Obserwatorzy i fani: zjawisko za mną
Zawsze, w większej lub większej mierze, w okresie dojrzewania czuje się potrzebę szukania idola do podziwiania. Aktorzy, piosenkarze, sportowcy lub modele wybiegów są tradycyjnie najbardziej "uwielbiane" przez hordy młodzieży. Do dziś dnia zjawisko "za mną" Ma ranking więcej zwolenników na Twitterze, gdzie dominują sportowcy i artyści.
Kolejną z sieci społecznościowych o większym wpływie wśród naszych nastolatków jest Instagram, stworzony i wykorzystywany do dzielenia się zdjęciami, gdzie kult wizerunku został stworzony w sieciach społecznościowych i gdzie wielu młodych ludzi zostało uzależnionych, jakby ich życie zależało od jak.
Od zjawiska "fan" do zjawiska "za mną"
W połowie lat 70. zjawisko "wentylatora" Został wprowadzony w Hiszpanii z wielką siłą. My, dzisiejsi rodzice nastolatków, należeliśmy do tych pokoleń, które przeżyły swoją młodość uwiedzioną przez młodzieńczych idoli tamtej chwili.
Z wyglądu obecne idole nastolatków niewiele różnią się od poprzednich dekad. Za nimi podążają sportowcy, piosenkarze i postacie kina i telewizji. Te same zawody, ale czy jest to ten sam podziw, który powiedzieliśmy naszym bożkom, które nasze dzieci otrzymują od swoich?
Nigdy więcej plakatów nie jest zawieszonych ani wyłożonych folderami, teraz śledzi sławę na Twitterze lub instagramie, a bycie fanem oznacza dodawanie go na Facebooku. A to radykalnie różni się od tego, co mieliśmy wtedy. Dlaczego? Z kilku powodów.
- Aby być godnym posiadania fanów, musieliście doskonalić się w swoim zawodzie. Bądź dobry i zademonstruj to w konkretnej dyscyplinie.
- Piosenkarz, sportowiec lub aktor był podziwiany głównie za swój zawód i być mniej lub bardziej wdzięcznym.
- Mieliśmy bardzo mało informacji na temat jego życia osobistego, lubi, firmy lub najbliższe otoczenie.
- Wszystko praktycznie wokół "idola" pozostawało w sferze Platońskiej.
Zwolennicy, co się zmieniło?
Jednak w dzisiejszym świecie zmieniło się coś bardzo ważnego. Nasze dzieci INTERAKTYWNIE codziennie z tymi, którzy "podążają za" lub tymi, którzy stali się fanami. Lub przynajmniej to, w co wierzą przy wielu okazjach.
Jak donosi sieć American Fox, mniej niż połowa tweetów z kont o nazwie gwiazdy jest w rzeczywistości napisana przez nich, ale są one wydawane przez specjalistów, którzy są szczególnie odpowiedzialni za zarządzanie swoimi sieciami. W Stanach Zjednoczonych, w świecie serialu, już słyszymy o tym sławna kierownik mediów społecznościowych (Kolejny eufemizm oznaczający tych, którzy do tej pory nazywani byli "duchowymi twitterami"), stanowisko niemal tak zinstytucjonalizowane, jak osobiste asystenta, które jednak pozostaje w Hiszpanii w cieniu.
Tak naprawdę będzie naprawdę trudno nawiązać prawdziwą komunikację między gwiazdą a jednym z jej fanów. Ale rzeczywistość jest taka, że są ludzie, którzy proszą i czekają na odpowiedź.
I pomyślmy, że nasze dzieci mają bardzo łatwy dostęp za pośrednictwem telefonu komórkowego lub komputera. Nie chodzi już tylko o to, by żywić się prawie związanymi z ciągłą próbą i najczęściej nieskromnymi czasami życia osobistego i rodzinnego ludzi, z którymi prawie z całą pewnością nigdy nie wejdą w interakcje; aby utrzymać swoje konto przy życiu postacie (lub ich widmowe twittery), nie wahaj się dać swojej "akredytowanej" opinii na temat aktualnych problemów lub zawieszając głębokie przemyślenia na temat życia, miłości lub co trzeciego. A ponieważ nasze dzieci noszą je w kieszeniach i "komunikują się" z nimi codziennie, nawet w wirtualnym polu, ci idolowie opuścili przestrzeń platońską, w której należą do codziennej rutyny.
I to nie jest błahy fakt. Ponieważ w przestrzeni platońskiej nastolatek w rzeczywistości wie, że jego idol nie przestaje być nieosiągalnym obrazem, ale kiedy ten zstępuje do codziennego życia, staje się możliwym rzeczywistym modelem życia i odniesieniem w kategoriach zasad i wartości.
W okresie dorastania nasze dzieci kwestionują wszystko. I tam też wchodzimy. Ale nie musimy przegrywać. W rzeczywistości moglibyśmy wyjść wzmocnieni z tej oceny, na którą jesteśmy narażeni. Byłoby wspaniale, gdybyśmy w wieku 14, 15 lub 16 lat byli dumni z tego, że są najbardziej żarliwymi OJCIECami swoich rodziców.
Wskazówki, jak zrozumieć zjawisko "podążaj za mną"
1. Jak radzimy sobie w najpopularniejszych sieciach społecznościowych? Czy mamy w nich profil? Jednym z naszych obowiązków jako rodziców jest informowanie nas i bycie na bieżąco z zarządzaniem i jego treścią. Za to, do czego są używane i za jakie są uważane, bardziej aktywne profile, ilość propagandy, która jest rozpowszechniana za pomocą tych środków i wielkie zalety, które reprezentują, gdy używa się ich odpowiednio i we właściwym czasie.
2. Byłby to dobry moment, aby zastanowić się, jaki obraz mają nasze dzieci i jeśli nasz poziom dostępności osiąga poziom Alejandro Sanza lub Iniesty, którzy wszędzie chodzą z nimi w kieszeniach. Możemy również sprawdzić, czy ilość zdjęć, które widzieli nasza i rodzina, jest lepsza, równa lub gorsza od tych, które mają w swojej galerii Justina Biebera, Sary Carbonero lub Shakiry.
3. Czy zasługujemy na to, by nasze dzieci były przestrzegane w naszych zasadach, wartościach, działaniach i opiniach? Co robimy, aby być autorami naszego własnego życia? Autor tworzy skrypt. Sprawmy, aby nasza była tak interesująca i atrakcyjna, jak to tylko możliwe, szczególnie myśląc o luksusowych widzach, którymi są nasze dzieci.
4. Znajdźmy chwilę, aby pokazać naszym dzieciom skąd pochodzą jego genealogia Zróbmy stare zdjęcia, zobacz nas jako dzieci, jako nastolatki, z ziarnami i aparaturą, i krok po kroku, jako że tworzymy historię osobistą i rodzinną. Że czują się częścią czegoś wielkiego i ważnego. Byłby to również dobry czas dla każdego z nich, jeśli chcą, aby wyjaśnić, w jaki sposób chcieliby napisać scenariusz własnego życia. To może być bardzo ujmujące popcornowe popołudnie.
María Jesús Sancho
