Najlepszy sposób na naukę według Einsteina

Wszystkie dzieci mają zdolność, której nie są w stanie sobie wyobrazić. Ani jego nauczyciele, ani jego rodzice. Inteligencja rośnie za każdym razem, gdy uczysz się czegoś użytecznego. Im bardziej przydatny jest to, czego się nauczyliśmy.

Albert Einstein napisał list do syna, gdy uczył się gry na fortepianie, zachęcając go do hobby. W tym liście opisałem klucz do każdego skutecznego procesu uczenia się, a najważniejszym jestGłębokie przekonanie Einsteina, że najlepiej, aby nauczyć się tego, co najlepsze, można cieszyć się zadaniem, do którego jest ono dostarczane: musimy robić to, co chcemy uczyć się i ulepszać za jego pomocą.

Dlatego musimy to podziękować Einstein nie uważał fizyki za nudną, ponieważ pomimo jej zdolności prawdopodobnie nie napisałby ani jednej linii swojej znanej ogólnej teorii względności.

IQ dzieci się nie zmienia, inteligencja ma

Każde dziecko i młodzieniec to fortepian, który ma wszystkie klucze. Może emitować wzruszającą melodię lub nie, w zależności głównie od tłumacza, który ją odtwarza. A jeśli z powodu choroby lub poważnego nieładu miał jakiś klucz z melodii, nawet z nią dobry tłumacz mógł czerpać z niego niewyobrażalnie sugestywne melodie.

Intelektualny iloraz dziecka, z którym się rodzi, nie powinien nas zajmować. To zawsze wystarcza na znacznie więcej niż to, z czego korzystamy. Liczy się to, co dziecko robi z nim. Ten iloraz prawie nie zmieni się przez całe życie, inteligencja będzie.

Człowiek staje się inteligentny, kiedy się uczy, a on się nie uczy, ponieważ jest inteligentny. Właśnie tego bronił profesor Fernando Alberca, jeden z największych na świecie wykształconych ekspertów i znany od czasu wydania jego bestselleru. Wszystkie dzieci mogą być Einsteinem.

Każde dziecko ma w sobie wszystkie elementy, które mogą uczynić go zdolnym do wielu celów, które proponuje i których nie osiąga raz za razem. To jest powód, dla którego dzisiejsze dzieci czują się tak mało zdolne do wielkich osiągnięćtrudne, do którego tylko niektórzy wybierają. I dlaczego wielu nastolatków, jak sami przyznają się w ankietach, coraz mniej aspiruje do tego, świadomi ich niezdolności do rewolucyjnych i trudnych. "Zmiana nie jest po prostu czymś bardzo trudnym, ale prawie niemożliwym", wielu wydaje się wierzyć.

Ważne jest to, co robimy z IQ, z którym przychodzimy na ten świat. Innymi słowy, ważne jest to, jak nasze dzieci stają się bardziej inteligentne, zdolne do rozwiązywania najważniejszych problemów, dopóki nie staną się zdolne do bycia szczęśliwym.

Do czego jesteśmy zdolni?

Istota ludzka tak naprawdę nie zna swoich ograniczeń. Cierpienia, szczęścia, wysiłku lub osiągnięcia.

Wiele dzieci i nastolatków ustanawia wspaniałe cele, średnie cele, małe cele i zbyt wiele nie osiągają tego, co proponują. Po prostu tego chcą, Chcą tego z udręką, z niepokojem, ale nie są w stanie położyć środków, które by to umożliwiły.

Pragnienie to nie władza

Wielu chce władzy. Oni naprawdę tego chcą. Czują zachętę i motywację innych wokół nich. Czują, że nadszedł czas. Chcieliby dostać się do pociągu, który przechodzi obok nich i wiedzą, że będzie to dla nich ważne, ale nie osiągają sukcesu, ponieważ nie wiedzą, jak lub nie mają wystarczającej siły i wytrwałości.

Nie wystarczy chcieć czegoś, aby to osiągnąć. Nie wystarczy naszym dzieciom, aby rodzice lub nauczyciele powiedzieli im, że są do tego zdolni. Jedyne, co im wystarcza, to wiedzieć, jak to zrobić i znaleźć siły, które to ułatwiają. Ale ich nie znajdują, a frustracja rośnie, a niepełnosprawność rośnie w spiralę, w której nasze dzieci i studenci ulegają.

Siła woli

"Musisz postawić więcej siły woli" - mówi wielu nauczycieli i rodziców. Ale czy dzieci i młodzież wiedzą, jaka jest wola i jak ją umieścić, kiedy jej potrzebujesz? Czy rodzice i nauczyciele wiedzą, jak to zrobić, jeśli są w tym samym wieku i w takich samych okolicznościach?

Wiele już napisano i rozmawialiśmy o woli dzieci. Dużo radzi się dzieciom, co mają robić, ale ten sam nacisk nie kładzie się na uczenie ich, jak to robić konkretnie, ani gdzie szukać takiej siły, która pozwoli im to osiągnąć. Wielu rodziców staje się zdesperowanych, gdy widzą, że ich dzieci nie wykorzystują środków do osiągnięcia sukcesu, który widzą jako rodzice potrzebni swoim dzieciom. Ale czy dzieci widzą to równie konieczne?

- "Mam zamiar zdać kolejny egzamin, muszę go zdać, zamierzam się uczyć" - powiedział mi zmartwiony student.
- "Czy wiesz, skąd wiem, czy go akceptujesz?" - powiedziałem.
- "Jak?" Zapytał.
- "Zastanawiasz się, czy dzisiaj studiowałeś, a także jutro i czy będziesz wiedział wszystko, zanim cię o to zapytają".
Egzamin przyszedł i nie minął.
- Co się stało?
- "Jak zwykle", odpowiedział: "Chciałem, ale nie zrobiłem tego".
Chociaż naprawdę nie wiedział, że jego główną wadą było to, że nie wiedział, jak to zrobić lub gdzie znaleźć niezbędną siłę.Krótko mówiąc, nie znałem prawdziwej formuły pojemności.

Formuła do nauki, według Fernando Alberca

Zapomnijmy o woli i porozmawiajmy z dziećmi o ich zdolnościach, jeśli rozumieją formułę. Formuła, która Fernando Alberca sugeruje w swojej książce Wszystkie dzieci mogą być Einsteinem, Według niej dziecko jest zdolne, gdy stosuje nieomylną formułę:

EFFORT + POTRZEBA = POJEMNOŚĆ

Każde dziecko staje się zdolne do czegoś, kiedy naprawdę rozumie, czuje i przyjmuje potrzebę, jaką ma dla tego osiągnięcia. A kiedy taka potrzeba, dodaje wysiłku, którego wymaga osiągnięcie.

- Dzieci wkładają tyle wysiłku, że coś wymaga, a nawet więcej, gdy są pewni swojej potrzeby i zdolności do jej osiągnięcia.
- Dzieci wiedzą i czują potrzebę czegoś, gdy są pewni, że są w stanie, jak i ile wysiłku włożyć, aby je osiągnąć.
- Dzieci stają się zdolne, jeśli odczuwają taką potrzebę i wkładają niezbędny wysiłek, jaki przynosi im sukces.

A więc:
- Bez konieczności, choć wkłada się wysiłek, to będzie niewystarczające. W końcu ulegnie, ponieważ nie znajdzie emocji, motywacji ani ciągłości, która tylko daje istotną potrzebę.
- Ani ktoś, kto nie wkłada wysiłku, czego coś wymaga. Bez względu na to, jak bardzo potrzebujesz się czuć i zakładać.
- Oba muszą być połączone. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy wystarczająca potrzeba została powiązana z wystarczającym wysiłkiem. Reszta to dobre intencje, pragnienia, które prowadzą dziecko, a przede wszystkim nastolatka do większej frustracji, bezsilności, rozczarowania, depresji i coraz większej niezdolności do stawienia czoła coraz łatwiejszym i mniejszym wyzwaniom.

Marisol Nuevo Espín
Rada: Fernando Alberca, nauczyciel i pisarz. Autor książki Wszystkie dzieci mogą być Einsteinem.