Pary, które wychowują razem swoje dzieci są szczęśliwsze
Wychowywanie dzieci To zadanie tak skomplikowane, jak nagradzanie, choć ma wiele trudnych momentów. Kto jest odpowiedzialny za wychowanie? Według badań opracowanych w Stanach Zjednoczonychpary, które wspólnie opiekują się dziećmi i ponoszą wspólną odpowiedzialność, są szczęśliwsze niż te, w których jeden z nich jest odpowiedzialny za dzieci.
Jest to wynik ankiety przeprowadzonej wśród 500 par z całych Stanów Zjednoczonych. Wszyscy oni byli małżeństwem lub mieszkali razem, a celem było poznanie sposób podziału odpowiedzialności za opiekę nad dziećmi, jak grać i egzekwować zasady, a także zobaczyć ich poziom satysfakcja z ich związku i wspólnego życia.
Dzięki tym pracom naukowcy to odkryli zdecydowana większość respondentów (73 procent kobiet i 80 procent mężczyzn) Zapewnił, że dzielą równo opiekę nad dziećmi z partnerami. Wśród pozostałych kobiet 24 procent odpowiedziało na ankietę, mówiąc, że wykonała większość pracy. Jeśli chodzi o mężczyzn, tylko 10 procent stwierdziło, że przejęło większość obowiązków, a kolejne 10 procent stwierdziło, że to partner, który to zrobił.
Podział zadań w parze
W związku z tym, profesor socjologii na Georgia State University (Stany Zjednoczone) i główny autor badania, Danial L. Carlson, wyjaśnia, że uznali to za "zdecydowanie interesujące", żeWiele par zapewniło, że dzielą one zadania opieki nad dziećmi "jak równymi sobie".
Dzięki tym pracom naukowcy odkryli, że pary, które twierdziły, że są odpowiedzialne za dzielenie się odpowiedzialnością, również zostały podzielone najwyższy poziom zadowolenia z ich związku i intymności oraz że walczyli mniej. "Bycie zadowolonym jest silnym wskaźnikiem stabilności związku, więc te rzeczy są dobrą wróżbą dla par, aby zostać razem" - argumentował Carlson.
W odniesieniu do przypadków par, w których to kobieta wykonywała większość lub całość pracy wychowawczej, mieli niższą satysfakcję i najwyższy poziom konfliktu w związku, Z drugiej strony, nieliczne pary, w których mężczyzna był odpowiedzialny za te zadania, wykazywały pośredni poziom zadowolenia.
Różne zadania rodziców
Pomimo ciekawości tych wyników autor badania wspomina o małym "laguna" w badaniu lub wyjaśnienie tak wysokiego odsetka rodziców, którzy współpracują w zadaniach wychowywania dzieci: ankiety poproszone o zadania (graj, chwal, twórz i egzekwuj zasady) które są "typowe" u rodziców, więc nie jest jasne, czy mężczyźni wykonują również inne zadania związane z wychowywaniem dzieci, takie jak gotowanie czy sprzątanie tego, co zabrudzą, powiedział.
Mimo to badania sugerują, że kobiety i mężczyźni mogą podział zadań bardziej równomiernie Cóż, podczas gdy kobiety spędzają więcej czasu z dziećmi, mężczyźni coraz częściej poświęcają więcej godzin dziennie: 7,2 godziny w Stanach Zjednoczonych w porównaniu do 2,5 godziny w latach 60.
Trend wzrostowy: więcej czasu dla dzieci
Ten trend obserwowany w Ameryce Północnej jest obecny, ale nie wiadomo, czy będzie on kontynuowany kobiety i mężczyźni inwestują tyle samo czasu w opiekę nad dziećmi, zgodnie z CNN, profesor badań nad rodziną i dziećmi w Syracuse University Margaret L. Usdansky. Właściwie to ekspert tak mówi istnieją dowody, że proces ten został zatrzymanycoś, co można wytłumaczyć takimi czynnikami, jak nierówność płac między mężczyznami i kobietami.
Badanie to potwierdza inne wcześniejsze badania, które mówią, że pary, które są bardziej egalitarne w zakresie obowiązków związanych z opieką nad dziećmi, mają lepsze relacje. "Nie wszyscy chcą się dzielić, ale większość par potrzebuje dwóch biletówTo nie jest wybór, a kiedy dwoje ludzi pracuje, to myślę, że w większości przypadków pary będą szczęśliwsze, gdy będą dzielić więcej różnych rodzajów pracy "- argumentuje.
Wreszcie, kolejnym interesującym tematem tej pracy jest to, że lPary, które dzielą opiekę nad swoimi dziećmi w równym stopniu, niekoniecznie spędzały więcej czasu razem. "Jest prawdopodobne, że możesz mieć pozytywny wpływ na zadowolenie [w związku] bez konieczności zmiany czasu spędzanego przez pary razem" - mówi o tym Usdansky, chociaż nie uczestniczyła w badaniu.
Angela R. Bonachera
