Mity jedynego syna
Istnieje wiele mitów, które czasami odnoszą się do wyjątkowych dzieci i które nie muszą być prawdziwe, o ile rodzice przyjęli styl edukacyjny i wytyczne, aby tego uniknąć. Jeśli to mity jedynego syna One istnieją, właśnie dlatego, że mogą być dla nich łatwe do osiągnięcia ze względu na sposób, w jaki się kształcą. Ale tak się nie musi stać.
Mity jedynego syna
Niektóre z mitów osobowości jedynego syna są tymi charakterystycznymi cechami:
- Egocentryczny: Jeśli są przyzwyczajeni do tego, że wszyscy są świadomi, a wszystko wokół nich jest dla nich. W takim przypadku mogą myśleć, że świat stoi u ich stóp.
- Samolubny: Czasami mają wszystko, czego chcą, a najbardziej problematyczne jest mieć to, czego chcą w chwili, gdy chcą.
- Zgoda: Nie są przyzwyczajeni do "nie", ponieważ zawsze dostają to, o co proszą.
- Caprichosos: Mając wszystkie zasoby w swoich rękach, udaje im się manipulować sytuacją, aby nigdy nie brakowało tego, czego chcą, i myśleć, że życie zawsze będzie samo dla siebie.
- Zepsute: Ponieważ są unikalne, czasami są w bańce, w której tylko otrzymują pozytywne afery i rzadko zaprzeczają i kłócą się.
Porady dla rodziców
- Dobrze jest zrekompensować nadmierne współistnienie dziecka z dorosłymirobiąc wszystko, aby to zrobić odnoszą się do dzieci w tym samym wieku.
- Muszą dawkować rozrywkę, karantończycy i rozpieszczać, Czasami dziadkowie, wujkowie i rodzice sami przodują w uwielbieniu i miękkości, co tylko przyczynia się do osłabienia lub zmniejszenia pewności siebie.
- Unikaj pokusy robienia tych rzeczy, które on sam może zrobić.
- Zapobiega zależnościom między rodzicami a jedynakiem są tak silne, że utrudniają pełny rozwój i autonomię psychiczną i afektywną, nie osiągając określonej osobowości i kryterium własnego
- Kontakt z dziećmi w twoim wieku Jest to bardzo ważne dla uspołecznienia dzieci, aby można było uzyskać z nim związek, być może częściej niż w innych przypadkach, z kuzynami lub bliskimi krewnymi. Podczas tych wizyt musimy starać się nie wtrącać zbytnio w gniew, pozostawiając je do rozwiązania w spokoju; będziemy działać, gdy tylko okaże się to konieczne.
Unikaj nadopiekuńczości swojego dziecka
Kiedy rodzice mają czas na pełne poświęcenie się swojemu dziecku, ponieważ nie ma innych dzieci, które wymagają uwagi, czasami wpadają one w błąd overprotection, dać im wszystko i zrobić dla nich wszystko. Musimy jasno powiedzieć, że nie dlatego, że mamy więcej możliwości lub zasobów, zarówno na czas, jak i poświęcenie czy zasoby materialne, będziemy lepiej wychowywać dzieci. Dzieci będą musiały otrzymać tylko to, czego potrzebują, ani więcej, ani mniej.
W tej potrzebie najważniejszą rzeczą jest uwaga. Dzieci muszą być pod opieką, ale nie zastępowane. Musimy sprawić, by stały się autonomiczne, umieścić je w sytuacji wysiłku, aby zobaczyć, że rzeczy zakładają ofiarę, chociaż tak naprawdę dla nas łatwo jest dać im to, czego potrzebują. Jednak nie musimy tego wyjaśniać, ponieważ mogą stać się kapryśnymi dziećmi, przyzwyczajeni do tego, czego chcą, kiedy chcą.
Ważne jest także, aby wychowywać jedynego dziecka, aby widziało, że ma ono potrzeby i że my, jako rodzice, będziemy tam, aby pomóc im je pokryć, ale muszą wiedzieć, że inni również je mają i muszą im pomóc i być ich świadomi. z nich. Konieczne jest wychowanie w hojności i zwracanie uwagi na resztę, aby uniknąć samolubstwa.
Nadmiar poczucia własnej wartości
Dla każdego ojca jego dzieci są wyjątkowe, wyjątkowe i musimy sprawić, by je poczuły. Kiedy jednak są bracia, dzieci wiedzą, że są dla nas bardzo ważne, ale nasze uczucia, uczucia i uznanie, jakie możemy z nich zrobić, nie są tylko dla nich, ale także dla braci. Z drugiej strony, jedyne dzieci mogą pomyśleć, że są najlepsze i najbardziej * we wszystkim.
Dlatego, oceniając je, pozytywnie wzmacniając ich zachowanie i wszystko, co robią dobrze, nie powinniśmy popadać w błąd, zawsze sprawiając, że czują się najlepiej. Pozytywne wzmocnienie jest bardzo dobrym przewodnikiem edukacyjnym, ale zawsze sprawia, że widzą rzeczywistość. Nie powinniśmy podnosić ich samooceny w nadmiarze, aby nie myśleli, że nie ma nikogo lepszego od nich, ponieważ mogą stać się despotycznymi dziećmi mającymi trudności w ich relacjach z innymi w przyszłości i na poziomie osobistym, kiedy odkryją rzeczywistość.
Conchita Requero
Doradca: María Campo, Dyrektor Centros Educativos Kimba
