Dwujęzyczność u dzieci, im szybciej, tym lepiej
Nigdy nie jest za wcześnie lub za późno na naukę nowego języka. Jednak najmłodsi mają większe możliwości słuchania, zaznajamiania się z nowym językiem i wreszcie stają się dwujęzyczni. Z tego powodu, że rodzice wprowadzają nowy język w domu, ponieważ dzieci są dziećmi, zrobi pierwszy krok, aby osiągnąć dwujęzyczność.
Obecnie dwujęzyczność jest rzeczywistością w wielu rodzinach. W dzisiejszych czasach normalnym zjawiskiem jest obserwowanie, jak w wielu domach, ojcach i matkach, zarówno ze względu na pochodzenie, jak i zainteresowanie ich dziećmi uczeniem się nowych języków, rozmawiają z dziećmi w języku innym niż ich język ojczysty. Oprócz zachęty, jaką można osiągnąć, rozmawiając z dziećmi w innym języku, łatwość, z jaką uczą się dzieci, jest bezpośrednio związana z wiekiem, w którym zaczynają to robić. Kilka badań wykazało, że w pierwszych latach dzieciństwa niektóre obszary mózgu mają fundamentalne znaczenie w nauce lingwistycznej.
Znaczenie wieku do nauki języków
Dzieci, od urodzenia do ukończenia siedmiu lat, mają świetną możliwość nauki drugiego języka. Jednak po tym wieku nauka innego języka będzie coraz trudniejsza, a ich zdolność do asymilacji będzie stopniowo maleć i znacznie szybciej, gdy dojdzie do dojrzewania.
Podstawy języka ojczystego powstają przed pierwszym rokiem życia. Tak więc, po sześciu miesiącach, dzieci zaczynają absorbować dźwięki, które słyszą, słuchając uważnie dorosłych i rejestrując dźwięki, które wypowiadają. W ciągu następnych dwóch miesięcy mózg zarejestruje je i stworzy podstawy dla społecznego, emocjonalnego i kognitywnego rozwoju.
Jednak po 8 miesiącach dziecko, w sposób nieprzytomny, odrzuci wszystkie te dźwięki, które nie należą do jego języka ojczystego, czyli wszystkie te dźwięki, do których nie jest przyzwyczajony. Rejestr dźwięków pozwoli mu od tej chwili rozróżnić dźwięki jego języka ojczystego (lub języków, które uważa za znajome) od tych, które od tej chwili uznają za języki obce.
Nawet jeśli dziecko nie mówi, ucz się
Ludzie dwujęzyczni, chociaż w swoim codziennym języku mówią jednym językiem, aktywowali dwa języki w swoim mózgu. Zawsze będą musieli przeprowadzić serię procesów, które utrzymają aktywność obu języków: wybierz jeden z dwóch języków, aby mówić lub pisać, a drugi odrzucaj, unikaj, aby drugi język przeszkadzał w rozmowach w języku ojczystym itp. Oznacza to, że osoby dwujęzyczne używają obu języków w swoim mózgu, nawet jeśli nie używają ciągle drugiego języka.
W ten sam sposób dzieci, które dorastają w domu dwujęzycznym, chociaż jeszcze nie mówią, potrafią odróżnić różne języki, których wcześniej nie słyszały, a nawet odróżnić je, widząc, jak mówią bez dźwięku, jakby czytały wargi. Oznacza to, że dzieci nie muszą mówić w języku, aby je odróżnić i zacząć je rozumieć, ale tylko słuchać go codziennie. Dlatego, gdy rodzice zaczynają rozmawiać ze swoimi dziećmi, ponieważ są one dziećmi w języku innym niż ich język ojczysty, staje się to najlepszy sposób na ułatwienie im uczenia się.
Patricia Núñez de Arenas
