Depresja u nastolatków: 8 znaków ostrzegawczych
The depresja Jest to choroba, która może być bardzo poważna, jest to największa przyczyna cierpienia psychicznego ludzi. Zwykle kojarzymy depresję z dorosłymi, ponieważ zwykle mamy wyidealizowany obraz dzieciństwa i dorastania, zakładając, że te etapy są obce każdemu problemowi lub cierpieniu.
Jednak na tych etapach mogą wystąpić przeciwności losu, będące również etapami wielkiej podatności na zagrożenia, ponieważ są to osoby w fazie rozwoju, które mogą nie mieć zasobów, aby stawić czoła niekorzystnym sytuacjom. Adolescencja jest także etapem wielkich zmian, fizycznych, społecznych, osobistych ... które stają się wielką rewolucją i ogromną eksplozją emocjonalną, która w niektórych przypadkach może prowadzić do depresja u nastolatków.
Depresja nastolatków
The depresja jest poważną chorobą to także wpływa na nastolatków. W Hiszpanii 5% nastolatków cierpi na tę chorobę. Adolescencja jest etapem wielkich zmian, co oznacza przejście od dzieciństwa do dorosłości. Jest to etap, na którym potwierdza się tożsamość osobistą i rolę społeczną, rozwijane są podstawy poczucia własnej wartości i inicjowane są interakcje z rówieśnikami, które stają się ważniejsze.
Dla wszystkich tych cech stadium, okres dojrzewania staje się okresem szczególnie wrażliwym dla osób cierpiących na depresję. Innymi słowy, depresja w okresie dojrzewania może mieć ważne konsekwencje u tych, którzy jej doświadczają, określając obraz, który sami tworzą, sposób postrzegania siebie i emocje, które rozwijają się w stosunku do siebie, jak również ich wzorce interakcji z innymi.
Depresja jest poważnym zaburzeniem, które może mieć niebezpieczne konsekwencje, jeśli wystąpi na etapie rozwoju, a tym samym większej podatności, takiej jak okres dojrzewania. Dlatego należy koniecznie zwrócić szczególną uwagę na możliwe znaki ostrzegawcze i jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą.
8 znaków ostrzegawczych depresji nastolatków
Jakie objawy mogą wskazywać na istnienie depresji u nastolatków? Okres dojrzewania jest etapem zmian, w którym emocje mogą i często pojawiają się na powierzchni, ale nie wolno mylić emocjonalnych wybuchów sceny z poważniejszym nieporządkiem. W tym celu przeanalizujemy znaki ostrzegawcze:
1. Uczucie smutku, które pozostaje i pozostaje w czasie, Nastolatki mogą mieć wybuchy smutku lub złego humoru, ale te wybuchy, choć są bardzo intensywne, sprawiają, że w krótkim czasie, czasem zaledwie kilka godzin. Jednakże, gdy uczucie smutku jest stałe, chociaż mniej intensywne, możemy mieć oznaki depresji.
2. Niedbalstwo w aspekcie fizycznym i braku higieny. Młodzież dużo martwi się swoim wyglądem, apatia w tym aspekcie jest bardzo charakterystyczna.
3. Często spędza czas słuchając melancholijnej muzyki, lspoglądając na tragiczne tematy i mały sens życia lub pisząc o nim.
4. Wydają się znudzeni wszystkim, mają bardzo niską energię i są bardzo apatyczni ze wszystkim Młodzież ma zwykle przytłaczającą energię i pragnienie zjedzenia świata, a kiedy tak nie jest, możemy podejrzewać, że pojawia się jakiś problem.
5. Izolacja społeczna. Nie mają prawie żadnych przyjaźni i zdają się nie przyjmować wycieczek ani spotkań towarzyskich. Dla nastolatków grupa rówieśnicza nabiera kluczowego znaczenia, izolacja jest bardzo niepokojącym sygnałem alarmowym.
6. Niska samoocena. Depresja jest zazwyczaj związana z niską samooceną.
7. Fizyczny dyskomfort. Czasami pojawiają się objawy fizyczne, takie jak bóle głowy lub brzucha, zawroty głowy, nudności itp.
8. Brak koncentracji i spadek wydajności w szkole. Depresyjny nastolatek zazwyczaj przedstawia złe stopnie z powodu niskiej koncentracji, ma również problemy z pamięcią i trudności w podejmowaniu decyzji. Objawy te przekładają się na gorsze wyniki w nauce.
Co powinniśmy zrobić w przypadku depresji u nastolatków?
Depresja jest szczególnie ciężką chorobą na tych etapach, dlatego musimy działać tak szybko, jak to możliwe i pomóc im w opracowaniu zasobów, aby poradzić sobie z tym zaburzeniem.
1. Przejdź do specjalisty jeśli zaobserwujesz znaki ostrzegawcze, aby potwierdzić lub wykluczyć chorobę.
2. Pokaż sobie zrozumienie i cierpliwość z nastolatkiem
3. Nie próbuj naciskać go, aby się zmienił lub przestał być przygnębiony, pamiętajcie, że to nie jest coś, co wybraliście, ale może nie macie środków, aby wyjść z sytuacji, niech to będzie specjalista, który się tym zajmie.
4. Daj mu szansę na rozwijanie poczucia własnej wartości, i pomóż mu. Czasami, bez przekazywania nam rachunków, podważamy ich poczucie własnej wartości. Pierwszym krokiem jest zaakceptowanie ich takimi, jakie są.
5. Traktuj chorobę naturalnie i nie róbcie dramatu sytuacji, mogłoby to pogorszyć sytuację.
6. Edukuj za pomocą swojego przykładu, zwracaj uwagę na swoje nastroje i strategie, aby stawić czoła pewnym sytuacjom, pamiętaj, że chłopcy i dziewczęta zazwyczaj naśladują nasze wzorce.
Celia Rodríguez Ruiz. Kliniczny psycholog zdrowia. Specjalista z zakresu pedagogiki i psychologii dzieci i młodzieży. Dyrektor Educa i ucz się, Autor kolekcji Stymuluj proces czytania i pisania.
