Hojność, sztuczki do nauczania dzieci
Uczenie dziecka o byciu hojnym nie jest łatwe, szczególnie biorąc pod uwagę, że dzieci znajdują się w stanie naturalnego egoizmu i nie wiedzą, jak postawić się na miejscu otaczających je osób. Te sztuczki mogą ułatwić rodzicom nauczanie wielkoduszności, Wychowywanie dziecka tak, aby uczył się oddawać innym i oferować swój czas i umiejętności, dodaje punkt ciężkości tej hojności, którą chcemy zaszczepić w nim.
Sztuczki, by uczyć dzieci wielkoduszności
- Staraj się przyswoić, że powinieneś także dzielić swój czas, a nie tylko przedmioty materialne, Na przykład, możesz spędzić część swojego popołudnia bawiąc się z dzieckiem lub nie robiąc hałasu, aby twój starszy brat mógł się uczyć.
- Spraw, aby zrozumiał, że dzielenie się jego grami również mu pomożelub on sam, zwłaszcza, że jego przyjaciele również pożyczyli mu swoje rzeczy. W ten sposób będzie ci łatwiej pozbyć się kilku rzeczy.
- Zaproponuj swój własny przykład codziennie. Jeśli dziecko sprawdzi, w jaki sposób zostawiamy mu lub jego braciom nasze rzeczy (książkę, czasopismo, grzebień ...), szybciej zacznie przyswajać pojęcie hojności.
- Uśmiechnij się, synu, On tego potrzebuje. Czyniąc to, mówisz, że ważne jest dla ciebie, że go kochasz i że jesteś z niego zadowolony.
- Nigdy nie przegap komplementów za każdy mały gest hojności, jaki może mieć nasz syn. To najlepszy sposób na zachęcanie do takich postaw.
- Aby nauczyć się myśleć o innych, Dobrze jest zacząć od zachęcania go do robienia rzeczy, w których jest dobry i lubi. Na przykład, jeśli dziecko ma dobrą rękę do rysowania, możemy poprosić go, aby uczynił go "nauczycielem" ze swoim młodszym bratem i nauczył go malować. Wtedy poprosimy ich, aby pokazali nam, co zrobili, a my im pogratulujemy, jeden za naukę, a drugi za nauczanie. Nasz syn będzie się powoli uczyć, aby przekazać swój talent innym.
Ucz się wielkoduszności, ucząc poprzez przykład
W wielu przypadkach rodzice przyjmują wiktymizujące podejście do edukacji naszych dzieci, pracy, ciężaru domowego itd. Ten obraz jest skrupulatnie zbierany przez nasze dzieci i rośnie z tym samym uczuciem przed własnymi zobowiązaniami.
Jak reagujemy na małe wypadki w domu (szklankę mleka, która spada ...), czy to lekceważysz, czy robisz dramat? Kiedy mówisz o swojej pracy, czy przekazujesz problemy lub komentujesz to, co lubisz? Jak wyglądasz, gdy jesteś chory? Czy czołgasz się po domu, nie pielęgnujesz się, czy starasz się wyglądać tak przyjemnie, jak to możliwe, nawet jeśli wszystko to boli? Pomyślcie, jak zachowacie się, wasze dzieci. Jeśli będziesz się uśmiechał z powodu trudności, zobaczą to jako normalne i często będą się uśmiechać.
Naucz wielkoduszności i ucz się na doświadczeniu
Dzieci w tym wieku zaczynają mieć pewne społeczne sumienie, zaczynają internalizować poczucie uprzejmości. Ale z powodu braku kontroli, a także dlatego, że mogą być zbyt skupieni na sobie, łatwo zapominają o hojności i życzliwości, gdy są wściekli, zmęczeni lub głodni.
Dlatego wygodnie jest to wyjaśnić wielkoduszność i służba innym jest koniecznością ludzi, którzy satysfakcjonują dla siebie, z radością spełnienia i satysfakcji z robienia czegoś dobrze wykonanego. W tym wieku, wyjaśniając to w bardzo prosty sposób, już rozumieją te pojęcia, ale być może lepiej to rozumieją, używając małych historii lub z przykładami graficznymi.
Dzięki tym przykładom pokażemy, że każdy ma możliwość dawania innymAby uczynić je dobrymi, a ta zdolność jest jak skarb, który jest opętany i musi być rozdystrybuowany, ponieważ jeśli nie zostanie dostarczony, nie działa on ani dla siebie, ani dla nikogo. Ten skarb ma tylko jeden cel: rozpowszechniać go, by czynić dobro innym, i to daje szczęście. Jeśli nic nie jest dane, ludzie stają się samolubni, a egoizm wywołuje jedynie smutek.
Z hojnością szukamy szczęścia u innych
Krótko mówiąc, wiedzą, jak szukać szczęścia innych, ponieważ jest to jeden z najbardziej bezpośrednich sposobów na osiągnięcie własnych. Ale dzieci nie są obsługiwane przez teorie, muszą je doświadczać.
Być może może zacząć od wykazania czegoś przeciwnego: samolubstwo wywołuje smutek, Na pewno pojawi się okazja, w której syn lub córka skapują nie pożyczając czegoś, nie poświęcając części swojego czasu na pomoc itp. Po upływie pewnego czasu (na przykład następnego dnia, aby mógł nadal pamiętać), syn będzie musiał zobaczyć, jak go minął, jak smutny był i jak źle spędził czas.
W ten sam sposób nadejdzie czas, kiedy podasz swój gust, by pomóc innym. Jest to chwila uwielbienia i uznania, wspaniała broń edukacyjna dostępna dla rodziców.W ten sposób uświadomi sobie, że oprócz dawania ręki komuś innemu i czucia się szczęśliwym, sprawia, że jego rodzice są szczęśliwi.
Conchita Requero
Może Cię zainteresować:
- Educate in values, hojność
- Wartość wysiłku we wczesnej edukacji
- Pomysły na nauczenie dzieci, jak współpracować
