Więcej grafiki i mniej operacji do nauczenia matematyki
Wojna "kolegów", znana również na arenie międzynarodowej (wojny matematyczne), eksplodował pod koniec lat 80., konfrontując nauczycieli w odniesieniu do nauczania matematyki z tradycyjnymi lub nowoczesnymi metodami, takimi jak metapoznanie, które jest protagonistą ostatniego opublikowanego przez OECD. Krytyczna matematyka dla innowacyjnych społeczeństw. Rola pedagogii kognitywnych.
Wielką nowością tej książki jest to, że odchodzi ona od teorii i ląduje w praktyce. W ten sposób pokazuje doskonałe wyniki metody singapurskiej nauczania i uczenia się matematyki, której skuteczność została już uznana w testach PISA.
Opisuje również podejście, które powinno zostać przyjęte przez nowe systemy edukacji krajów, które chcą, aby ich nowe pokolenia były aktualne i innowacyjne. Książka wskazuje, że aby dostosować matematykę do realnego świata, ważniejsze może być nadanie priorytetu grafice i uczynienie operacji mniej potrzebną.
Metacognition: ostatnia rzecz do nauczenia matematyki
Ta koncepcja szuka różnych sposobów na rozwiązanie problemu. Aby to zrozumieć w łatwiejszy sposób, mówimy o metapoznaniu, gdy używamy reguł, to znaczy, jeśli chcemy zapamiętać pewien numer telefonu, używamy pamięci, aktywności poznawczej, ale jeśli stworzymy regułę lub metodę, która pozwoli nam zapamiętać tę liczbę, mówimy o działalności metapoznawczej. Metacognition to wiedza o czyjejś wiedzy, nauka uczenia się.
Książka OECD wyjaśnia również, że uczenie się metakognitywne musi składać się ze szkolenia, które nauczyciel musi przeprowadzić i które uczeń musi uwzględnić w oparciu o pytania, które uczeń musi zadać sobie sam. Według książki jest to proces, który często wykonują utalentowani ludzie.
Pięciu matematyków, George Pólya, Alan Schoenfeld, Lieven Verschaffel, Mevarech i Kramarski, opracowało różne modele nauczania matematyki dla swoich uczniów, począwszy od metody metapoznawczej, ale lepiej znany jest model Pólya, który jest już znany jako metoda singapurska, ponieważ do tego podręczniki tego azjatyckiego kraju integrują ten model, a jego uczniowie uzyskują najlepsze pozycje w zakresie kompetencji matematycznych w egzaminie PISA.
Metoda singapurska
Zawiera pięć części dla matematyki, które są reprezentowane w postaci pięciokąta: pojęcia (numeryczne, algebraiczne, geometryczne), procesy (rozumowanie), postawy (przekonania, zainteresowania), zdolności (obliczenia, specjalna wizualizacja) i metakogenezy.
W praktyce w celu rozwiązania problemów stosuje się następujący schemat: zrozumienie problemu, zaprojektowanie planu, opracowanie planu, potrzeba nowego planu i przeglądu (odpowiedź jest rozsądna?).
Marisol Nuevo Espín
