Wątpliwości i odpowiedzi dotyczące zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych u dzieci
Idee obsesyjne i zachowania kompulsywne wytwarzane z częstotliwością i intensywnością i które zakłócają normalne życie dziecka. Określa to Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD), dolegliwość, w wyniku której ludzie, którzy cierpią z tego powodu, nie mogą powstrzymać obsesji na punkcie myśli lub obrazów w ich umysłach i powoduje, że zwykle mają powtarzalne zachowania.
"Częstotliwość występowania zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych w dzieciństwie wynosi jeden procent", zwracają uwagę Hiszpańskie Towarzystwo Psychiatrii Dziecięcej, które ostrzega, że mimo to rodziny, które konsultują się z profesjonalistami w tej sprawie, "są znacznie mniej", co jest wyjaśnione, ponieważ rodzina często myli te zachowania z grami dla dzieci.
Ze względu na te pomieszania i wstyd powiedzieć, że zwykle dzieje się w przypadkach, gdy TOC, odpowiadamy na kilka stałych pytań dotyczących zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych u dzieci za pomocą informacji dostarczonych przez Hiszpańskie Stowarzyszenie Pediatrii w Podstawowej Opiece (Aeped).
Diagnoza OCD
Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób jest tą, która służy specjalistom zdrowia psychicznego dzieci w diagnozowaniu dzieci. Zgodnie z tą klasyfikacją, u dzieci, u których zdiagnozowano OCD, muszą one spełniać te dwie koncepcje:
- Obsesyjne pomysły lub kompulsje (lub oba) powinny być obecny przez większość dni, przez okres co najmniej dwóch tygodni. Oznacza to, że objawy muszą być stabilne w czasie.
Obsesje lub kompulsje wywołują znaczny dyskomfort u dzieckaCierpi z ich powodu lub w znacznym stopniu ingerują w ich codzienne czynności ze względu na czas konsumpcji.
"Obsesje i kompulsje nie powinny być wynikiem objawów innych zaburzeń psychicznych jako schizofrenię lub zaburzenia afektywne "wyjaśnia Towarzystwo Psychiatrii Dziecięcej.
Obsesje
Wszyscy mieliśmy pomysł, który przez długi czas unosił się nad naszymi głowami, prawie wyglądał jak obsesja, ale tak nie było. Obsesyjne myśli to te idee, myśli, obrazy czy impulsy " wybuchać raz po raz w umyśle w powtarzalny sposób", podkreślają eksperci.
Są to myśli, które nie są proste, ale raczej Są denerwujące i wywołują niepokój dziecka, który bezskutecznie próbuje się im oprzeć. Ponadto istnieją pewne problemy, które są bardziej "typowe" w obsesjach, które różnią się w zależności od wieku. W szczególności najczęstszymi obsesjami w dzieciństwie są:
-Silience. Myśli o zabrudzeniu i zainfekowaniu, jeśli dotkną powierzchni lub obiektu. Na przykład, jeśli dotkną podłogi lub stołu z jedzeniem.
- Boi się uszkodzenia i śmierci. Częstym przykładem jest pomysł, że rodzice mogą umrzeć, gdy dziecko zostanie pozostawione samemu sobie w domu.
-Symetria Myśli o potrzebie umieszczenia wszystkich obiektów symetrycznie i w porządku.
Kompulsje
Po obsesjach kompulsje przybywają: zachowanie dziecka w odpowiedzi na tę myśl powtórzyło się w jego umyśle. "Kompulsywne lub rytualne zachowania są powtarzającymi się zachowaniami, które są wykonywane wielokrotnie", określ tych ekspertów w psychiatria dziecięcadodają, że są to akty, które same w sobie "nie są przyjemne, ani nie prowadzą do wypełnienia pożytecznych zadań same w sobie". Najczęstsze kompulsje to:
- Mycie. Występuje po obsesji brudu. Czasami takie pranie (rąk lub całego ciała) może prowadzić do upadku skóry i wywołać ważne erozje, ponieważ jest powtarzane raz za razem.
-Powtórz i sprawdź. Występuje po każdym rodzaju obsesji. Na przykład, po obsesyjnej myśli o śmierci brata, który śpi w sąsiednim pokoju, przymus powtarzania polega na tym, by raz po raz chodzić do jego pokoju, aby upewnić się, że jest zdrowy.
Jak to odróżnić?
Jak powiedzieliśmy, wielokrotnie rodzice nie idą do ekspertów, gdy widzą te zachowania u dzieci, ponieważ myślą, że są grami... jak je odróżnić i jednocześnie nie prześladować za każdym razem, gdy widzimy nasze dziecko z powtarzającymi się zachowaniami?
Istnieje wiele gier, które istnieją i które mają "komponent obsesyjny lub kompulsywny ". Na pewno brzmi dla ciebie, że nie wchodzisz na płytki określonego koloru, policzysz samochody itp .; niektóre gry, które mogą stać się bardzo powtarzalne. "Różnica w symptomach zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych polega na tym, że zarówno sama gra, jak i przerwa nie wywołują niepokoju ani niepokoju." Mam na myśliJeśli zatrzymanie gry wywołuje u dziecka lęk, powinieneś rozważyć skierowanie go do eksperta, aby go ocenić.
Leczenie OCD
Będąc zaburzeniem związanym z umysłem, leczeniem Będzie to zależało od cech dziecka oraz charakter i ciężkość objawów, które przedstawia. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa rodzaje terapii, które są bardziej powszechne i skuteczne: zachowanie poznawcze i leczenie lekami przeciwdepresyjnymi, chociaż istnieją inne terapie.
Angela R. Bonachera
