Młodzież: gdy przyjaźnie stanowią problem
Koncepcja przyjaźni wymaga wzajemnego uczucia i uznania, dobrowolnej decyzji po obu stronach, troski o pomaganie innym bezinteresownie i wytrwale. Dla Alfredo Alonso-Allende, autora książki Przyjaciele (Word, dBolsillo, 2015), "bycie przyjacielem to zadanie, zadanie", to znaczy definicja przyjaźni nie wynika tak bardzo z tego, co jest samo w sobie, od tego, czego wymaga. "Nie wystarczy być miłym lub upaść, aby dwie osoby mogły zostać przyjaciółmi" - mówi.
Cnoty szczerej przyjaźni
Aby osiągnąć tę szczerą przyjaźń, osoba musi pielęgnować cztery cnoty, cztery stałe nawyki, które są niezbędne w kontaktach z przyjaciółmi: zaufanie, hojność, lojalność i wdzięczność.
Zaufaj Dzięki zaufaniu rozumiemy zarówno to, co mamy w sobie, jak i czego oczekujemy od naszych przyjaciół. Ale nie może to oznaczać nadmiernej ingerencji w nasze życie prywatne, ale naturalności koniecznej do radzenia sobie z przyjaciółmi z dowolnego tematu.
Hojność Szczodrość w przyjaźni nie jest hojnością w materiale, ale czymś jeszcze ważniejszym, czasem. A poza tym, że rozdajesz te chwile towarzystwa, przyjaźń jest również hojna, ponieważ wie, jak wybaczać błędy innych ludzi.
Lojalność Szczere przebaczenie przechodzi także przez lojalność. Przyjaciel? Wyjaśnia Alonso-Allende? zamyka usta, gdy nad nami kryje się krytyka lub ironia, ale koryguje nas lojalnymi uczuciami w obliczu błędu.
Wdzięczność Zdarza się, że społeczeństwo tak trudno jest dziękować, że woli nie prosić o przysługi. Ale przyjaźń najpierw potrzebuje pokory, a wdzięczności później, aby można ją było hojnie oddać.
Kiedy przyjaźń jest problemem
- Toksyczne przyjaźnie w młodości. Występują, gdy utylitarna koncepcja przyjaźni wykracza poza okres dorastania. Związki o skrajnej zależności są często generowane, czasami z aspektami psychicznego znęcania się.
Niektórzy młodzi ludzie są zanurzeni w sytuacjach, które uważają za niewystarczające, ale tych, którzy nie wiedzą, jak wyjść z obawy przed zerwaniem z tym, co jest w ich otoczeniu głównym nurtem.
Problem polega na tym, że rodzice mają trudności z zerwaniem z tą rzeczywistością. Wcześniej, gdy było to odpowiednie, rozważano zmiany w szkole lub domu. Dzisiaj Internet uniemożliwia umieszczenie ziemi w środku. Tutaj tylko szczera komunikacja z dziećmi pomaga im dostrzegać ryzyko tego związku.
- Nie znam twoich przyjaciół. Jedną z najczęstszych skarg ze strony rodziców jest to, że nie wiedzą nic o przyjaciołach swoich dzieci, prawie wirtualnych znajomych, z którymi nie mają bezpośredniego kontaktu. Przed wprowadzeniem nowych technologii rodzice znali osobiście przyjaciół dzieci, ponieważ związek był fizyczny, twarzą w twarz.
Aby rozwiązać ten problem, nie możemy naruszać prywatności naszych dzieci i wkraczać w ich wirtualny świat, ale musimy sprzyjać odnowie prawdziwego kontaktu z dziećmi.
Ale będzie to dla nas dodatkowy wysiłek, aby ćwiczyć taksówkarzy w naszym wolnym czasie, a przede wszystkim, aby otworzyć drzwi do naszego domu, hałas i nieporządek, który generuje posiadanie dużej grupy w każdym pokoju w domu. Nie chodzi o to, by rodzice byli na czele swoich dzieci, ale o oferowanie naturalnej, zdrowej i przyjaznej przestrzeni, która pozwala im monitorować, z kim się poruszają ich dzieci.
- Nie mogę znieść przyjaciół mojego partnera. Mówią, że pobieramy się z mężem lub żoną i całą rodziną, ale nikt nie zauważa, że wychodzimy za mąż za przeciwników, czy im się to podoba, czy nie. Jeśli im się spodoba, życie przyjaźni jako pary przepłynie bez trudu.
Jeśli nam się nie podoba, warto przestać myśleć o przyczynach, jeśli są prawdziwe lub oczywiste, i do jakiego stopnia możemy zaakceptować przyjaźnie przeciwieństw, które nas nie zadowalają.
W każdym razie nie jest tak źle, że pary rezerwują przestrzeń swojej przyjaźni, o ile nie wpływa to na wspólne życie. Ideałem będzie, aby para stworzyła przyjaźnie od tych, które przyniosły i wraz z sumą nowych przyjaciół, których znajdą.
Alicia Gadea
Więcej informacji w książce Przyjaciele, autor Alfredo Alonso-Allende. Słowo, dBolsillo, 2015
