Przykład dla dzieci zaczyna się nawet wtedy, gdy są niemowlętami
Rodzice są lustrem, w którym patrzy się na dzieci. Każde dziecko ma przykład do wzięcia przez rodziców wartości i przez które należy oznaczyć jego rozwój. Ale od jakiego wieku zaczynają nabywać tę naukę? Można by pomyśleć, że od momentu, w którym dziecko rozwija swoje umiejętności rozumowania i zaczyna wychwytywać wiadomości i rozszyfrowywać je.
Ale badanie przeprowadzone przez Massachusetts Institute of Technology wyjaśnia, że dzieci mogą zacząć uczyć się od postawy swoich rodziców, ponieważ są dziećmi. W młodym wieku najmłodsi zaczynają rozumieć wartości jako wysiłek i poświęcenie, a ci rodzice, którzy okazują wielką troskę w osiąganiu swoich celów, uczą dzieci wspaniałej lekcji.
Wartość wysiłku
W ramach tych badań naukowcy zgromadzili kilka grup dzieci w wieku 15 miesięcy. Każdy z nich został pokazany różne sytuacje, jeden z nich pokazywał dorosłego, który podejmował niezręczne próby przez 30 sekund, zanim odniósł sukces w swojej misji. Reszta bardzo dobrze wykonała inne zadania trzy razy w ciągu tego samego pół-minuty.
Obie grupy dzieci posiadały zabawkę, która emitowała muzykę, jeśli naciskała przycisk, który miał sprawdzić, czy wysiłek zespołu dorośli Miał wpływ na nieletnich. "Dzieci, które widziały walkę z dorosłymi na koniec, naciskały przycisk prawie dwa razy tyle razy, co osoby, które widziały dorosłego, z łatwością osiągnęły swój cel" - wyjaśnia główny autor tego opracowania, Julia Leonard.
Naukowiec wyjaśnia, że nie można tego przyjąć jako akt imitacji ponieważ dzieci nie widziały dorosłych wykonujących czynności związane z naciskaniem przycisków. Przesłana wiadomość była taka, że oni powinni się starać, dlatego wykonali więcej działań niż pozostali.
Wychowywać w wysiłku
Nie tylko powinniśmy dawać przykład najmłodszym, aby kształcić z wysiłku. Musisz także zmotywować najmłodszych, aby przetrwali, dopóki nie osiągną swoich celów. To są niektóre wskazówki do tego:
- Zachęcaj do pożądania. Czy naprawdę chcesz coś? Jeśli nie chcesz dostać mięty, nigdy nie będzie wysiłku, aby ją zdobyć. Jeśli dziecko czegoś chce, ojciec powinien zachęcać dziecko, aby je otrzymał, ale pamiętając o napotkanych przeszkodach.
- Nagrody zewnętrzne. Gdy dzieci są małe, motywacje będą pochodzić z zewnętrznych nagród, oceny społecznej i atrakcyjności aktywności związanej z grą (motywacja zewnętrzna). Stopniowo zaczną się rozwijać motywacje związane z doświadczeniem dumy, które wynikają z osiągniętego sukcesu i przyjemności, jakie towarzyszą realizacji samego zadania (motywacja wewnętrzna).
- Wewnętrzna motywacja to taki, który pozwala ci coś zrobić, ponieważ jesteś bezpośrednio zainteresowany zrobieniem tego, a nie z innego powodu. Mamy pewne zasoby, aby rozwinąć motywację wewnętrzną: z pola intelektualnego: ciekawość i wyzwanie; i od emocji: przyjemność i samopoznanie.
- Wymaganie Generuje wielką motywację, a to z kolei skłania dzieci do angażowania się i intensywniejszego wykonywania swoich zadań, gdy są nośnikami znaczeń. Proste nałożenie wymogu i obawa przed ewentualnymi negatywnymi konsekwencjami niezgodności nie prowadzą w większości przypadków do większej motywacji do wypełniania zadań i uczenia się, ani nie zwiększają gotowości osoby do dążenia do osiągnięcia celu. ,
- Ostateczne cele. Wszyscy dążymy do realizacji zadania lub działania, gdy rozumiemy jego cele i cele, kiedy wydaje nam się to atrakcyjne, gdy czujemy, że odpowiada on naszym potrzebom i interesom, gdy możemy aktywnie uczestniczyć w jego planowaniu i rozwoju, gdy jesteśmy kompetentni, aby mu sprostać, kiedy czujemy się poznawczo i afektywnie zaangażowani i zaangażowani w jego rozwój, kiedy możemy nadać mu znaczenie. Wraz z dziećmi dzieje się dokładnie to samo.
Damián Montero
