Dziecięce napady złości
To się nie udaje: odwracamy się od naszego syna lub coś jest nie w twoim guście i odchodzi od bycia spokojnym dzieckiem, aby stać się wściekłą dzikością krzyki między kopnięciami, Dlaczego tak reaguje, w sposób, który wydaje się tak nieproporcjonalny? Jak możemy go uspokoić i starać się nie reagować na te przy innych okazjach?
Dziecięce napady złości to typowa reakcja na pierwszym etapie rozwoju, w którym dziecko nie ma wystarczającej dojrzałości, aby postępować inaczej. Kiedy są niemowlętami, reagują instynktownie, pozwalając się całkowicie kierować przez dorosłego.
Jednak w momencie, gdy zaczynają się rozwijać i mają własne kryteria, próbują dostać to, czego chcą nie zdając sobie sprawy z ich zachowania lub środków, których używają do osiągnięcia tego, i tak powstają dziecięce napady złości. Wszystko, czego chcą, to osiągnąć swój cel, a ponadto natychmiast. W tym wieku, między 2 a 6 rokiem życia, wciąż nie są w stanie zatrzymać się i zastanowić, czy chcą tego, czego chcą, czy jest to właściwy czas, czy też środki, które wykorzystują, aby je osiągnąć, są poprawne lub mają negatywny wpływ na innych ludzi.
Chociaż mają już zdolność decydowania o tym, czego chcą i zaczynają rozbudzać swoje gusta i zainteresowania, nie mają wystarczającej dojrzałości, aby zrozumieć, w jaki sposób mogą to osiągnąć. Dziecięce napady złości to zachowanie niedojrzałości, które, jeśli nie jest dobrze zarządzane, może stworzyć skomplikowany i trudny charakter u dziecka.
Dlaczego pojawiają się dziecięce napady złości?
1. Brak dojrzałości, Za pierwszym razem, gdy pojawia się złość, zwykle należy, oprócz braku dojrzałości, do braku zasobów, aby przekazać, czego chcą. Nie dostając tego, czego chcą, wpadają w złość i jeśli dorosły bierze na to zapotrzebowanie, furia będzie się powtarzać nieustannie, ponieważ zrozumieją, że jest to sposób na osiągnięcie rzeczy. Jeśli napady furii utrzymują się z biegiem czasu, to dlatego, że ten sposób działania przydawał im przy okazji, aby dostać to, czego chcieli. Dla osoby dorosłej łatwo jest mieć moment słabości, zmęczenia lub niedopatrzenia, ale ważne jest, aby nie stała się stała.
2. Wezwij uwagę. Napady złości mogą być również używane jako pobudka. Dzieci wymagają szczególnej uwagi, a czasem spędzają wyjątkowe chwile w tych, którzy mają największą potrzebę. Jeśli odkryją, że przy napadzie złości mają tę uwagę, mogą używać tej strategii w sposób nawykowy, czasami dlatego, że są "uzależnieni" od tej uwagi i wszystko, co jest oferowane, jest niewielkie, a innym razem, ponieważ przechodzą przez skomplikowany etap, a nie jesteśmy w stanie zrealizować.
3. Kapryśna postawa. Za furią kryje się nie tylko złe zachowanie dziecka i konflikt między ojcem a synem, ale kapryśna gra lub budzenie. W obu przypadkach musimy działać w sposób, który może ugasić zachowanie i nie postrzegać go jako sposobu na osiągnięcie rzeczy.
María Campo, Dyrektor przedszkoli Kimba
