Dlaczego powinieneś przestać nadopiekuńczać swoje dzieci i nauczyć ich stawić czoła życiu
Wygląda na to logiczne: od momentu, w którym dana osoba staje się ojcem, życie jego syna jest najważniejsze i nie chce cierpieć ani nie nic złego, Ale co jeśli przejdziemy i musisz przestać nadopiekuńczać swoje dzieci? Z tego alarmu psychiatra dziecięcy z Psychiatrii i Służby Psychologii Klinicznej szpitala uniwersyteckiego HM Puerta del Sur, Lilia Marinas, który opowiada się za powstrzymaniem nadopiekuńczości dzieci, a zamiast tego uczy ich stawić czoła życiu.
"Gdy twoje dziecko rośnie, musisz się uczyć odpręż się sam", mówi ten ekspert, który żałuje, że przez kilka lat" widzi skłonność rodziców do tego Nadopiekuńczość dzieci", co utrudnia ich autonomię." Interpretują, że najlepszym sposobem dbania o swoje dzieci jest unikanie ryzyka i trudności, ale nie zdają sobie sprawy, że dzięki nadopiekuńczości dziecka ograniczają możliwości rozwoju ", wyjaśnia psychiatra dziecięcy.
Rodzice helikopterów: najbardziej nadopiekuńczy
Kiedy mówisz nadopiekuńczy rodzice jest niemożliwe nie wspominając już o hyperpaternity i "helikopterze rodziców", który odnosi się do stylu edukacyjnego łączącego nadopiekuńczość z nadmiarem kontroli i wysokim popytem: "Rodzice martwią się o przyszłość ich dzieci od bardzo wczesnego wieku, wzmacniające konkurencyjność i postrzeganie niebezpiecznego świata pracy ", kontynuuje ten ekspert, który zapewnia, że w końcu" z pragnieniem, aby dać im to, co najlepsze, w końcu chronią ich przed życiem zamiast przygotowywać ich do zmierzenia się z nią. "
Konsekwencje nadopiekuńczości dzieci są poważne. Jest to o wiele ważniejsze, niż mogłoby się wydawać i może mieć poważne konsekwencje. A poziom emocjonalny, dzieci tej klasy rodziców "to dzieci, które nie uczą się odpowiadać za swój dobrobyt lub działanie, ponieważ zawsze otrzymywały natychmiast to, o co prosili". A co z tym? Maluchy "nie rozpoznają swoich błędów, są bardziej niedojrzałe, często czują się niezadowolone i mogą reagować irytująco lub agresywnie, jeśli inni nie reagują na ich żądania", komentuje mariny w komunikacie prasowym przesłanym przez szpital.
Kolejna poważna konsekwencja tego rodzaju edukacji dla dzieci dotyczy ich uczenie się: po dorastaniu w tym środowisku dzieci wykazują tendencję do wykazywania mniejszej inicjatywy i niewielkiego rozwoju kreatywności, a także zniechęcenia poprzez studia.
Dlaczego dobrze jest karać i karcić swoje dzieci
Tak, kiedy maluchy źle się zachowują Musisz wytłumaczyć im, dlaczego nie można tego zrobić, ale jeśli zachowanie się powtórzy, musisz je zbesztać, a nawet ukarać. W tym momencie ekspert zapewnia, że dobrze jest "okazywać złość", ponieważ "służy to podkreśleniu niezgodności z zachowaniem dziecka".
Oczywiście "musimy przypisać karcenie zachowaniom, które chcemy poprawić, i nie uciekać się do nich za każdym razem, gdy nie robimy tego, czego oczekujemy", wyjaśnia, Oznacza to, że musimy uczyć i besztać, ale zawsze trzeba udzielić dziecku wyjaśnienia, które mu się stawia, ponieważ najskuteczniejszym sposobem uczenia się jest naturalna konsekwencja jego zachowania. Psychiatra podaje przykład: jeśli tego nie robi zadanie domowe Z czasem nie będziesz mógł zejść do parku.
Co dzieje się z obowiązkami szkolnymi?
Niestety, dzisiaj jest wielu rodziców, którzy widzą naturalność Wykonuj zadania domowe swoich dzieci, aby uzyskać dobre oceny. Postawa, która jest dużym błędem: możliwe jest, że dziecko uzyska dobrą ocenę, ale celem zadania domowego jest nie tyle notatka, ile dzieci się uczą, coś, czego nie zrobiliby, gdyby zadanie zostało wykonane przez rodzica. "Przesłanie, które przekazują, to to, że jedyną ważną rzeczą jest wynik, a nie wysiłek" - mówią mariny.
Zamiast tego, dobrzy rodzice powinni pomagać w odrabianiu zadań domowych zgodnie z umiejętnościami swoich dzieci, ucząc ich aspektów jako organizacja, zarządzanie czasem i miejscem wykonywania zadań szkolnych, ale pomoc zmniejsza się w miarę nabywania przez dziecko autonomii. "Dzieci powinny umieć popełniać błędy, ponieważ błędy są ważnym źródłem nauki" - mówi ekspert.
Innym kontrowersyjnym punktem, do którego odwołuje się psychiatra, są grupy WhatsApp rodziców. Mimo że jest bardzo powszechnym narzędziem wśród rodziców, aby wysłać do domu obowiązki, które dzieci zapominają, "taka postawa pozbawia dziecko bardzo cennego uczenia się dla dobrych osiągnięć akademickich, takich jak organizacja, pamięć, uwaga, odpowiedzialność obowiązki i konsekwencje ich niewykonania ", mówi psychiatra.
Dzieci mają również obowiązki w domu
Ekspert zaleca, aby małe przejmować obowiązki "Jak najszybciej, zawsze w zależności od ich możliwości."Ogólnie, od 2 do 3 lat mogą zacząć uczyć się jeść i ubierać się. Przed szóstką muszą być autonomiczni w zakresie higieny, ubierania się, jedzenia wszystkiego, zabawy w samotności iz innymi dziećmi, kładzenia się spać w umówionym czasie i utrzymywania zabawek w zorganizowany sposób.
Wreszcie mariny potwierdzają, że dzieciom dobrze jest od czasu do czasu oddzielić się od rodziców, ponieważ "tak jest" korzystne dla obu. "Rodzice muszą mieć czas dla nich i opiekować się parą. Dziecko jest szczęśliwe, że jego rodzice robią inne rzeczy oprócz wychowywania go (praca, spotkania z przyjaciółmi), więc nie będzie on tak zależny od nich.
Damián Montero
