...) Chronione dzieci żyją w więzieniu i nie są w stanie stawiać czoła rzeczom samym sobie, cierpią tyle samo szkód co opuszczeni, rozwijamy się zgodnie z lękami i cierpieniami, szczęściem nie jest ucieczka przed nimi, ale stawienie im czoła i przezwyciężenie ich: tak jak cenimy wodę, gdy jesteśmy spragnieni, dostrzegamy szczęście, kiedy doświadczyliśmy już smutku ". W tej samej linii David Isaacs mówi, że "częścią dojrzałości jest wiedza, jak wziąć ból".
Występ nauczycieli przed problemami dzieci
I w jaki sposób nauczyciel może pomóc? Musimy porozmawiać z opiekunem o problemach naszych dzieci, głównie gdy problem nie jest rozwiązany. Amelia Gomá sugeruje, że podobnie jak rodzice pomagają uczniowi poznać samego siebie, dużo z nim rozmawiają, stawiają niedrogie cele w krótkim czasie, proponują rozwiązania, które może zastosować w praktyce i zachęcając go do myślenia innych, obserwując jak reaguje i zachęca go do ponownej próby, jeśli coś nie idzie zgodnie z oczekiwaniami, wzmacniając pozytywy i gratulując mu, jeśli uda mu się przezwyciężyć problem.
W tej samej linii profesor Carlos Blanco przypomina, że naturalną tendencją jest ochrona słabych. To, co jest normalne, również przynosi efekt przeciwny do zamierzonego i powoduje pogorszenie sytuacji. Jego zdaniem ważne jest, aby pomóc obrażanym, dając mu możliwość oceny prawdziwości faktów i nie zwiększania go. "Wychowawcy muszą pozostać wyczekujący i interweniować pośrednio, subtelnie, poruszając nitkami w cieniu, ale dobrze jest nie działać bezpośrednio, a rzeczy nie nabierają niebezpiecznego wyglądu. Musimy przekazać nasze zrozumienie i wsparcie, ale to musi być on, który skonfrontować swoje obawy ", mówi.
Wskazówki dotyczące myślenia o problemach dzieci
Jeśli Twoje dziecko ma problem:
- Nie zawsze obwiniaj innych.
- Pomyśl z dzieckiem, co może zmienić.
- Zapytaj go, jakie rozwiązania widzi.
- Poddaj się optymizmowi, aby wprowadzić w życie to rozwiązanie, które dotarło.
- Nie próbuj ograniczać tych sprzecznych sytuacji.
- Daj mu miłość, ale nie uczyń go ofiarą.
- Unikaj kompensowania tego cierpienia prezentami.
- Zminimalizuj swój problem, zachęcając do odkrywania cierpienia i problemów w innych.
Ich fizyczne różnice powodują, że są różne, a zatem jest to możliwość uczenia się dla innych. Nie wszystkie dziewczyny muszą być chude. To nie znaczy, że jeśli jest pulchna, zachęcasz ją, by przytyła. Jeśli jego problem polega na tym, że jest niski, szuka swoich cech: jest inteligentny, zabawny i ma wielkie serce.
Marina Berrio
Doradcy: Amelia Gomá, Dyrektor Szkoły Orvalle w Madrycie.
Clara Sordo, Subdirectora de Primaria ze Szkoły Orvalle w Madrycie.
