Klaustrofobia, jak pokonać lęk przed zamkniętymi przestrzeniami?
Zamknięte przestrzenie, zwłaszcza jeśli są małe i słabo oświetlone, mogą wywoływać pewien rodzaj udręki. U niektórych osób to odczucie jest bardzo intensywne i powoduje reakcję lękową, która utrudnia ich codzienne życie. Mówimy o tym klaustrofobia, zaburzenie, które powoduje duży dyskomfort i silne reakcje stresu, udręki i rozpaczy trudne do kontrolowania. Poczucie bycia uwięzionym jest tak wielkie, że dominuje nad sumieniem i kontroluje działania, stając się ograniczającym.
Co wywołuje lęk w klaustrofobii?
Strach przed pozostaniem w zamkniętej przestrzeni jest bardzo dobrą definicją dla klaustrofobia, ale niezbyt precyzyjne. Co tak naprawdę powoduje strach w zamknięte przestrzenie? Dlaczego ta sytuacja jest oceniana jako niebezpieczna?
Niektórzy autorzy, tacy jak Rachman i Taylor (1993), wyjaśnili i wyjaśnili lęk przed klaustrofobią. Strach nie jest samą zamkniętą przestrzenią, ale co może się stać w tej sytuacji, być postrzeganym jako zamknięta i bez ucieczki. Pogłębiając temat, strach koncentruje się w dwóch kierunkach:
1. Obawa przed ograniczeniem ruchu. Niemożność poruszania się oznacza, że nie potrafimy się obronić. Strach przed porodem. Brak możliwości opuszczenia oznacza, że nie jest w stanie uciec przed niebezpieczeństwem. Oba lęki są wrodzonymi lękami gatunku, ponieważ sądzą, że nie są w stanie się obronić ani uniknąć zagrożenia.
2. Strach przed uduszeniem. Ten lęk przejawia się w przekonaniu, że nie ma wystarczająco dużo powietrza do oddychania.
Obawy te można rozumieć jako poczucie wrażliwości. Osoba czuje się bezbronna i dostrzega zagrożenia. Strach jest więc spowodowany serią nieracjonalnych myśli o katastrofalnych konsekwencjach, jakie mogą wystąpić w takich przestrzeniach.
Przyczyny klaustrofobii
Podobnie jak w przypadku innych fobii, pochodzenie klaustrofobii znajduje się w ocenie jako zagrażająca sytuacji, która tak naprawdę nie jest. Ocena ta jest określona przez irracjonalne przekonania o zagrożeniach lub katastrofach, które mogą wystąpić w tej sytuacji. W większości przypadków te przekonania i ta błędna ocena są generowane przez doświadczenie traumatycznej sytuacji związanej z sytuacją. To jest zwykle Klaustrofobia pojawia się, gdy masz negatywne doświadczenia w zamkniętej przestrzeni, która spowodowała uraz u osoby, która go doświadczyła. To doświadczenie mogło być przeżywane przez daną osobę lub też w rzadszych przypadkach występuje w internalizacji sytuacji doświadczanych przez innych ludzi.
Objawy klaustrofobii
Klaustrofobia wywołuje reakcję lękową, a wraz z nią znaczny wzrost aktywacji ciała. Ten wzrost może obejmować różne objawy na poziomie fizycznym, fizjologicznym i psychicznym, najbardziej typowe są:
- Pocenie się
- Zwiększone tętno, przyspieszone bicie serca.
- Uczucie duszności.
- Hiperwentylacja.
- Wspaniałe.
- Zawroty głowy, mdłości i omdlenia.
- Drżenia.
- Wrażenie paniki.
Odpowiedź lęku pojawia się w przerażającej sytuacji, w tym przypadku w zamkniętej przestrzeni. Ta odpowiedź będzie stopniowo rosnąć, im dłużej osoba pozostanie w tej sytuacji. Katastrofalne myśli zaleją świadomość i spowodują reakcję.
Konsekwencje klaustrofobii, w jaki sposób wpływają na codzienne życie?
Klaustrofobia jest bardzo powszechnym zaburzeniem, jednak większość dotkniętych nią osób nie stosuje żadnego leczenia. Klaustrofobia w znacznym stopniu zaburza codzienne życie osób dotkniętych chorobą i może mieć poważne konsekwencje dla ich dobrego samopoczucia i codziennego funkcjonowania.
W każdej chwili może pojawić się klaustrofobia, a te momenty mogą nie być najbardziej odpowiednie dla reakcji lękowych, takich jak rozmowa kwalifikacyjna, spotkanie, spotkanie itp.
Z drugiej strony, klaustrofobia, niesie ze sobą pewne zachowania bez potrzeby cierpienia ataku, które są:
1. Unikanie niektórych przestrzeni, co może być dziwne dla nieznajomych, a także ogranicza wydajność lub możliwości dotkniętych.
2. Przed wejściem do zamkniętych pomieszczeń powszechne jest poszukiwanie możliwych wyjść i skupiają swoją uwagę na analizie możliwości ucieczki. Może się to wydawać dziwne, a także ogranicza ich wydajność.
3. Z czasem strach przed większą liczbą przestrzeni można uogólnić. Objawy zaczną pojawiać się w szerszych przestrzeniach, takich jak kino, centrum handlowe itp. W takich przypadkach będą one stopniowo ograniczane do otwartych przestrzeni.
Jak pokonać strach przed zamkniętymi przestrzeniami? 4 wskazówki do pokonania klaustrofobii
Model niepokoju Barlowa proponuje działanie trzech elementów reakcji lękowej: behawioralnej (lęk i unikanie), poznawczej (irracjonalne myśli typu katastroficznego) i fizjologicznej (mimowolne reakcje typu pocenia się itp.). Aby to zrobić, proponuje trzy typy strategii, po jednej dla każdego ze składników:
- Strategie ekspozycji. Czy strategie są zaprojektowane, aby działać na część behawioralną. Chodzi o stopniową ekspozycję poprzez progresywne i sukcesywne podejście do bodźca lub budzącej lęk sytuacji. Konieczne jest kontrolowanie narażenia i dlatego musi być prowadzony przez specjalistę.
- Strategie relaksacyjne. Służą do kontrolowania komponentu fizjologicznego. Rozwijanie technik relaksacyjnych, takich jak oddychanie, jest bardzo pomocne.
- Strategie poznawcze. Strategie te mają na celu pracę irracjonalnych myśli o katastrofalnym charakterze. Chodzi o demontaż tych głęboko zakorzenionych przekonań i zastąpienie ich innymi.
Tego typu strategie są częścią leczenia, które musi wykonać specjalista. W każdym razie są też wskazówki, które możemy śledzić:
1 Weź głęboki oddech i zrelaksuj się, przed wejściem do małej zamkniętej przestrzeni.
2. Postaraj się wyeliminować irracjonalne myśli, przed wejściem. Spróbuj zostawić swój umysł pustym lub wymyślić coś innego.
3. Skoncentruj swój umysł na przyjemnych myślach, Jeśli zaczniesz odczuwać napięcie i nerwy, spróbuj porozmawiać z innymi ludźmi, które pomogą Ci się rozproszyć.
4. Nie zmuszaj się. Jeśli te sytuacje generują wiele napięć, zacznij od konfrontacji z nimi stopniowo i w towarzystwie innych ludzi.
Celia Rodríguez Ruiz. Kliniczny psycholog zdrowia. Specjalista z zakresu pedagogiki i psychologii dzieci i młodzieży. Dyrektor Educa i ucz się, Autor kolekcji Stymuluj proces czytania i pisania.
