Niedoczynność tarczycy u dzieci
The infantylna niedoczynność tarczycy dotyka od jednego do trzech procent populacji dzieci. Po urodzeniu można zdiagnozować i leczyć większość wrodzonej niedoczynności tarczycy. Hormony tarczycy są niezbędne do rozwoju ośrodkowego układu nerwowego. W taki sposób, że brak tych hormonów w ostatnich miesiącach ciąży i pierwszych dniach życia powoduje nieodwracalne upośledzenie umysłowe.
Ważna rola hormonów tarczycy
Dlatego dla prawidłowego rozwoju płodu każda kobieta w ciąży musi mieć prawidłowe wartości hormonu tarczycy, co oznacza posiadanie odpowiedniego poziomu jodu. Ponadto, hormony tarczycy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania niektórych narządów i układów (metabolizm, serce, układ trawienny, układ rozrodczy itp.), Które mają wpływ, gdy nie masz odpowiednich poziomów.
W populacji pediatrycznej niedoczynność tarczycy jest najczęstszą dysfunkcją tarczycy, z częstością występowania - według najnowszych opublikowanych badań - między 1% a 3%. Z drugiej strony szacuje się, że 5% dzieci ma łagodną lub subkliniczną niedoczynność tarczycy. Diagnoza największej liczby infantylna niedoczynność tarczycy jest łagodny ze względu na zakończenie diagnozy i rozpoczęcie leczenia we właściwym czasie oraz poprawę wykrywania niektórych przypadków fałszywie ujemnych, takich jak bliźnięta, dzięki powtarzanemu testowi pięty po 15 dniach.
Rozpoznanie niedoczynności tarczycy u dzieci
Poprzez diagnozę w dzieciństwie można zapobiec przyszłym zmianom tarczycy w wieku dorosłym. W rzeczywistości coraz więcej dzieł patologii tarczycy jest publikowanych w wieku dorosłym, których pochodzenie jest w dzieciństwie.
Rozpoznanie wrodzonej niedoczynności tarczycy jest dobrze udokumentowane i nie jest technicznie skomplikowane, ponieważ poziom TSH w próbce krwi pełnej jest po prostu określany (test pięty przeprowadzany w badaniu przesiewowym noworodków). Badanie dysfunkcji tarczycy w laboratorium biochemicznym również nie jest skomplikowane.
Tym, co powoduje więcej komplikacji, jest poznanie przyczyny, która powoduje tę dysfunkcję. W tym sensie bardzo przydatne byłoby wiedzieć, które geny są odpowiedzialne za wiele z tych chorób tarczycy, zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu.
Rodzaje niedoczynności tarczycy u dzieci
Istnieją dwie zróżnicowane formy niedoczynności tarczycy. Z jednej strony wrodzone, w którym z kolei odróżnia się te, które mają genetyczne pochodzenie i wymagają leczenia przez całe życie, oraz przemijające, w których pochodzenie dysfunkcji tarczycy może być spowodowane matką lub z powodu pewnych patologii tarczycy, lub w przypadku niektórych zabiegów, podobnie może być nadmiar lub wada jodu. W takich przypadkach leczenie można zawiesić po odzyskaniu prawidłowej funkcji tarczycy. Najbardziej dotkniętą populacją są dzieci przedwcześnie urodzone.
Z drugiej strony są to nabyte, których rozpowszechnienie rośnie wraz z wiekiem. Objawy tego typu zależą od stopnia dysfunkcji, chociaż głównymi są: niski wzrost, otyłość, zaparcia, suchość skóry i senność. W tej grupie wyraźnie patologiczne nowotwory niedoczynności tarczycy mają zazwyczaj pochodzenie autoimmunologiczne, a nie subkliniczne, które mają genetyczne pochodzenie w 29% przypadków.
Linie pracy w niedoczynności tarczycy
Wykrywanie wrodzonej niedoczynności tarczycy poprzez pomiar TSH w krwi włośniczkowej noworodka uzyskanej w próbie pięty przyniosło spektakularne wyniki w zapobieganiu wystąpienia choroby, jednak kilka aspektów pozostaje w toku, których lepsza wiedza pozwoli to wykryć i zdiagnozować go lepiej.
Inną ważną kwestią jest pogłębienie wiedzy na temat przejściowej niedoczynności tarczycy, ponieważ te przejściowe zmiany normalnego funkcjonowania gruczołu tarczycy powodują wysoki poziom lęku u rodzin, a jego patofizjologia nie jest jeszcze dobrze znana.
Teresa Pereda
Rada: Komisja Diagnozy Perinatalnej Hiszpańskiego Towarzystwa Biochemii Klinicznej i Patologii Molekularnej (SEQC)
