Rodzaje rodziców: z którymi identyfikujesz się?
Wychowanie dziecka nie jest łatwe, trzeba mieć cierpliwość, wytrwałość i empatię. Rodzaj edukacji, jaką dajemy naszym dzieciom, wpłynie na rozwój ich osobowości. I nie odnosimy się wyłącznie do edukacja otrzymują w szkole, ale w rodzinie.
Wszyscy rodzice chcą, aby nasze dzieci stały się dobrymi ludźmi i umieły prawidłowo postępować. W tym celu musimy je przesłać wartości dodatnie od małych. Wszystko, czego uczą się w rodzinie, później przeniesie je na swoje własne życie.
Jakimi rodzicami jesteśmy?
Nie wszyscy ludzie są równi i dlatego nie wszyscy rodzice wychowują swoje dzieci w ten sam sposób. Pedro García Aguado i Francisco Castaño Mena mówią nam w swojej najnowszej książce "Nauczyć się wychowywać 2" z wydawnictwa Grijalbo, modele rodziców, których możemy znaleźć:
- Autorytarze: ci, którzy narzucają i ćwiczą świetna kontrola i władzę nad ich dziećmi. Zwykle robią to poprzez afirmację władzy (robi się to, ponieważ tak mówię) i wysyłają i porządkują syna bez żadnego powodu. Dzieci mają skłonność do depresji lub przyjmują tyranię.
- Overprotectors: "Nadmiernie alarmujący i bojaźliwi, tak bardzo chronią swoje dzieci przed niebezpieczeństwem, na które mogą być narażeni odmówić im możliwości odnosić się do świata "- tak Aguado i Castaño definiują to w swojej książce, ograniczają lub uniemożliwiają swoim dzieciom poznanie i zbadanie świata dla siebie, a gdy ich dziecko popełnia błąd, ukrywają je, ignorują lub usprawiedliwiają. Dzwonią do nich ze szkoły, zawsze usprawiedliwiają swoje dzieci. Fakt, że uważają, że ich dzieci są kryształami, prowadzi do poczucia, że dzieci są niepewne i mają małą wartość.
- Koledzy: Uważają się za przyjaciół swoich dzieci i dlatego zazwyczaj są bardzo liberalne. Nie wyjaśniają one ograniczeń, w związku z czym ani hierarchia rodziny, To powoduje poczucie wyższości u dziecka i prowadzi do niekontrolowanych postaw lub tyranii. To, co odróżnia ojca od przyjaciela, jest autorytetem, którego nie należy mylić z autorytaryzmem. Hierarchia w domu jest konieczna.
- Manipulatory: Używają szantażu, aby ich dzieci robiły, co chcą. W konsekwencji dzieci stosują to zachowanie we wszystkich obszarach życia: gdy tylko chcą coś osiągnąć, zwracają się do Szantaż, "Obiecują i dają prezenty w zamian za posłuszeństwo syna".
- Ci, którzy nie idą w tym samym czasie: Pedro García i Francisco Castaño określają ich jako "tych, którzy nie decydują wspólnie, co jest najlepsze dla ich dzieci, a być może, myśląc w odwrotny sposób zaprzeczają"Mają tendencję do występowania w przypadku rozwiedzionych rodziców, dziecko jedzie do matki lub ojca, a kiedy otrzymuje negatywną odpowiedź, próbuje z drugą osobą z pary, to zwykle generuje wiele argumentów w małżeństwie, powoduje wiele niestabilności w dziecko i rodzina
- Empáticos: Wiedzą, jak postawić się na miejscu swojego dziecka i dlatego pomagają im radzić sobie z negatywnymi uczuciami, takimi jak strach, smutek czy gniew. Mają między sobą a swoimi dziećmi most zaufania i szczerości, a jednocześnie mają zdolność nauczania swoich dzieci. W rezultacie dzieci mają większa kontrola nad swoimi emocjami i łatwiej im na przykład krzyczeć, gdy są poruszeni.
W skrócie możemy sklasyfikować wszystkie te typy rodziców w dwóch dużych grupach: tych, które zachęcają do pozytywnego nastawienia (umieją słuchać, komunikować się, ustalają granice *), az drugiej strony tych, które zachęcają do tyranii (autorytarni rodzice, koledzy, manipulatorzy *)
7 kluczy do poprawy edukacji Twojego dziecka
Bycie ojcem jest czasami skomplikowane, więc tutaj zostawiamy serię wskazówek, które pomogą wychować dzieci w pozytywny sposób.
1. Niech eksperymentują, nawet jeśli są złe: Wiele razy staramy się chronić nasze dzieci, aby nie komentowały nadchodzących niepowodzeń. Jednak popełnienie tych błędów jest częścią procesu edukacyjnego dzieci. Musimy pozwolić im komentować i uświadomić sobie, co ich tam zaprowadziło i jak mogą je rozwiązać.
2. Nie porównuj ani nie dyskwalifikuj: Może to wywołać poczucie niższości u dziecka, myśląc, że nigdy nie jest wystarczająco dobre. To powoduje brak bezpieczeństwa. Unikają zwrotów typu "ucz się od swojego brata".
3. Granice i dyscyplina bez zagrożeń: Ważne jest, aby ustanowić zestaw wytycznych lub norm i że są one przestrzegane, ale nigdy w sposób wymuszony lub z groźbami. Musimy sprawić, aby dzieci zrozumiały, dlaczego ważne jest, aby je przestrzegały.
4. Wzmacniaj dobre rzeczy: Wiele razy zapominamy, aby przypomnieć naszym dzieciom o wszystkich pozytywnych rzeczach. Równie ważne jest, aby naprawić złe zachowania, aby wzmocnić dobre. Dzieci są bardzo wrażliwe i dyskwalifikujący mogą na nie bardzo wpływać.
5. Bądź cierpliwy i stały: to generuje znacznie cieplejsze i bardziej zrelaksowane środowisko.Dzieci uczą się cieszyć tym środowiskiem i są bardziej przeciwne łamaniu tego spokoju.
6. Zachęcaj do kreatywności: baw się z nimi i pobudzaj ich wyobraźnię, aby dziecko nabrało dobrych nawyków poprzez zabawę i zabawę, np. mycie zębów.
7. Zaufanie: Jeśli twoje dzieci mają problem lub powinny podjąć trudną decyzję, pokaż im swoje wsparcie i sympatię. Powinni wiedzieć, że jesteś tam, aby im doradzić lub przekazać im swoją wizję problemu.
María Rojas Sanabria
