Zazdrość u dzieci, odpowiedzi na częste wątpliwości
Dlaczego nie mogą być szczęśliwi i dzielić się sukcesem innych? Zazdrość jest normalnym uczuciem u dzieci, ale rodzice mogą to zmienić dziecinna zazdrość, sprawienie, by odkryli, że każdy jest wart tego, kim są, a nie tego, co mają. Ponadto muszą odkryć, że lubią również innych, aby byli szczęśliwi, gdy coś idzie dobrze.
"Pitagoras powiedział: edukować dzieci i nie będzie konieczne karanie dorosłych, a także kształcić dzieci do walki z zazdrość, szczęśliwym dla dobra innych, jest zapewnienie bardziej zrównoważonych dorosłych. "Potwierdza to Mª Jesús Álava Reyes, Bachelor in Psychology z Complutense University of Madrid i Master w zarządzaniu zasobami ludzkimi.
7 odpowiedzi na częste pytania dotyczące zazdrości dzieci
Mª Jesus zwraca uwagę na pewne wskazówki dotyczące nauczania dzieci, aby były szczęśliwe, gdy ich przyjaciele lub koleżanki z klasy wymyślają coś dobrego do walki z zazdrością dziecka.
Czy dzieci rodzą się zazdrosne, czy powstają? Od czego to zależy, środowiska, edukacji, predyspozycji?
To prawda, że widzimy dzieci od bardzo młodych z pewną predyspozycją do zazdrości. Psychologowie mówią, że rodzimy się z innym temperamentem, a środowisko ma wpływ pozytywny lub negatywny w tym temperamencie. Dlatego środowisko i edukacja mogą przekazywać lub korygować zazdrość dzieci, Nie jest to dokładnie problem genetyczny, choć prawdą jest, że może istnieć pewna predyspozycja, że z dobrym wykształceniem jest naprawiana. Im szybciej zainterweniujemy w tych epokach, nawet tych mniejszych, będzie łatwiej.
Co wywołuje lub wywołuje zazdrość u dziecka?
Niezadowolenie, jakie odczuwają, wywołuje zazdrość u dzieci. Są to dzieci, które dorastają z ogólnym niezadowoleniem i że niezadowolenie sprawia, że są one dużo bardziej świadome tego, co inni mogą mieć i co robią, niż tego, co robią lub mają. Dobre wykształcenie udaje się naprawić te nierówności lub te predyspozycje.
Czy to prawda, jak twierdzą niektórzy eksperci, że przyczyną zazdrości jest niskie poczucie własnej wartości?
Podstawowym problemem zazdrości jest osobiste niezadowolenie i niezadowolenie może ustąpić miejsca niskiej samoocenie. Jednak są dzieci, które mogą mieć wysoką samoocenę i zazdrościć, ponieważ uważają, że to oni zasługują na rzeczy, że to oni są najbardziej zasłużeni. Można powiedzieć, że zazdrość wynika raczej z braku bezpieczeństwa.
Jaki jest zatem powód tego osobistego niezadowolenia dziecka w tym wieku, jeśli jest ono formowane?
Jest to błąd, w którym interweniują dorośli, ponieważ faworyzujemy ich, że po trochu widzą świat tak, jakby był do ich dyspozycji, zamiast mieć postawę odkrywania wobec tego świata i próbowania integracji. Zazdrość pojawia się, gdy dziecko myśli, że świat, rodzice, inni, zawdzięczają swoje rzeczy, mają zaspokoić ich pragnienia. Jednym z największych błędów, jakie mogą popełnić rodzice, jest zbytnia ich ochrona, udzielanie im wszystkiego, o co proszą.
Jak zapewnić dzieciom bezpieczeństwo, aby nie czuć się zazdrosnym?
Dobrze oceniając siebie, ucz ich, jak nauczyć się cenić siebie nie za to, co mają, ale za to, czym są, ucząc ich odkrywania własnych wartości, jeśli są dobrzy w tym czy tamtym. A gdy zostaną odkryte, oddaj je do służby innym. Jeśli czują się dobrze ze sobą, będą walczyć lepiej zazdrość, Powinni być w stanie rozwiązywać swoje drobne problemy, zamiast rozwiązywać je wszyscy dorośli, a ta postawa zapewni im bezpieczeństwo.
Co robić, gdy trudno dziecku poczuć się szczęśliwym z tego, co ma i zawsze pragnąć tego, co mają inni?
Następnie będziemy kształcić naszego syna, aby stopniowo odkrywać, jak dobrze się czuje, kiedy z wysiłkiem, zamiast osiągać satysfakcjonujące pragnienia, uzyskać małe osiągnięcia, od zrobienia świetnego rysunku, po lepsze w temacie, do prezentu nieoczekiwane na jego urodziny.
Czy naturalne jest, że dziecko czuje się naprawdę zazdrosne, gdy jego przyjacielowi udało się być pierwszym w czymś, czy jest mądrzejszy, przystojniejszy itd.?
To normalne, że początkowo czujesz się zazdrosny o dziecko, które jest najlepsze, na przykład w sporcie, który lubi. Po przesłaniu tego uczucie zazdrości To normalne, zdarza się, musimy sprawić, by odkrył, że zawistne dziecko nie jest szczęśliwe, ponieważ jest dzieckiem negatywnym, a nie pozytywnym. Musi nauczyć się cieszyć tym, co ma i co mają inni.
Marta Santín
Doradca: Mª Jesús Álava Reyes, Stopień psychologii na Uniwersytecie Complutense w Madrycie i magister zarządzania zasobami ludzkimi.
