Smutek lub dystymia: jak rozpoznać przewlekły smutek
The smutek To emocja, która jest częścią naszego naturalnego repertuaru. Jak wszystkie emocje, spełnia funkcję niezbędną dla dobrego samopoczucia. Może mieć wiele przejawów, ale zawsze jest tymczasowy, pozostawia nas, gdy nie potrzebujemy go ustępować innym pozytywnym emocjom. Kiedy smutek, choć nie jest nadmierny, jest stały, bez widocznej przyczyny, możemy zmierzyć się z przypadkiem dystymia.
Smutek odgrywa ważną rolę
Smutek pojawia się w wyniku negatywnej sytuacji i wywołuje uczucie zmęczenia, apatii, niechęci, braku nadziei, a czasem nawet rozpaczy. Chociaż jest to emocja typu negatywnego, odgrywa ważną rolę. Smutek pomaga nam w refleksji, odpoczynku i przystosowaniu psychicznym, niezbędnym do przezwyciężenia nadciągającej sytuacji.
Smutek nie jest czymś poważnym, więc powinniśmy się martwić zbytnio, jak to się stanie z upływem czasu. Jednak, kiedy to uczucie smutku trwa od lat, możemy zmierzyć się z dystymią.
Dystymia, łagodny typ depresji
Dystymia to zaburzenie nastroju. Jest to łagodny, ale chroniczny rodzaj depresji. Chociaż nie jest to smutek tak głęboki i intensywny, jak depresja może stać się poważniejsza, ponieważ jej przewlekła natura sprawia, że jej efekty są trwałe. Oznacza to, że dystymia trwa dłużej niż depresja, a zatem jej konsekwencje są trwałe.
Objawy dystymii lub przewlekłego smutku
Aby wiedzieć, kiedy mamy do czynienia z przypadkiem dystymii, bardzo ważne jest poznanie jej objawów. Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych obejmuje następujące kryteria rozpoznania:
1. Obecność chronicznie depresyjnego nastroju przez większość dnia większości dni.
2. Pozostaje stały przez co najmniej dwa lata.
3. Wygląda na to, że nie wystąpił żaden poważny epizod depresyjny.
4. Wraz z pojawieniem się dwóch lub więcej tych objawów:
- Utrata lub zwiększenie apetytu.
- Bezsenność lub nadmierna senność.
- Brak energii lub zmęczenie.
- Niska samoocena.
- Trudności z koncentracją lub podejmowaniem decyzji.
- Uczucia beznadziejności.
Dlaczego pojawia się dystymia?
Dystymia jest zaburzeniem nastroju, jej przyczyny nie są jeszcze bardzo jasne. Smutek jest wywoływany przez wytrącającą sytuację, ale zamiast tego tendencja do epizodów smutku i łagodnej depresji nie ma powodu przyspieszającego.
Chociaż przyczyny dystymii nie zostały jeszcze wyjaśnione, możemy uciec się do zbieżności kilku przyczyn, aby odpowiedzieć na pytanie o pojawienie się dystymii. Z jednej strony wiąże się z predyspozycją genetyczną z typem temperamentu spowodowanym zmianą neuroprzekaźnika znanego jako serotonina, który powoduje nastrój depresyjny. Z drugiej strony może to być spowodowane naukowym sposobem myślenia, tendencją do negatywnych myśli. Badania pokazują, że istnieje typ wrażliwości poznawczej związanej ze stanami depresyjnymi, osoby z tendencją do negatywnych myśli również mają tendencję do depresyjnych zaburzeń nastroju.
Jak odróżnić smutek od dystymii?
Smutek i dystymia mają podobne objawy, dlatego w wielu przypadkach dystymia pozostaje niezauważona i nie jest diagnozowana, ani też nie jest właściwie leczona. Dystymia jest zaburzeniem nastroju z poważnymi konsekwencjami i dlatego wymaga leczenia, należy zwrócić uwagę na objawy, aby rozpoznać, kiedy mamy do czynienia z dystymią. Niektóre wskazówki dotyczące rozpoznawania dystymii i odróżniania jej od smutku są następujące:
1. Smutek ma przyczynę wyzwalającą, skomplikowana sytuacja, konflikt, frustracja itp. zamiast tego Dystymia pojawia się bez wyraźnego powodu.
2. Smutek ma pewien czas trwania, w zależności od osoby, a sytuacja kończy się wraz z upływem czasu. Jednak dystymia jest trwała, jest obecny przez kilka lat, a nawet całe życie.
3. Dystymia nie jest bardziej intensywna niż smutek, nie jest to rodzaj poważnej depresji lub intensywnego niepokoju i rozpaczy, ale jeśli jego czas trwania jest dłuższy.
4. Smutek zaczyna się i kończy, ale nie ma interwałów. Z kolei Dystymia prezentuje okresy poprawy (w tym samym dniu, na kilka dni itd.), które niestety, przepraszają i prowadzą ponownie do apatii, niechęci itp.
5. Dystymia często przeszkadza w funkcjonowaniu osoby, wpływa na twoją pracę, wyniki w nauce, twoje relacje, interakcje itp.
Wskazówki, jak radzić sobie z dystymią lub przewlekłym smutkiem
Dystymia jest rodzajem stałego lub chronicznego smutku. Jest zaburzeniem nastroju, dlatego wymaga odpowiedniego leczenia.
- Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące tego zaburzenia, udaj się do specjalisty to może postawić diagnozę.
- Jeśli chodzi o leczenie, niektóre psychoterapie wykazali skuteczność w poprawie objawów: poznawczej, behawioralnej, psychoanalizy. Może im towarzyszyć leczenie farmakologiczne.
- Zmień styl życia, myśli są małymi zmianami, które mogą oznaczać niewielką poprawę w zaburzeniu, na przykład: umiarkowane ćwiczenia, zdrowe odżywianie, wykonywanie rutynowych czynności snu, przenoszenie poziomu aktywności, który pozwala nam czuć się użyteczny, unikać stresu, dbać o związki i utrzymywać życie towarzyskie
Wytyczne dotyczące rozpoznawania dystymii, przewlekłego smutku
1. Wrażenia podobne do smutku: Zniechęcenie, rozczarowanie, apatia, * nie bardzo chcesz opuścić dom lub robić rzeczy codzienne.
2. Zmiany snu. Może wystąpić bezsenność lub nadmierna senność.
3. Zmiany karmienia: jesz mniej lub jesz więcej.
4. Ograniczone relacje społeczne.
5. Zakłócenia w pracy i / lub życiu akademickim.
6. Niska samoocena.
7. Trudności z koncentracją.
8. Niezdolność do podejmowania decyzji.
9. Stan umysłu, który trwa z czasem, z przerwami na poprawę.
10. To nie jest poważna depresja.
11. Nie ma przyczyny wyzwalającej.
Celia Rodríguez Ruiz. Kliniczny psycholog zdrowia. Specjalista z zakresu pedagogiki i psychologii dzieci i młodzieży. Dyrektor Educa i ucz się, Autor kolekcji Stymuluj proces czytania i pisania.
