Zespół deprywacji afektywnej u dzieci
We współczesnym społeczeństwie staje się coraz częstsze zostaw dzieci w spokojunie tylko fizycznie, ale także zostawić ich samych emocjonalnie. Jest wiele dzieci, które nie dostrzegają uczucia swoich przywiązań, jest wiele dzieci, które się rozwijają puste ekscytacjel, co skutkuje brak zespołu afektywnego i może mieć poważne konsekwencje w twoich przyszłych związkach afektywnych i relacjach.
Istota ludzka musi rozwijać więzi emocjonalne dla ich dobrego samopoczucia i zdrowego rozwoju. Dzieciństwo to okres, w którym mają miejsce podstawy całego rozwoju, także rozwoju afektywnego. Dzieci muszą nawiązywać więzi emocjonalne, a przede wszystkim muszą czuć się kochane. Dla rodziców nie chodzi tylko o bycie z nimi, czasami obecność nie wystarcza, konieczny jest kontakt, sympatia, udział w grze ...
Zespół deprywacji emocjonalnej
The brak zespołu afektywnego można ją zdefiniować jako niedostosowanie psychiczne powstałe, gdy dziecko cierpi na depresję afektywną, będąc niezbędnym uczniem na etapie jego rozwoju.
Próżnia emocjonalna jest konsekwencją zespół braku afektywnego, Ci, którzy cierpią z tego powodu, określają to jako uczucie, że czegoś brakuje, że nic nie wypełnia ich, dyskomfort, poczucie samotności itp. Jest to pustka emocjonalna, spowodowana potrzebą emocjonalną, potrzebą afektywną nie objętą dzieciństwem, która powoduje tę pustkę i potrzebę zaspokojenia potrzeb.
Kiedy i jak zachodzi syndrom depresji afektywnej?
Wszyscy ludzie potrzebują uczucia, uczucia i czucia się kochani. Ta potrzeba uczucia jest ważniejsza w dzieciństwie, ponieważ na tym etapie rozwijamy nasz styl przywiązania (bezpieczny lub niepewny), który przejawia się w wzorcach przywiązania, które obejmują: Zachowania, postawy i interpretacje miłości i przywiązania relacje.
Zarówno styl, jak i wzór przywiązania rozwijają się w relacji z figurami przywiązań, które są najbliższymi figurami. Mogą wystąpić dwie sytuacje:
1. Twoje postacie reagują na potrzeby afektywne, rozwijając bezpieczny i zdrowy styl przywiązania. Bezpieczny i zdrowy styl przywiązania charakteryzuje się poczuciem bezpieczeństwa, jakie mają ludzie bliscy, i wzbudza zaufanie do uczuć drugiej osoby.
2. Co, przeciwnie, nie reaguje na potrzeby afektywne, powodując niepewny wzorzec. Niepewny styl przywiązania charakteryzuje się brakiem zaufania do przywiązania innych, a zatem istnieje zależność, lęk, itp. ... i próżnia emocjonalna, która będzie wypełniać inne sposoby.
Konsekwencje syndromu deprywacji emocjonalnej u dzieci
Zespół deprywacji emocjonalnej może mieć poważne konsekwencje u dzieci. Brak sympatii, uczucia, miłości rodziców do ich synów i córek, zakłada deprawację afektywną, aw konsekwencji rozwój niepewnego stylu przywiązania, potrzeba afektywna pozostaje odkryta i pojawia się próżnia emocjonalna. Wszystko to może i zwykle pociąga za sobą:
- Wrogość, obojętność lub odrzucenie Zrobiłem dane o przywiązaniu, zrobiłem emocjonalne więzi.
- Uzależnienie, lęk i zazdrość, w ich emocjonalnych związkach.
- Niezadowolenie i potrzeba że okazują miłość i stale ją akceptują.
- Nieprzystosowanie psychiczne i społeczne u dzieci. Będą musieli odpowiedzieć na to niedopasowanie i znaleźć równowagę.
- Poszukaj innych sposobów wypełnienia tej luki: używanie substancji, zachowania autodestruktywne, zakupy, narkotyki, seks, napady itp.
Wskazówki, jak uniknąć syndromu deprywacji emocjonalnej
W dzisiejszych czasach dzieci spędzają dużo czasu samotnie. Wymagania codziennych, przeciążonych harmonogramów dla wszystkich, małych i dorosłych, utrudnia życie w rodzinie i często zaniedbują niezbędne linki pielęgnacyjne. Bardzo ważne jest, aby być świadomym tej rzeczywistości i działać, aby uniknąć możliwych negatywnych konsekwencji.
1. Ważne jest, aby dziecko było postrzegane jako kochane. Czasami możemy przyjąć za pewnik, że ich kochamy i to wystarczy, ale najważniejsze jest to, że dostrzegają tę miłość, którą sobie uświadamiają.
2. Nie chodzi o ilość czasu, ale o jego jakość. Nawet jeśli mamy wiele godzin pracy, zawsze możemy znaleźć sposób na pokazanie, że oglądamy: jeść razem, dzwonić przez telefon, robić coś w weekendy itp.
3. Staraj się spędzać czas w domu i rodzinie, Nie ograniczajcie się do tego, że jesteście przy swoim tablecie lub telewizorze, a wszystko to w rozrywce. Wspólny czas jest konieczny i fundamentalny.
4. Komunikacja, habla z nimi, i zwracaj uwagę na rzeczy w twoim życiu.Dowiedz się, kim są Twoi znajomi, jak minął dzień, co się z nimi stało itd.
5. Odpowiadaj, kiedy czegoś potrzebują. Czasami nie potrzebują nas przez 24 godziny, ale potrzebują uścisku, kiedy są smutni, uwagi, gdy się martwią, itd.
Celia Rodríguez Ruiz. Kliniczny psycholog zdrowia. Specjalista z zakresu pedagogiki i psychologii dzieci i młodzieży. Dyrektor Educa i ucz się, Autor kolekcji Stymuluj proces czytania i pisania.
