Detronizowany książę: jak wpływa na wiek
Przybycie brata jest ekscytującym wydarzeniem dla całej rodziny. Jest to zmiana, która pociąga za sobą adaptację, nie tylko przez rodziców, ale także przez starszego brata. Będzie najbardziej dotknięty, ponieważ często postrzega nowego członka rodziny jako intruza, rywala, z którym trzeba walczyć.
Przybycie brata jest jednym z najczęstszych powodów zazdrości u dzieci. Reakcja emocjonalna starszych dzieci na nowego członka rodziny znana jest jako "złożony lub starszy brat Kaina", termin wymyślony po raz pierwszy przez francuskiego psychologa Charlesa Baudouina. Nie docierając do końca biblijnej opowieści, ci ludzie protestują, ponieważ nikt nie zapytał ich, czy zgadzają się dzielić z rodzicami z inną osobą.
Zazdrość jest normalną i oczekiwaną odpowiedzią na utraconą uwagę, uczucie i troskę. Są pozytywne, o ile sugerują zdrowy rozwój przywiązania z podstawowymi opiekunami, niezbędne narzędzie do kochania i bycia kochanym w przyszłości. Ponadto są one adaptacyjne, pozwalają bronić się przed nieznaną zmianą. Według Carla Rogersa, ojca terapii skoncentrowanej na osobie, "są one jedynie drugorzędnymi konsekwencjami frustracji potrzeb tak istotnych, jak bezpieczeństwo, akceptacja lub uczucie".
Zazdrość detronizowanego księcia
Mimo że wyróżniają się jako bohaterowie po narodzinach dziecka, mogą pojawić się również w momentach, w których osiąga ważne kamienie milowe rozwoju, dzięki którym jego kompetencje są bardziej widoczne. Zwykle znikają w czasie, gdy dziecko udowadnia, że dzielenie się miłością rodziców nie oznacza ich końca. Przeciwnie, miłość nie jest podzielona, multiplikowana. Mogą jednak stać się problemem, gdy doprowadzą dziecko do skrzywdzenia małego dziecka lub do osiągnięcia dojrzałości.
Logiczne jest, że rodzice inwestują wielką energię przed narodzinami nowego dziecka. Jednak starszy brat może nie rozumieć tej zmiany i może czuć się "zdetronizowany". Dlatego sposób, w jaki dziecko jest przygotowane na przybycie jego młodszego brata, zarówno w czasie ciąży, jak i po porodzie, wpłynie na sposób, w jaki przyjmuje i włącza grupę rodzinną.
Kiedy i jak to powiedzieć? Jak zareaguje? Jak możemy działać, aby uniknąć zazdrości? Oto niektóre z typowych pytań rodziców na temat tego wydarzenia.
Jak reagują pierworodni?
Doświadczenie zmiany roli może wywołać uczucie przemieszczenia lub samotności oraz lęk przed odrzuceniem lub porzuceniem. Jego reakcja (lęk, podejrzliwość, ciekawość, podekscytowanie, obojętność) będzie determinowana zarówno przez jego temperament, jak i nastawienie rodziców w procesie adaptacji do zmiany.
Reakcje na przybycie młodszego brata
Dzieci, przed przybyciem małego brata, mogą reagować z:
- Nadwrażliwość i drażliwość.
- Różne objawy lęku (na przykład zmiana jedzenia lub snu).
- Wycofanie się i nieśmiałość.
- Nieposłuszeństwo wobec władzy (rodziców i nauczycieli) i postawa opozycyjna (zwłaszcza gdy uczestniczą w zajęciach poświęconych dziecku).
- Agresja, a jego brat jest główną ofiarą jego wrogości.
- Postawy regresywne (na przykład, aby powrócić do oddawania moczu w łóżku, aby ssać kciuk lub zażądać butelki lub smoczka).
- Różne objawy fizyczne (na przykład ból jelit lub głowy).
Istotne jest rozróżnienie między złym zachowaniem a reakcją obronną na strach przed nieznanym. Ważne jest, aby go wysłuchać i przekazać mu, że chociaż jego uczucia są nawykowe, musi nauczyć się wyrażać je w bardziej odpowiedni sposób.
Odpowiedź na tę zmianę zwykle przechodzi przez trzy etapy, zmienne w każdym dziecku:
- Protest: prowadzi do odzyskania wymaganej uwagi.
- Rozpacz: niepokój w przypadku braku odpowiedzi.
- Adaptacja: akceptacja nowej sytuacji.
Jak wiek wpływa na detronizowanego księcia
Uraza spowodowana przez nowego rodzeństwo różni się w zależności od wieku:
- Jeśli są naprawdę małe kiedy brat się rodzi, mogą nie zauważyć zbyt dużej obecności i dostosować się praktycznie bez wysiłku do sytuacji, której nie mogą zrozumieć, tak jak wiele innych sytuacji w ich otoczeniu.
- Do 3 lat, w przybliżeniu, dziecko ustanawia związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy jego przybyciem a utratą uwagi ze strony rodziców. Od tego momentu zaczyna rozumieć, jaką funkcję mu reprezentuje. Jednak na etapie przedszkolnym, charakteryzującym się impulsem natychmiastowej satysfakcji z ich pragnień, trudno jej zrozumieć, że dziecko wymaga więcej uwagi niż on.
- Od 6 lub 7 lat, W chwili, gdy zaczyna przezwyciężyć egocentryzm, zaczyna postrzegać go jako inną osobę.
Irene Alustiza Quintana
