Gorączkowe infantylne infekcje: jak się dowiedzieć, czy jest to niebezpieczne
Najczęstsze zaburzenie konwulsyjne w dzieciństwie objawia się jako gorączkowe infantylne infekcje, Pojawiają się w przebiegu procesów gorączkowych, bardzo licznych w pierwszych latach życia. W przypadku drgawek gorączkowych należy rozróżnić trzy typy: napady typowe lub zwykłe z gorączką, nietypowe i współistniejące.
Kiedy warunki typowe drgawki gorączkowe Lub prosta prognoza jest doskonała. Być może dziecko może przedstawić kolejny podobny kryzys w procesie gorączkowym w ciągu nadchodzących miesięcy lub lat, chociaż prawdopodobnie nigdy się to nie powtórzy. Ale nie ma ryzyka uszkodzenia mózgu, a dziecko będzie kontynuowało swój rozwój fizyczny i umysłowy z absolutną normalnością. W takich przypadkach nie trzeba przyjmować żadnych leków i należy ich unikać tylko w przyszłości, które mają gwałtowny wzrost temperatury.
Skąd wiadomo, że drgawki gorączkowe są łagodne?
Aby zostać sformułowane jako typowe lub proste, napad musi spełniać wszystkie te cechy:
1. Występują u dzieci powyżej sześciu miesięcy i poniżej pięciu lat.
2. Zdarza się w trakcie gorączkowego procesu to nie wpływa bezpośrednio na centralny układ nerwowy. Najczęściej spotykane są infekcje dróg oddechowych - zapalenie zapalenia zatok, zapalenie migdałków, katar, infekcje grypowe i żołądkowo-jelitowe.
3. Nie upłynęło więcej niż dwanaście godzin od początku gorączki. Zazwyczaj pojawiają się przy pierwszym "wzroście", a nawet zanim rodzice zauważyli obecność gorączki.
4. Że nie ma historii jakiegokolwiek uszkodzenia mózgu, zarówno wrodzone, jak i nabyte po urodzeniu.
5. Nie będzie rodzinnej historii napadów z wyjątkiem, być może, konwulsje również gorączkowe u niektórych członków rodziny, ponieważ ta choroba zwykle rozpoznaje pewne dziedziczne predyspozycje.
6. Atak powinien trwać krócej niż piętnaście minut, Zazwyczaj trwają od jednej do pięciu minut, więcej niż wystarczająco dużo czasu, aby rodzice poczuli się wiecznością.
7. Ruchy będą uogólnione i symetryczne drgania po obu stronach ciała. Mogą one towarzyszyć, jak już wspomniano, utracie przytomności i mimowolnej emisji moczu i kału.
8. Kiedy kryzys ustąpi, samodzielnie lub z interwencją lekarską, dziecko jest całkowicie normalne, może trochę niedowładne, ale bez żadnych trudności w ruchu wszystkich mięśni.
9. Po tygodniu po kryzysie Wykonany elektroencefalogram u pacjenta powinien być prawidłowy, bez oznak uszkodzenia mózgu lub obecności ogniska padaczkowego.
Nietypowe napady padaczkowe
To się nazywa atypowe drgawki gorączkowe tej, w której rozwoju brakuje któregokolwiek z dziewięciu punktów wskazanych dla typowych lub kilku z nich. Tutaj trzeba rezerwować rokowanie, ponieważ szanse na ponowne wystąpienie kryzysów są dość wysokie, a także ten rodzaj kryzysu pojawia się u niektórych dzieci, które później będą padaczkami, które są pierwszą manifestacją tej choroby i poważniejszymi.
Te dzieci powinny otrzymać pewien rodzaj leczenia, chociaż nie ma jednomyślnej zgody co do charakterystyki leczenia. Dla niektórych lekarzy korzystne jest utrzymywanie pacjenta w ciągłym leczeniu w latach, w których można przewidzieć pojawienie się nowych kryzysów; dla innych leki byłyby konieczne tylko w okresach gorączkowych lub w procesach, w których można się spodziewać wystąpienia gorączki.
Dzieci, u których wystąpił jeden lub więcej atypowych drgawek gorączkowych, powinny być okresowo sprawdzane przez pediatrę lub neurologa dziecięcego w celu ustalenia, za pomocą regularnych badań klinicznych i elektroencefalograficznych, obecności objawów epileptycznych.
Ich rozwój psychiczny jest zwykle normalny i konieczne jest zapewnienie, że przepisane leki nie wpływają na ich zdolność do uczęszczania, co jest fundamentalne dla nauki w tym wieku.
Jakie napady są niebezpieczne?
The Gorączkowe współistniejące drgawki są takie, które pojawiają się w przebiegu gorączkowych procesów zakaźnych, które bezpośrednio wpływają na ośrodkowy układ nerwowy - zapalenie łożyska, zapalenie mózgu-. Dlatego mają one większy stopień nasilenia, wynikający z tego wpływu na mózg i mają niewiele wspólnego z prawdziwym kryzysem gorączkowym. Będą one traktowane w innym artykule wraz z chorobami, które je wywołują.
José Ignacio de Arana. Lekarz medycyny i chirurgii. Specjalista w zakresie pediatrii i opieki nad dziećmi
