W środku film z perspektywy neuronaukowej
Z silnymi podstawami naukowymi, Disneyowi udaje się portretować "Inside Out" (z tyłu) znaczenie emocji w pamięci, podejmowaniu decyzji i zachowaniu, a także w głębi tego, co definiuje, kim jesteśmy, naszą osobowością.
Jak zapomnieć o wspaniałym obrazie życia jako pary, jak pokazano w "UP". Z naciskiem na drobiazgi i szczegóły, udaje mu się w bardzo precyzyjny sposób przedstawić zmienne losy życia i miłości między dwojgiem ludzi. Ten sukces Pixara znajduje również odzwierciedlenie w jego najnowszym dziele "Del Reverso / Inside out".
Do góry nogami, argument
Ojciec Riley'a przyjmuje nową pracę w San Francisco, więc przenosi się z zimna i znajomości Minnesoty do ciepłego i obcego miasta, w którym pizza niesie brokuły, a domy nie mają tyle miejsca na ogrody. "Do góry nogami", wykorzystując jako płótno mózg Riley, 11-letniej dziewczynki, ilustrującej w bardzo dydaktyczny i udany sposób, jak pięć podstawowych emocji współpracuje w rozwijaniu jej osobowości.
Wiek 11 lat jest kluczowy, ponieważ w tym momencie następuje zmiana protagonizmu w przewadze emocjonalnej, w której radość przestaje być emocją o większej obecności i ustępuje miejsca bardziej złożonym emocjom.
Złożoność bohaterów
Bohaterami "Del Revers" są personifikacja i interakcja 5 emocji radości, smutku, gniewu, strachu i niezadowolenia w "centrum kontroli umysłu" Riley. Te postacie żyją z Riley, gdy żegluje po nowym mieście i rozwija się przed morzem emocji, takich jak bycie nowicjuszem w szkole, brak utrwalonego życia, które już nigdy nie będzie, zazdrość o zastąpienie, utratę przyjaźni itd. ,
Historia filmu
Historia powstania filmu powstała w 2009 roku, kiedy Pete Docter, reżyser filmu, zaczął zauważać silną zmianę osobowości swojej córki. W wyniku tego, Docter konsultował się z kilkoma ekspertami z dziedziny psychologii i neurologii, aby rozwinąć opowieść wyjaśniającą zachowania emocjonalne odpowiedzialne za te zmiany. Po wielu badaniach Docter i scenarzysta Michael Arndt odnieśli udany i wierny scenariusz do naukowej rzeczywistości emocjonalnego świata. Od czasów Darwina istnienie pierwotnych emocji zostało zbadane i w sposób ogólny sześć emocji jest uznawanych za podstawowe, ponieważ można je zaobserwować w wielu kulturach i obszarach geograficznych, niezależnie od tego, czy są one odizolowane i małe, i wykazują ten sam wzorzec ekspresji. niewerbalny Są to: gniew, strach, niezadowolenie, radość, smutek i zdziwienie. Niespodzianka nie pojawia się w filmie, jednak ta nieobecność nie wpływa na pomysłowość scenariusza.
Z ewolucyjnego punktu widzenia podstawowe emocje dążą do utrwalenia gatunku. Jest to połączenie tych podstawowych emocji, w których powstają reszta ludzkich emocji. Na początku życia Riley jest tylko "radość" i to ona pomaga stworzyć pierwszą pamięć, wspomnienie radości z poczucia bezpieczeństwa i bezpieczeństwa, aby być z rodzicami. Radość jest niezbędna do przetrwania, oznaczając jako ważną rzecz, która daje nam ochronę i akceptację. Drugą emocją, która dociera do centrum kontroli, jest smutek. Chociaż smutek może wydawać się na pierwszy rzut oka niepraktyczny, jak pokazano w filmie, w końcu staje się bohaterem centrum kontroli i pomaga Rileyowi dojrzeć. Wtedy pojawia się strach, ten, który odpowiada za ostrożność i poświęca minutę lub dwie, aby pomyśleć przed działaniem, jak sprawdzanie, czy ścieżka jest bezpieczna lub czy owoc jest trujący. Kolejną emocją, która się pojawia, jest obrzydzenie, którego początkiem jest unikanie kontaktu z organizmami, które powodują chorobę, przy wyborze przyszłego partnera i ustanowieniu moralności. Wreszcie pojawia się wściekłość, która podkreśla istnienie problemu, niesprawiedliwość i porusza się, by szukać rozwiązania.
Perspektywa neuronaukowa
Ludzki mózg osiąga 90% dorosłej wielkości w wieku 6 lat, ale wciąż ma przed sobą długą drogę. Badania neuroobrazowania pokazują, że mózg dorastającego nie jest taki sam jak u starszego dziecka lub dorosłego dorosłego mózgu. Mózg nastolatków jest wyjątkowy i charakteryzuje się ciągłą zmiennością i wieloma powiązaniami międzyregionalnymi. Układ limbiczny, odpowiedzialny za emocje, nasila się w okresie dojrzewania. Przeciwnie, kora przedczołowa, która odpowiada za kontrolę impulsów, nie dojrzewa do wieku 25 lat.
Te zmiany neuronalne w okresie dojrzewania również odzwierciedlają zmiany osobowości lub "samopoznania". Zilustrowany w prosty i bardzo graficzny sposób, osobowość Rileya składa się z podstawowych wspomnień: jego miłości do rodziny, hokeja, jego zabawnej strony, jego najlepszego przyjaciela i uczciwości. Te podstawowe wspomnienia są modyfikowane w filmie w taki sposób, że jego osobowość zostaje na nowo zdefiniowana, a nawet ewoluuje, zwiększając poziom złożoności i introspekcji.
W okresie dojrzewania i dojrzewania następuje redefinicja tego, kim jesteśmy, jest to moment wiedzy i przywrócenia tego, na czym nam zależy. Podobnie jest w tej erze, gdzie zaczyna się zdolność abstrakcyjnego rozumowania. Koncepcje, którymi się zajmujemy, przestają być tak jednowymiarowe, a sytuacje przestają być czarno-białe. Pojawiają się niuanse i wszystko to może być bardzo mylące. Te same emocje zaczynają się łączyć w złożone uczucia, których często nie potrafimy zdefiniować. Kolejnym sukcesem dydaktycznym tego filmu jest jego portret tego procesu.
Natura emocji
Jest rzeczą naturalną, że mózg Rileya rządzi się emocjami. W rzeczy samej, w wieku 11 lat znajduje się w centrum emocjonalnym, z którego pochodzi większość decyzji i myśli. Biorąc pod uwagę nową sytuację przeprowadzki do nowego miasta, system limbiczny jest tym, który zajmuje centralną pozycję w tej sytuacji. Bardzo zgodne z wieloma badaniami naukowymi jest to, że w tej epoce różne podstawowe emocje zyskują na znaczeniu. Film przedstawia udany szkic tego, jak radość próbuje nadrobić wszelkie napięcia lub problemy, ale ich wysiłki nie zawsze są owocne. To tutaj zilustrowano zjawisko pamięci emocjonalnej. Chociaż pamięć może być zakodowana jako pozytywna, nie oznacza to, że zapamiętywanie tej wartościowości nie może się zmienić, gdy wiąże się ona obecnie z uczuciem nostalgii, utraty i żałoby.
Disney również eksponuje poprawnie, podobnie jak podczas snu, wspomnienia i doświadczenia przeżywane w ciągu dnia utrwalają się w pamięci długotrwałej. Pamięć jest tworzona i stabilizowana w ciągu kilku sekund. Ale w okresach snu są one wzbogacone i zintegrowane z przeplotem wspomnień, które już mamy. Nie wszystkie wspomnienia są pamiętane na równych warunkach. Istnieje wiele czynników, które ułatwiają pamięć i dostęp do różnych wspomnień, a wśród nich jest uczucie.
Pod koniec filmu smutek staje się na pierwszym miejscu, gdy Riley akceptuje potrzebę wspierania rodziny i rozpoznaje swoje uczucia przed przytłaczającymi zmianami. W smutku znajduje się duża część naszej ludzkiej natury społecznej. Jest to wrodzony sposób, w jaki nasza istota musi prosić o pomoc lub wsparcie od innych. Jego ekspresja obejmuje szeroki zakres niewerbalnych możliwości, niemniej jednak bardzo skutecznych, takich jak płacz, wzdychanie, opadanie oczu, marszczenie brwi lub wzruszanie ramionami i tyłem do przodu. W wyniku tego powstaje nowa centralna pamięć rodziny. Smutne i szczęśliwe wspomnienie, fuzja, która z bólem polega na zrozumieniu i miłości, że rodzina jest dobra i zła, oraz że akceptacja i bezpieczeństwo, które określały rodzinę przed nią, wciąż istnieją, chociaż czasami oznacza to nieuchronność przyjmowania trudnych sytuacji jako niechcianego posunięcia.
Pod koniec filmu, rok później w życiu Riley'a, doceniono zmiany w stole w centrum kontroli, pojawienie się dojrzałości i emocje, które muszą się dostosować do nowego systemu. Ta bardzo dokładna metafora tego, co jest stopniowym rozwojem obszaru przed-czołowego, przejawia się w chaotycznym i niezgrabnym zachowaniu emocji podczas działania.
Podczas gdy umysł jest niezwykle złożony, a jego działanie pozostaje pod wieloma względami zagadką, "Del Revers" udaje się wytłumaczyć w zabawny i ujmujący sposób funkcjonowanie pamięci i emocji. Edukacji na wielu poziomach, "Del Revers" to film dla dorosłych i dla dzieci, oferujący wgląd w to, jak wspomnienia i emocje odgrywają wielką rolę w kształtowaniu dużej części tego, kim jesteśmy.
Maite Balda Aspiazu, Psycholog i magister neurologii poznawczej
