5 kluczy do wyjaśnienia przemocy dzieciom na świecie
Gwałtowne obrazy z wojny, konfliktów i terroryzmu, które dzieci widzą w telewizji, w gazetach, komentarze, które słyszą od nas, w szkole i na ulicy, generują w dzieciach beznadzieję, niepewność, a także zwiększają agresywne impulsy w odpowiedzi na napięcie i niepewność.
Dziś zdjęcia i wiadomości z przemoc na świecie, ale pozostawia resztki, szczególnie u dzieci: strach. Obawiają się, boimy się, że to nam się przydarza. Jak więc wytłumaczyć dzieciom, że na świecie istnieje zło?
Surowa rzeczywistość przemocy na świecie
W wieku od 8 do 12 lat dzieci są w wieku, w którym zaczynają się zastanawiać, zadawać sobie pytania, doceniać to, co jest sprawiedliwe i niesprawiedliwe, a my, rodzice, musimy towarzyszyć im w tej refleksji iw tej formacji. , pomóż im mieć krytycznego ducha. Są w ewolucyjnym okresie, w którym odróżniają rzeczywistość od fantazji.
Z tego powodu ten proces "otwarcia się na najbardziej prymitywną rzeczywistość na świecie" musi odbywać się z odpowiednią, edukacyjną informacją i bez pesymistycznej lub przytłaczającej surowości. Cierpienie ma negatywną stronę, która prowadzi do rozpaczy, ale ma pozytywną stronę, która powoduje, że zaczynamy i wydostajemy się z siebie. To jest nasza nadzieja, możesz zrozumieć nie mniej niż to, czego potrzebujesz.
Jak wytłumaczyć dzieciom o przemocy i wojnach na świecie
Na pytanie dzieci o przemoc na świecie, dlaczego wojny i zbrojne konfrontacje, ataki ... wiedza o tym, jak rodzice powinni reagować, jest niezbędna, aby uniknąć karmienia ich lękiem.
1. Powiedz prawdę: dzieci nie powinny być ukryte, co dzieje się na świecie, nie powinniśmy ich oszukiwać, mówiąc im, że wojny, konflikty, przemoc i terroryzm nie istnieją. Szukają swoich rodziców, aby wyjaśnić, co widzą, słuchają na ulicy, wśród swoich kolegów z klasy. Musimy także narazić ich na rzeczywistość życia, świata. Aby nie powiedzieć im, że tragedie istnieją, nie jest dla nich dobre. Będziemy ukrywać rzeczywistość. Tak więc musimy im wyjaśniać rzeczy tak, jak je rozumieją, nie powodując przy tym udręki, Zawsze musisz iść naprzód i wyjaśniać, co stało się z drugą stroną.
2. Z miłością i bez prostoty: umysł dziecka jest nadal wrażliwy, niewinny. Dlatego szukaj prawdziwych odpowiedzi, ale nie twardzielowych, zimnych, tragicznych czy negatywnych. Zawsze tęsknię za nadzieją i optymizmem. Oto jak musimy im wyjaśniać, spokojnie i bez dramatyzmu, chociaż czasami widzimy rzeczywistość bardzo czarną. Zwroty takie jak "ten świat nie ma rozwiązania, nie jesteśmy bezpieczni nigdzie", nie pomogą naszym dzieciom, wciąż bezbronnym, które szukają w nas schronienia i stabilności. Sposób, w jaki stajemy wobec problemu, wpłynie na nich całkowicie.
3. Bez zbyt wielu zdjęć: aby wyjaśnić rzeczywistość, nie jest konieczne, aby musieli przestrzegać wyraźnie w telewizji lub w gazetach wojen, zmarłych, bólu ... W każdym razie musimy także poznać nasze dzieci. To nie to samo, że widzisz obrazy "dzieci-żołnierzy" z 7 lat, które z 12. Musisz także poznać jego charakter, jak jest pod wrażeniem i jak to wpływa na niego. W każdym razie, specjaliści podkreślają, że zawsze lepiej wytłumaczyć im wydarzenia, akty terroryzmu, niż zobaczyć te fakty w telewizji. A ponadto, aktualności, tak sensacyjne, nie są najlepszym sposobem na wyjaśnienie naszych dzieci w tym wieku przemoc na świecie, W wieku 10 lat będziemy obserwować naszego syna, jeśli jest on przygotowany do oglądania wiadomości, w których kilka dzieci zostało zabitych przez akt terrorystyczny.
4. Bez powodowania frustracji lub nienawiści: nie potrafimy wyjaśnić naszym dzieciom, że są okropni ludzie, którzy bez skrupułów stawiają bomby. Spowodujemy ich terror i niepewność. Zło istnieje i są ludzie, którzy robią złe rzeczy, którzy są chorzy, ale jest wielu innych dobrych ludzi, którzy nie chcą ranić innych. Z tego powodu wyrażanie pesymistycznych i dyskryminujących opinii na temat innych krajów, imigrantów, innych osób itp. Ma negatywny wpływ na dzieci. Dają poczucie beznadziejności, zwiększają strach, zachęcają do przemocy i uniemożliwiają dzieciom wyobrażanie sobie konstruktywnych rozwiązań i ufanie w ich kraju.
5. Pozwalając zapytać: pozwólcie mu wydobyć z jego umysłu wszystko, co go przeraża, wszystko, co go niepokoi lub wywołało strach. Pomóż mu się zastanowić, uspokoić i zadać sobie pytanie o zło i na dobre. Jeśli zauważysz, że twoje zachowanie jest bardziej agresywne, możesz zareagować w ten sposób z obawy przed sytuacją i najlepiej będzie porozmawiać z nim o tym, co czuje i myśli.
Gisela Zapata, Psychoterapeuta
Rada: Carlos Goñi i Pilar Guembe, nauczyciel i pedagog, a także autorzy książki Łatwo być rodzicem!
Więcej informacji w książce Wolność i tolerancja w społeczeństwie pluralistycznym. Sztuka życia. Autor Alfonso Aguiló.
