Dostosuj edukację swoich dzieci

Dlaczego kształcenie wszystkich dzieci na równi, czy w końcu są tak różne? Oczywiście nie ma dwóch takich samych osób, a zatem w obliczu tego samego bodźca, każdy chwyta i działa w inny sposób. I, że każde z naszych dzieci ma swój własny charakter i musimy wziąć to pod uwagę, aby lepiej kierować ich edukacją.

Każde z waszych dzieci, nawet będąc wykształcony w łonie tej samej rodziny, z tymi samymi rodzicami i tymi samymi standardami, otrzymują własne doświadczenia. Przez całe życie, w wyniku swoich decyzji, działań lub zaniechań, otrzyma nowe i rozbieżne informacje dla pozostałych braci. W ten sposób widzimy, że wynik edukacyjny uzyskany z dziećmi jest w zasadzie konkretny w każdym z nich.

Poznaj swojego syna, aby lepiej prowadzić swoją edukację

Bez udawania, że zdobędziemy wiedzę specjalistów w dziedzinie psychologii, musimy wiedzieć różne osobliwości, które składają się na charakter naszych dzieci i córki unikając przy tym nie tylko nieosiągalnych dla nich pretensji, ale także frustracji samych siebie jako rodziców.

Oczywiste jest, że każde dziecko jest inne, ma swój charakter, a poprzez niego przeżywa zestaw działań i reakcji psychologicznych typowych dla ich indywidualności. Jego charakter jest wrodzony i charakteryzuje się zestaw smaków, awersji, uzdolnień i nieudolności, które są częścią "ich" natury.

Aby wychowywać z możliwie największym marginesem skuteczności, rodzice muszą starać się poznać charakter każdego z naszych dzieci, tylko w ten sposób możemy ocenić ich wynik lub zachowanie w wymiarze sprawiedliwości. A dzięki edukacji, jaką im zapewniamy, stworzymy ich osobowość, w wyniku tego, co daje natura i co zostało nabyte; mieszanka charakteru, rodzinnej atmosfery i zewnętrznych wpływów w którym rozwija się jego życie, które objawia się poprzez to, co nazywamy "jego zachowaniem". Stąd znaczenie poznania ich do maksimum.

Przyjmijcie wasze dzieci takimi, jakie są, a nie takimi, jakimi chcielibyście być

Twój syn jest taki, jaki jest. Jego charakter jest wrodzony i najlepiej jest przyjąć, uczciwie, jego sposób bycia i zgodnie z nim spróbować pomóc mu poprawić się jako osoba, być "dominus", panowie, nie niewolnicy, z siebie. W tym celu dobrze jest rozważyć szereg okoliczności, które mogą determinować ich osobiste różnice: dziedziczne, otrzymane bodźce, miejsce zajmowane w rodzinie, ich przyjaciół i nauczycieli, ich charakter itp. Tylko dzięki dokładnej znajomości syna możemy osądzić go sprawiedliwie, Wymaga to wiele wysiłku, aby współistnieć z nim lub z nią i zaakceptować fakt, że nie zawsze musimy zmieniać jego rzeczywistość, aby dostosować się do naszej. Mają swoją osobowość, a naszym zadaniem będzie dostarczanie wskazówek, aby były lepszą osobą, a nie kontynuacją nas samych.

Twoje dzieci powinny zauważyć, że szczególnie chcesz, aby każdy z nich, a nie tylko jako całość. Każde dziecko powinno czuć się ważne w domu, rezerwując chwilę dnia, aby opowiedzieć o swoich zmartwieniach i radościach, o ich ważnych rzeczach, które z perspektywy dorosłego będą wydawać się nieistotne. I wiedząc, jak sprawić, abyś zobaczył, że naprawdę podoba ci się to, w jaki jesteś, wzmocnisz swoją samoocenę i zobaczysz, jak szczerze starasz się go poprawić, aby było lepiej.

Powodem, dla którego kształcimy, jest miłość, dzięki której nasze dzieci są szczęśliwe. I będą szczęśliwi tylko wtedy, gdy w wyniku tego procesu osiągną z dnia na dzień pełną osobistą poprawę. Ci, którzy nie rozumieją dobrze szczęścia, prędzej czy później odczuwają gorycz niezadowolenia. Niezadowolenie, jeśli uznają, że szczęście jest "posiadaniem" dóbr materialnych, ponieważ nie wszystkie mogą zostać osiągnięte, a zawsze będzie nam brakować niektórych, jeśli nie wielu z nich. Niezadowolenie, jeśli uważają, że szczęście nie cierpi z powodu bólu, chorób lub ograniczeń, ponieważ człowiek jest ograniczony, nigdy nie jest odporny na choroby i ból, a to, fizyczne czy duchowe, wydaje się być nieodłączną cechą naszej natury. Wymaga to jednak, abyśmy wiedzieli, jak rozpoznać udoskonalone doświadczenie, które w większości przypadków wymaga tego, zanim ktoś nauczy nas rozpoznawać, identyfikować, akceptować i cieszyć się tą chwilową poprawą, na czas i pozornie, czasem nawet prawie nieistotne.

Najbardziej skutecznymi i nawykłymi środkami wykorzystywanymi w środowisku rodzinnym do wychowania dzieci są współistnienie, dialog i przykład, które wymagają od wychowawców rodziców właściwego kryterium, jakości czasu poświęconego i, zasadniczo, spójności. Ale ta spójność nie ogranicza się do twojego przykładu, ale do wysiłku, który wymaga autentycznej edukacji, poznania charakteru każdego dziecka i każdej córki, zaprojektowania konkretnego planu poprawy, a tym samym ukierunkowania ich osobowości. Jest to wiedza o twojej postaci, gdzie znajdziesz klucze do spersonalizowania tych pomocy.

Wskazówki, jak dostosować edukację każdego z dzieci

- Pomyśl o mocnych i słabych stronach każdego z twoich dzieci. Informacje te należy uzyskać nie tylko poprzez obserwację dziecka, ale także za pomocą książek, doświadczeń znajomych lub porady profesjonalistów. Jest to najbezpieczniejszy sposób na zachowanie się przed swoim zachowaniem.

- Pomóż zwiększyć swoje mocne strony mając dobry wizerunek, chwaląc to, co robią dobrze, podnosząc ich samoocenę, ufając, że osiągną to, co zamierzają zrobić.

- Zaakceptuj sposób bycia swojego dziecka, przyjmując jego osobliwości. Nie udawaj, że dostosowuje się do sposobu bycia, który chciałbyś mieć i że jest to tylko twój sposób bycia. Jeśli tego nie zaakceptujesz, staniesz się zdesperowany i poważnie narazisz swój związek matczyny / ojcowsko-synowski.

Jest tylko szczęśliwy, że doświadcza ciągłego zadowolenia z osobistej poprawy w niektórych aspektach osobistych: kapral, uczuciowy, sentymentalny i duchowy. Nie jest konieczne bycie jednocześnie w każdym z nich, wystarczy być świadomym ciągłego doskonalenia się w niektórych "odczuciu" szczęścia, poznania siebie i poczucia "szczęścia". Zastanówcie się, jakie małe wyzwania powinniście postawić każdemu dziecku, aby krok po kroku zdawać sobie sprawę z osobistego doskonalenia i wiedzieć, jak się nim cieszyć. Nastrojowy gdy wstajemy, uśmiech; do idealnego podarunku w jego obowiązkach, obowiązek wykonania ich w ramach harmonogramu; najbardziej zdenerwowanym, cierpliwym, gdy w domu nie ma ciszy na naukę itd.

Ana Aznar
Rada: Antonio López Roa, Prezes Instytutu Nauk o Rodzinie. Doradca rodzinny