Niezależność w wieku młodzieńczym
Wraz z rozwojem dzieci domagają się większej ilości obszarów autonomii i niezależności, aż osiągną etap dojrzewania, w którym te pragnienia stają się silniejsze i stają się przejawem ich własnej natury.
Okres dojrzewania to czas fizycznych, intelektualnych i emocjonalnych zmian, które spowodują trudności. Jednak jest to czas, kiedy ludzie najbardziej potrzebują postaci asertywnej władzy, której towarzyszy miłość, słuchanie i rozumienie. Jak daleko szanować wolność nastolatka, jednocześnie dbając o jego dobrobyt?
Zaufaj jako narzędzie
Formacja generuje zaufanie; i to jest podstawowa podstawa procesu edukacyjnego dzieci. Kiedy uczniowie zdobywają wiedzę i przywiązanie od pierwszych wieków, rodzice nabywają to narzędzie, które pozwala im ufać swoim dzieciom, a następnie rodzicom.
Zaufanie daje możliwość negocjowania tego, co jest zbywalne, co sprzyja relacjom ojcowskim, ponieważ dzieci czują się ważne i słyszane w procesie decyzyjnym. W ten sposób poczucie nieświadomości dorasta w nieświadomości młodzieńca, gdy nie zdaje się ufać zaufaniu zdeponowanemu przez rodziców. Zaufanie ma również inny składnik: szczerość, która jest budowana poprzez nauczanie dzieci, aby zawsze mówiały prawdę, bez względu na to, jak poważne mogą być. Ta postawa jest wynikiem zaufania, które zostało zbudowane w dzieciach.
Zaufanie to jednak nie tylko postawa rodziców, to także bodziec, który dzieci muszą zarabiać, demonstrując dobre zachowanie, posłuszeństwo, szacunek, zgodność z normą itp.
