Przyczyny agresji w dzieciństwie
Zachowania agresywne, takie jak gryzienie, później zastąpione przez popychanie, są powszechne, gdy dzieci rozpoczynają opiekę dzienną. Brak samokontroli oznacza, że do pięciu lat te zachowania stają się częścią normalnego procesu u dziecka. Mimo to konieczne jest przeanalizowanie, czy jest to początek agresywnego zachowania, czy tylko izolowane zachowanie.
W obu przypadkach ważne jest, aby rodzice naprawili to zachowanie tak szybko, jak to możliwe. Nawet uwzględnienie ich młodego wieku, sprawienie, że dziecko zrozumie niewłaściwość ich zachowania i jego konsekwencje, będzie priorytetem dla rodziców.
Celem jest nie tylko uniknięcie negatywnych konsekwencji dla innych, ale także ochrona dziecka przed nim samym i uniknięcie negatywnych konsekwencji dla niego, ponieważ agresywne dziecko będzie często odrzucane przez grupę rówieśniczą i może czuć się wykluczone, oraz w innych możesz zostać agresywnym nastolatkiem.
Przyczyny, które motywują dziecięcą agresję
Oto niektóre z powodów, dla których dzieci rozwijają agresję:
- Zły przykład w domu. Teoria modelowania, która zakłada, że rodzice są wzorem do naśladowania dla swoich dzieci, osiąga tutaj maksymalną ekspresję. Dzieci, które na pewno uczą się, naśladując to, co widzą, jeśli zauważą, że sposobem rozwiązywania konfliktów w domu jest, w sposób powtarzający się, przemoc, dziecko przyswoi je jako normalny wzór zachowania.
- Narażenie na gwałtowne treści. Podobnie jak rodzice, istnieją inne modele odniesienia. W związku z tym dziecko nieustannie narażone na programy telewizyjne, filmy, sporty wrestlingowe lub gry wideo, z pewną ilością przemocy, również bezpośrednio przyczynia się do ich agresywnego zachowania.
- Brak przepisów w domu. Kiedy dzieci żyją w domu bez zasad, dowiadują się, że prawo najsilniejszego faktycznie działa. W tej sytuacji maluchy rozumieją, że nie mają innego wyjścia, jak zareagować gwałtownym zachowaniem, jeśli chcą zająć swoje miejsce w domu.
- Nietolerancja na frustrację. Dzieci, które nie nauczyły się akceptować i przezwyciężyć frustracji, w obliczu trudności, z którymi nie mogą sobie poradzić, odpowiedzą gwałtowną postawą, niezdolną do przyswojenia konsekwencji.
- Brak umiejętności społecznych. Równie ważne, jak umiejętność rozwiązywania problemów matematycznych, jest rozwiązywanie konfliktów. Do tego jednak nie potrzeba wiedzy akademickiej, ale umiejętności społecznych, które pomagają rozwiązywać problemy bez uciekania się do agresywności.
- Słaba komunikacja. W wielu przypadkach trudności, które dziecko może mieć do wyrażenia siebie lub opóźnień w języku, mogą prowadzić do frustracji przekładającej się na użycie agresywności w odpowiedzi.
Patricia Núñez de Arenas
