Brakująca klasa, atrakcyjność tego, co jest zabronione dla nastolatków
Brakująca klasa lub wagarowicz jest jedną z najbardziej atrakcyjnych "pułapek" dla nastolatka, z powodu poczucia buntu i przekroczenia norm, które żyją w tym wieku. Chociaż czasami te nieobecności w zajęciach szkolnych mogą stać się poważnym problemem dla samego nastolatka i jego rodziny.
Co to znaczy grać wagarowo? Należy przestać uczęszczać do dowolnego miejsca, do którego należy się udać, a zwłaszcza gdy uczniowie opuszczają klasę po prostu dla zabawy. Są nieobecni w szkole bez uzasadnionej przyczyny i bez zgody rodziców lub nauczycieli. Ale na pewno, jeśli pamiętamy, więcej niż jedno z nas będzie pamiętało, że pomijało lekcję podczas dorastania (jak pierwsze zaciągnięcie się papierosem), przez emocje niedozwolonych. Te sporadyczne woły wiedzą, że nie mają znaczenia, tak jak nie pozostawiły nam stałej rany.
W dobie nowych możliwości, wyzwań i wpływu gangu, nierzadko zdarza się, że nasze dzieci wpadają w pokuszenie, że nie chodzą do klasy, aby usiąść na ławkach parku, grać w koszykówkę. lub pójść do wyjścia z innej szkoły i zobaczyć chłopca lub dziewczynę, którą lubią w tym czasie. Ale to bardzo różni się od innych nastolatków, którzy niemal co tydzień znajdują sposób na ucieczkę z niektórych klas, bez nauczycieli ... ani ich rodziców, którzy to podejrzewają.
Powody, dla których nastolatki opuszczają zajęcia lub grają wagary
W zależności od miasta, w którym mieszkamy, pomijanie klasy może przyjmować różne nazwy: woły, pelikany, torile, palenie, piractwo lub escaquearse klasy, borota, itp. Uczeń picaresque zawsze był marudny w wymyślaniu imion i synonimów dotyczących różnych sytuacji szkolnych. I dlaczego temu zaprzeczać, robienie łobuzów jest bardzo atrakcyjnym zachowaniem dla nastolatka. Ale czy zastanawialiśmy się nad przyczyną tego zachowania Dlaczego niektórzy uczniowie odrzucają frekwencję w szkole, a przy najmniej okazji robią wagary? Gdyby byli dla nich, to by to przebrnęli z powodu tej udręki. Powody, które zazwyczaj dają:
- "Nie lubię się uczyć".
- "Klasa jest bardzo nudna."
- "Nie jestem tego wart".
- "Nie mam wyjaśnień."
- "Nauczyciel nie zwraca uwagi na tych, którzy nie idą dobrze".
- "Śmieją się ze mnie na zajęciach".
- "Nauczyciel dziękuje, aby moi koledzy z klasy śmiali się ze mnie".
- "Przyjemnie jest znosić godzinę, kopiując do dyktanda, co mówi nauczyciel, zamiast bezpośrednio studiować książkę".
We wszystkich przypadkach zauważamy, że istnieje wspólny mianownik: samoocena ucznia jest na podłodze. Coś, co najprawdopodobniej ma swoje źródło w wizji szkoły lub instytutu jako miejsca obcego życiowym interesom nastolatka.
Ciągłe zarzuty pogłębiają sytuację
Ogólnie rzecz biorąc, 95% chłopców i dziewcząt, którzy tęsknią za klasą, jest znacznie poniżej średniej większości swoich kolegów z klasy; tyle samo w czytaniu, matematyce, języku, jak w innych podstawowych przedmiotach w jego wieku. Istnieje zatem ścisły związek między ocenami a nastawieniem ucznia do szkoły. Oczywiste jest, że chłopiec lub dziewczyna, który dostaje dobre oceny, cieszy się bardziej w szkole niż zły uczeń. Ponadto ten ostatni nie otrzymuje więcej niż stałych zarzutów od rodziców i nauczycieli za ich brak wysiłku, co przyczynia się do pogorszenia sytuacji, ponieważ żaden uczeń nie zawiesza się na kaprysie.
Nastolatki same usprawiedliwiają się bronić
Ktokolwiek odczuwa niechęć do szkoły może to pokazać, wykrzykując ich nieszczęście ("Nienawidzę tej przeklętej szkoły"), zasmucony milczeniem, obwiniając nauczyciela ("Mam hobby"), siebie ("jestem głupia"), znajdując uzasadnienie ("Czego mnie uczą, jest bezużyteczne"), uciec z klasy ... lub zrobić i powiedzieć wszystkie te rzeczy naraz.
Kiedy młody człowiek zauważa, że nie jest w stanie wykonywać pracy z tą samą umiejętnością, którą inni towarzysze starają się chronić, nie powinien czuć się nieudolny i nieważny. Czyni to, okazując lekceważenie i pogardę dla szkoły: odraczanie pracy, odmawianie odrabiania zadań domowych, krytykowanie nauczycieli lub po prostu rezygnację i decydowanie o opuszczeniu klasy, oszukiwaniu lub opuszczeniu szkoły.
Są uczniowie, którzy grają na wagar tylko przy specjalnych okazjach: przy okazji bardzo trudnego testu, którego się obawiają, lub aby uciec przed zagrożeniem ze strony nauczyciela lub kary. Ale, podobnie jak "zawodowi novilleros", spektakl ten rodzi się z tego samego błędu: widzieć szkołę jako miejsce cierpienia zamiast miejsca do spełnienia. Ci faceci muszą mieć dobre powody, by się uczyć i podjąć wysiłek.
Tęsknią za szkołą, gdy mają problemy z koncentracją w szkole
Nie powinniśmy też zapominać, że badanie stwarza szczególne problemy w każdym wieku, ale w okresie dorastania są one bardziej związane z osobowością chłopców.Przeżywają szereg głębokich i złożonych transformacji na swój sposób bycia, które silnie wpływają na ich postępy w szkole. Jest to faza konfliktu, w której wartości dzieciństwa, dorosłych są ponownie przemyślane ... Wszystko to ma decydujący wpływ na realizację pracy szkolnej, ponieważ uniemożliwia jej pełną koncentrację.
Z drugiej strony, dorastający, szczególnie w pierwszej fazie dojrzewania, czuje się opanowany przez lenistwo. Istnieje niebezpieczeństwo, że uważamy brak wydajności lub absencji za prosty problem włóczęgostwa. Oczywiście są leniwi nastolatkowie, może nawet można powiedzieć, że wszyscy są w większej lub mniejszej proporcji, ale trzeba też pamiętać, że ich organiczne zmiany prowadzą do pewnej nieaktywności.
Wreszcie, musimy dodać do tego większą trudność przedmiotów, bliskość końca okresu obowiązkowej nauki szkolnej (z konieczną opcją między szkolnictwem wyższym, szkoleniem zawodowym i pracą) i większą wrażliwość dzieci przed negatywne wpływy środowiska.
Ana Aznar
Możesz być także zainteresowany:
- Jak uniknąć nieobecności w szkole wśród nastolatków
- Różnica między opóźnieniem a niepowodzeniem szkolnym
- Szacunek dla nauczycieli
- Jak wychowywać w klasie zgodnie z charakterem dzieci
- Kiedy potrzebny jest prywatny nauczyciel
- 10 wartości transmitowanych jako rodzina
